Γράφει ο Αλέξανδρος Παπαϊωάννου,
Η φετινή αγωνιστική σεζόν του δικεφάλου θα είναι πολύ ιδιόρρυθμη για πολλούς λόγους. Πρώτο και κύριο γιατί πλέον στην ζωή μας υπάρχει ο κορονοϊός, κάτι που στερεί από το ίδιο την Τούμπα την παρουσία των οπαδών. Δηλαδή χάνει αρκετά σε δυναμική πριν ακόμα ξεκινήσει η σεζόν. Έπειτα μιλάμε για την συνέχεια μιας χρονιάς αποτυχημένης, παρά την δεύτερη θέση και την παρουσία στα ημιτελικά του Κυπέλλου.
Ο ΠΑΟΚ μετά από μια σεζόν στην οποία ήταν ο… άρχοντας στο Ελληνικό πρωτάθλημα κλήθηκε να διαχειριστεί το βάρος της επόμενης κάτι που όπως φάνηκε τον… καταπλάκωσε. Η αλλαγή προπονητή ήρθε αναπάντεχα με τον Ραζβάν Λουτσέσκου να αποχωρεί για την Αραβία και τις τύχες τις ομάδας να αναλαμβάνει ένα ανερχόμενο… project. Το ονομά του Αμπέλ Φερέιρα. Ο Ιβάν Σαββίδης πλήρωσε αδρά για να τον φέρει στην Τούμπα και να του δώσει τα κλειδιά της ομάδας.
Έτσι ξεκίνησε το… πείραμα στον δικέφαλο με τον Πορτογάλο να αναλαμβάνει μια απόλυτα πετυχημένη ομάδα, αλλά η οποία είχε ημερομηνία λήξης όπως φάνηκε. Ο Φερέιρα χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία και γνώστης ενός και μόνου συστήματος του 4-4-2 προσπάθησε να το εφαρμόσει με ότι όπλα είχε. Φυσικά τα όπλα που διέθετε για το σύστημα δεν ήταν σε καμία περίπτωση επαρκή με τον δικέφαλο από την προετοιμασία ακόμα να φαίνεται πολλές φορές εκτεθειμένος κυρίως μεσοαμυντικά. Οι ενισχύσεις που είχε λοιπόν ο Φερέιρα ήταν ο Ζίφκο Ζίφκοβιτς στο τέρμα, ο Ενέα Μιχάι στο κέντρο της άμυνας, ο Ροδρίγο στα δεξιά, ο Εσίτι στα αμυντικά χαφ, ο Αουγκούστο στο “8” και ο Στόχ στα εξτρεμ. Ο μόνος που ίσως ήταν επιλογή του προπονητή ήταν ο Ροδρίγο. Οι υπόλοιποι προσέφεραν ελάχιστα μέχρι και τα play off όπου εκεί ξεχώρισαν οι Μιχαι, Ροδρίγο αλλά και ο Εσίτι.
Ο Αουγκούστο υπέστη σοβαρό τραυματισμό στην μέση της χρονιάς και δεδομένου του χρόνου προσαρμογής που ήθελε θεωρώ λάθος να κριθεί, ενώ ο Στόχ παραγκωνίστηκε υπερβολικά σε βαθμό αδικίας για τον ίδιο. Στην πορεία ήρθε ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός, αυτός που πείραξε ήταν φυσικά από την Σλόβαν όχι από τον Άγιαξ , ο οποίος πήγε τον ήδη απροετοίμαστο δικέφαλο και αλλά βήματα πίσω. Στην πορεία ο Φερέιρα αν και με πάρα πολλά προβλήματα και χωρίς βαθμούς σε ντέρμπι έδειξε να στρώνει το… πράγμα φέρνοντας τον ΠΑΟΚ τον Γενάρη πάνω από τον Ολυμπιακό μέχρι και το ματς στις 27 Ιανουαρίου εκεί όπου ανακοινώθηκε ότι ο δικέφαλος καταδικάζεται από την ΕΕΑ για την υπόθεση της πολυιδιοκτησίας που είχε… ανακαλύψει ο Ολυμπιακός. Από κει και πέρα το ποδόσφαιρο μεταφέρθηκε για ακόμη μια σεζόν στις δικαστικές αίθουσες, ο ΠΑΟΚ έχασε τα… αυγά και τα πασχάλια και βρέθηκε δεύτερος και πολύ πίσω από τους ερυθρόλευκους. Η μαρτυρική σεζόν διακόπηκε λόγω κορονοϊού και ολοκληρώθηκε με ένα ακόμα… αυτογκόλ με τους ανθρώπους του δικεφάλου να κάνουν το… απίθανο και να αφήνουν τα ιατρικά δελτία αθεώρητα δίνοντας στην Ένωση την ευκαιρία να κλέψει με ένσταση που δικαιούταν να κάνει την δεύτερη θέση την προτελευταία αγωνιστική. Εν τέλει αυτό δεν έγινε και ο ΠΑΟΚ μετά κόπων και βασάνων τερμάτισε δεύτερος.
Αυτό λοιπόν που πρέπει να γίνει πρώτα απ’ όλα φέτος είναι να προστατευθεί η δουλεία των ποδοσφαιριστών μέσα στο γήπεδο και να στηριχθεί ο προπονητής όχι μόνο με λόγια αλλά με πράξεις στις θέσεις που “πονάει” ο ΠΑΟΚ ο οποίος σε μια εβδομάδα περίπου έχει τον πρώτο του επίσημο αγώνα με την Μπεσίκτας. Καλή ποδοσφαιρική σεζόν λοιπόν να ευχηθούμε στον δικέφαλο και με περισσότερη προσοχή και σοβαρότητα σε όλους τους τομείς αρχής γενομένης από το βράδυ της 25ης Αυγούστου.
