Επιμέλεια: Άννα Κομπόγιαννου
Η Ελληνίδα απόφοιτος Ιατρικής Κωνσταντίνα Sonderberg μιλάει στην Άννα Κομπόγιαννου για την ίδια τις σπουδές, την ειδικότητα που θα ακολουθήσει στην Σουηδία αλλά και πως βλέπει την εξέλιξη του Covid στην Ελλάδα.
1. Πως πήρες την απόφαση να φύγεις στο εξωτερικό για ειδικότητα;
Πήρα την απόφαση να φύγω έξω για ειδικότητα τόσο για επαγγελματικούς, όσο και για προσωπικούς λόγους. Στην Ελλάδα η αναμονή είναι αποτρεπτική, μιλάμε ως και για 10 χρόνια αναμονή σε συγκεκριμένες ειδικότητες, σε ορισμένα νοσοκομεία. Οι εργασιακές συνθήκες είναι αρκετά κακές, αν σκεφτεί κανείς αναλογικά τα χρόνια σπουδών και τα ωράρια εργασίας των ειδικευόμενων. Ξέρω περιπτώσεις ειδικευόμενων που δούλεψαν 36 ώρες σερί, εφημερεύοντας και χωρίς να πάρουν το ρεπό που δικαιούνται από το νόμο, την επόμενη μέρα της εφημερίας. Οι εφημερίες, επίσης, δεν πληρώνονται πάντα στην ώρα τους , και ενώ δεν λέω σε καμία περίπτωση ότι τα λεφτά είναι λίγα, δεν είναι σίγουρα ικανοποιητικά. Εννοείται ότι και οι άδειες δεν είναι σε καλύτερη μοίρα.
Όσον αφορά το προσωπικό κομμάτι, είμαι άνθρωπος που, ενώ λατρεύω την Ελλάδα, δεν ταίριαξα πότε με τη νοοτροπία της. Επιπρόσθετα, πάντα ήμουν σα χαρακτήρας restless και πάντα επιδίωκα να βγαίνω από το comfort zone μου. Θεωρώ ότι ο χρόνος που έχουμε πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη είναι λίγος και επομένως θέλω να τον αξιοποιήσω στο έπακρο, ζώντας όσα περισσότερα γίνεται, ερχόμενη αντιμέτωπη με όσο πιο ποικίλες συνθήκες ζωής, ώστε να διευρύνω τους ορίζοντές μου και να αποκτήσω μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα.
2. Πως κρίνεις το επίπεδο σπουδών και γνώσεων των ελλήνων γιατρών;
Το επίπεδο σπουδών/ γνώσεων των Ελλήνων γιατρών είναι πολύ υψηλό παρά τα όποια προβλήματα αλλά και ελλείψεις της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Κατέχουμε πολύ υψηλότερο επίπεδο γνώσεων, αλλά χωλαίνουμε αρκετά στο πρακτικό κομμάτι. Πολλοί νέοι γιατροί, με το που βγαίνουν από τη σχολή, δε γνωρίζουν βασικά πρακτικά πράγματα και αυτό τους δημιουργεί άγχος.
3. Γιατρός σε περίοδο πανδημίας. Σε φοβίζει του να βρίσκεσαι στην πρώτη γραμμή μίας μάχης με αόρατο εχθρό;
Δεν έχω δουλέψει ακόμη ως γιατρός διότι πήρα το πτυχίο πριν λίγους μήνες, οπότε δε μπορώ να εκφέρω άποψη. Δεν με φοβίζει, όμως, σαν ιδέα διότι δεν ανήκω στις ευπαθείς ομάδες.
4. Είσαι νέος άνθρωπος και γιατρός. Που πιστεύεις οφείλεται η γενικότερη άρνηση των νέων ηλικιακά ανθρώπων να αποδεχτούν κανόνες που επηρεάζουν την υγεία τους;
Δυστυχώς, -κατ’ εμέ- ζούμε σε μια εποχή όπου η απεριόριστη πρόσβαση σε μια τεράστια πηγή δεδομένων-και το τονίζω, δεδομένων- οδηγεί σε σύγχυση και αποτελεί έδαφος για καλλιέργεια θεωριών συνομωσίας και ανεξέλεγκτης ημιμάθειας. Είναι άλλο το δεδομένο, άλλο η πληροφορία και άλλο το πώς αυτή ερμηνεύεται.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το αντιεμβολιαστικό κίνημα και οι αρνητές της ύπαρξης του κορωνοϊού. Νομίζω ότι όλοι μας έχουμε ακούσει γι’ αυτά τα ζητήματα οπότε δε θα επεκταθώ, για να μην κουράσω. Επίσης, το γεγονός ότι είναι νέοι άνθρωποι με- κατά βάση- γερή κράση, συν την ιδιοσυγκρασία που τους διακατέχει (βασιζόμενοι και πάλι στο νεαρό της ηλικίας τους), τους οδηγεί στο να έχουν μια σχετική άγνοια και πολλές φορές αδιαφορία κινδύνου.
Στα παραπάνω, λοιπόν, νομίζω ότι οφείλεται η συγκεκριμένη στάση, χωρίς βέβαια να παραγνωρίζω άλλους λόγους.
5. Είδες από μέσα το ελληνικό σύστημα υγείας. Πες μας τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματα που παρατήρησες.
Πολλά τα λάθη του Ε.Σ.Υ. Μειωμένες προσλήψεις, μειωμένοι μισθοί, έλλειψη βασικών εργασιακών δικαιωμάτων, όπως προανέφερα, η δομή του, η έλλειψη πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Πρέπει να αναδιαρθρωθεί άρδην. Το μόνο και το κυρίως καλό είναι οι πλάτες των γιατρών που παραμένουν άψογοι παρά τις αντίξοες συνθήκες.
6. Τι συμβουλή δίνεις στους δικούς σου ανθρώπους, σε μία περίοδο πανδημίας;
Μην βιάζεστε και μην αγανακτείτε. Όλος ο πλανήτης είναι στην ίδια φάση. Υπομονή, σύνεση, ψυχραιμία και κυρίως βάλτε την λογική σας να δουλέψει. Είναι χρήσιμο όπλο έναντι στην παράνοια που επικρατεί γύρω μας.
7. Πόσο αισιόδοξη είσαι σαν γιατρός αναφορικά με το μέλλον της πανδημίας. Πόσο καιρό εκτιμάς θα κρατήσει η σημερινή κατάσταση;
Είμαι επιφυλακτικά αισιόδοξη. Όμως, έχουμε να δούμε πολλά ακόμη. Είναι μια πρωτόγνωρη κατάσταση και σίγουρα ξεκινάμε να μαθαίνουμε να τη διαχειριζόμαστε. Μπόρα είναι, θα περάσει. Και σίγουρα ο κόσμος θα είναι πολύ πιο διαφορετικός τότε.
