Τις πρώτες 23 ημέρες του Αυγούστου έχουμε λίγο πάνω από τα μισά κρούσματα κορωνοιού στην χώρα μας, γιατί;
Τα πρώτα κρούσματα στην χώρα μας ήρθαν αρχές Μαρτίου από το Μιλάνο, την πόλη της μεγάλης εξωστρεφούς οικονομικής δραστηριότητας, γεμάτο Κινέζους επιχειρηματίες που συμμετείχαν στις πολλές εκθέσεις μόδας, στις αρχές του χρόνου, και μετέδωσαν τον ιό.
Τα επόμενα κρούσματα ήρθαν από το Ισραήλ, τα μετέδωσαν Κορεάτες καθολικοί τουρίστες σε Έλληνες από την Ηλεία και την Καστοριά, που διέμεναν στο ίδιο ξενοδοχείο.
Δηλαδή τα πρώτα κρούσματα ήταν εισαγόμενα από τρίτες χώρες, που λόγω της εξωστρεφούς οικονομίας τους, είχαν επισκέπτες από την Κίνα και την Νότιο Κορέα, την χώρα που εμφάνισε πρώτη τον ιό, λόγω της γειτνίασης με την Κίνα και της μεγάλης οικονομικής σχέσης.
Έτσι, τα λίγα πρώτα κρούσματα ήρθαν στην Ελλάδα τριτογενώς και με 2 περίπου μήνες καθυστέρηση, σε σχέση με τις ανεπτυγμένες και εξωστρεφείς χώρες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής.
Την ημέρα που ο ΠΟΥ κήρυξε την πανδημία, λόγω της εξάπλωσης του ιού σε πολλές χώρες, η κυβέρνηση στην Ελλάδα άρχισε να παίρνει τα περιοριστικά μέτρα, με πρώτο το κλείσιμο των σχολείων, και σταδιακά φθάσαμε στο καθολικό lockdown.
Δηλαδή, πρωτίστως η μεγάλη αδυναμία της χώρας μας, η περιορισμένη ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφειά της, όπως και των άλλων Βαλκανικών χωρών, μας προφύλαξε, να μην έχουμε τα τραγικά αποτέλεσμα των ανεπτυγμένων ευρωπαϊκών χωρών.
Η κυβέρνηση βλέποντας τις τραγικές εξελίξεις στην Βόρεια Ιταλία, την Ισπανία, την Γαλλία, την Γερμανία σε ένα βαθμό, και στις ΗΠΑ, μόλις ο ΠΟΥ χαρακτήρισε την εξάπλωση του ιού πανδημία, πήρε τα πρώτα περιοριστικά μέτρα, και ορθώς, για να μην επιτρέψει την γρήγορη μετάδοσή του.
Όταν τα υγειονομικά δεδομένα στην Ελλάδα, αλλά και σε όλες σχεδόν χώρες της Ευρώπης βελτιώθηκαν σημαντικά, η κυβέρνηση, και ορθώς πάλι, άρχισε να ανοίγει σιγά-σιγά την οικονομία.
Η βασική οικονομική εξωστρεφής δραστηριότητα, ο τουρισμός, είχε ήδη πληγεί σοβαρά και η χρονιά φαινόταν χαμένη, όπως και η εστίαση που ενισχύεται από τον τουρισμό.
Το σταδιακό άνοιγμα του τουρισμού και των επιχειρήσεων που αναπτύσσονται γύρω από τον τουρισμό, μαζί με το πνεύμα χαλάρωσης που επικράτησε, πιστεύοντας ότι η υγειονομική κρίση είχε τελειώσει, έφερε σταδιακά την έντασή της, με τα γνωστά αποτελέσματα που ξέρουμε.
Δηλαδή, όταν ήρθε η ώρα να σώσουμε κάτι από την βασική εξωστρεφή μας οικονομία τον τουρισμό, μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα είχαμε περισσότερα κρούσματα από τους 5 πρώτους μήνες της υγειονομικής κρίσης. Αυτό δείχνει τι θα συνέβαινε, αν η πανδημία εμφανιζόταν το Καλοκαίρι και όχι στο τέλος του Χειμώνα.
Το γεγονός ότι, έχουμε λιγότερους θανάτους, οφείλεται στο ό,τι, οι ευπαθείς ομάδες τώρα ξέρουν και τηρούν τα μέτρα, ενώ η μετάδοση εμφανίζεται κυρίως στις νεότερες ηλικίες, γιατί αυτές εργάζονται στον τουρισμό και τα συναφή επαγγέλματα και ταυτόχρονα αυτές οι ηλικίες κυρίως βρίσκονται στους χώρους υψηλού συγχρωτισμού και μετάδοσης του ιού.
Εάν έτσι ψύχραιμα, και χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες αντιμετώπιζαν τα γεγονότα η κυβέρνηση, τα κόμματα, και τα ΜΜΕ, δεν θα είχαμε ούτε αγιογραφίες της κυβέρνησης, ούτε άγονες αντιπαραθέσεις.
Θα αναγνωρίζαμε τα προβλήματα του ΕΣΥ, θα το ενισχύαμε κατάλληλα, και θα υιοθετούσαμε περισσότερο την πειθαρχία της ευθύνης και όχι του φόβου και του προστίμου.
Επειδή τουλάχιστον για ένα χρόνο ακόμη θα έχουμε την παρουσία του ιού, ας φροντίσουμε από εδώ και πέρα, κυβέρνηση, κράτος, κόμματα, ΜΜΕ και όλοι εμείς, να κάνουμε αυτά που πρέπει για να περιορίσουμε τις αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, στην οικονομία την απασχόληση, και την υγεία μας.
