Άρθρο γνώμης της Κατερίνας Τσιαμπέρα δικηγόρου και τέως προέδρου της ΕΑΝΔιΘ
Τις τελευταίες ημέρες, οι Δικηγόροι Θεσσαλονίκης δεν ζούμε απλά το θέατρο του παραλόγου, παρά είμαστε έρμαια ενός διαρκούς εμπαιγμού. Ενός εμπαιγμού που παρασέρνει στο διάβα του, πέρα από δικηγόρους, δικαστές και δικαστικούς υπαλλήλους, τον οποιονδήποτε πολίτη ο οποίος επιθυμεί να προσφύγει στη Δικαιοσύνη.
Τα δεδομένα της εργασίας μας αλλάζουν όχι από μέρα σε μέρα, αλλά από ώρα σε ώρα.
Η πλειοψηφία ημών πέρασε όλο το σαββατοκύριακο 31 Οκτωβρίου και 1 Νοεμβρίου 2020, μη γνωρίζοντας αν θα είμαστε σε θέση να δικάσουμε από την ερχόμενη εβδομάδα, ελέω των εξαγγελιών του πρωθυπουργού το Σάββατο 31 Οκτωβρίου, αν πρέπει να προετοιμαστούμε, αν πρέπει να προετοιμάσουμε τους εντολείς μας, να φροντίσουμε για τις αμοιβές και την παράστασή μας.
Ο πολίτης που περιμένει να συζητηθεί η διαφορά του βρίσκεται στον αέρα, μη γνωρίζοντας αν θα αναβληθεί επ’ αόριστον η συζήτηση, και εμείς δεν είμαστε σε θέση όχι μόνο να γνωρίζουμε τι μέλλει γενέσθαι, αλλά ούτε καν να παραπέμψουμε σε κάποιον μεγαλύτερο «ιθύνοντα νου» από εμάς.
Σήμερα ανακοινώθηκε καθολικό λουκέτο στην Π.Ε. Θεσσαλονίκης. Σήμερα περιμένουμε και άλλη μία υπουργική απόφαση για να δούμε αν θα μπορέσουμε να μεταβούμε εκτός νομού για δικαστήρια και εργασίες που εκκρεμούν εκτός.
Ανεπίτρεπτα, έχουμε φθάσει λίγες ώρες πριν την έναρξη της καραντίνας, χωρίς να γνωρίζουμε το πλαίσιό της, και χωρίς να γνωρίζουμε καν τι δυνατότητες μετακίνησης έχουμε για τις ανάγκες της εργασίας μας.
Αδιανόητα, δεδομένου ότι υπάρχει ήδη η κατευθυντήρια γραμμή μιας δίμηνης αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων, οι Προϊστάμενοι των αρμόδιων τμημάτων δεν ξεδιάλυναν με ταχύτητα και σαφήνεια τις όποιες δυνατότητες εξυπηρέτησης των δικηγόρων και των πολιτών υπάρχουν. Αδιανόητα, το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στη δικαστική προστασία βρίσκεται για μια ακόμη φορά έκθετο, εξ αιτίας της ολιγωρίας των ιθυνόντων, πολιτικών και συνδικαλιστών.
Ως πότε;
