Τοποθέτηση του Παναγιώτη Βλάχου, γραμματέα επικοινωνίας του Κινήματος Αλλαγής

Δεν είναι εύκολη υπόθεση να πεις ένα ναι ή ένα όχι σε ένα νόμο που πάει να ρυθμίσει το δικαίωμα του “συνέρχεσθαι”, δηλαδή διαδηλώσεις, πορείες, συναθροίσεις κλπ. Τα πρώτα υγιή αντανακλαστικά είναι αρνητικά – και δικαίως. Το Κίνημα Αλλαγής και το ΠΑΣΟΚ έχουν δεσμούς με κοινωνικούς και φοιτητικούς χώρους, που εκ πρώτης όψεως είναι οι θιγμένοι από μια ρύθμιση που περιορίζει ή ρυθμίζει το δικαίωμα. Άρα καταλαβαίνω αυτούς που διαφωνούν.

Όμως:

1. Στη συνταγματική αναθεώρηση του 1975, το ΠΑΣΟΚ δια του Μαγκάκη ήταν αυτό που ζήτησε να εγγυάται η δικαστική αρχή την απαγόρευση μιας συνάθροισης και να υπάρχει αιτιολογημένη γνώμη της Αστυνομίας. Όπως και τότε, έτσι και σήμερα, η ΝΔ ήθελε την Αστυνομία γενικό δερβέναγα.

2. Το ζήτημα επανήλθε το 1995 και το 2001 επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, αλλά η συζήτηση διακόπηκε λόγω των πολιτικών εξελίξεων (υγεία Παπανδρέου, κινητοποιήσεις για ασφαλιστικό)

3. Το 2011 ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αντιμετώπισε θετικά την συγκρότηση επιτροπής από τον τότε δήμαρχο, Γιώργο Καμίνη που θα πρότεινε σχέδιο για τις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας. Η λογική ήταν να διασφαλίζεται ότι όλοι μπορούν να διαδηλώνουν αλλά να μην νεκρώνει η κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα στο κέντρο της Αθήνας και φυσικά να οριοθετείται ο ρόλος της Αστυνομίας. Πότε; Στην καρδιά της κρίσης, ο Παπανδρέου τόλμησε. Το σχέδιο καταρτίστηκε εν γνώσει κάποιων τότε υπουργών που σήμερα γίνονται γραφικοί στον ΣΥΡΙΖΑ, και παρουσιάστηκε το 2012, αλλά δεν εφαρμόστηκε.

4. Την πρόταση αυτή επαναφέραμε τις προάλλες, όταν η ΝΔ έφερε στη Βουλή σχέδιο νόμου που ήταν αντισυνταγματικό και καθιστούσε την Αστυνομία και πάλι γενικό δερβέναγα. Η πρόταση αυτή, που την υπερασπίστηκαν δημόσια ακόμη και την προηγούμενη Κυριακή οι καθηγητές Αλιβιζάτος και Μανιτάκης, συμπυκνώνει όλες τις προϋποθέσεις και τις εγγυήσεις να ασκείται το δικαίωμα του άρθρου 11 του Συντάγματος, είναι σύμφωνη με το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και την Ευρ. Σύμβαση των Δ/των του Ανθρώπου, αποφάσεις του Ευρ. Δικαστηρίου κλπ. Τις διεκδικήσεις της πρότασης αυτής επιβεβαιώνει σήμερα και η έκθεση της επιστημονικής επιτροπής της Βουλής.

Κάποιοι μιλάνε για χούντες και ταύτιση με την Δεξιά.
Τέσσερα χρόνια όμως δεν άλλαξαν τον “χουντονόμο”. Περιόρισαν το δικαίωμα στην απεργία με το 50+1, ξυλοφόρτωσαν κάτι παλιούς συντρόφους σαν τον Λαφαζάνη και έστελναν τα ΜΑΤ στους συνταξιούχους.