Η υποστήριξη της συμφωνίας των Πρεσπών, η αταλάντευτη διεθνιστική οπτική στον σύγχρονο κόσμο και η ευρωπαστική κουλτούρα ήταν ταυτοτικά ζητήματα δεκαετιών για πολλούς από εμάς που ανήκουν στον χώρο της δημοκρατικής, ευρωπαϊκής αριστεράς, για αυτό και έχουμε κάθε λόγο να αισθανόμαστε δικαιωμένοι από τα αποτελέσματα των εκλογών στην Βόρεια Μακεδονία, αλλά και να αναγνωρίζουμε την τόλμη και την γενναιότητα της τότε κυβέρνησης να προχωρήσει στην επίτευξη λύσης για ένα ζήτημα που ταλαιπώρησε την χώρα για δεκαετίες και τροφοδότησε με μπόλικο εθνικισμό την κεντρική πολιτική σκηνή.
Ωστόσο τα όσα αποκαλύπτονται καθημερινά για τις παρεμβάσεις στο κράτος δικαίου, την δικαιοσύνη, τελευταία η απροκάλυπτη παραδοχή του πρώην υπουργού εξωτερικών και γενικού αρχηγού του ΓΕΕΘΑ για την περιβόητη υπόθεση των 8 Τούρκων αντικαθεστωτικών, με λίγα λόγια για τον έλεγχο των αρμών της εξουσίας, αναδεικνύουν ότι μια σημαντική διπλωματική επιτυχία όπως αυτή της συμφωνίας των Πρεσπών δεν μπορεί να αποσβέσει τα αλλεπάλληλα θεσμικά ατοπήματα που επιχειρήθηκαν την περίοδο εκείνη, προκειμένου να χτιστεί το αφήγημα της νέας δημοκρατικής παράταξης. Δημοκρατική παράταξη χωρίς γενναία αυτοκριτική και αυτοκάθαρση, χωρίς σεβασμό στο κράτος δικαίου και την δικαιοσύνη, χωρίς μια νέα διαλεκτική υπέρβασης των χθεσινών διλημμάτων, στην καλύτερη θα είναι μια παράταξη που θα ικανοποιεί απλά τα αντί ένστικτα των παλιών και νέων φανατικών, των νεοεισερχόμενων αυλικών αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα είναι νέα…
