Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπουκουβάλας,
Σήμερα το πρωί μόλις πληροφορηθήκαμε πως κλείνουν τα χερσαία σύνορα της Βόρειας Ελλάδας, με πρώτο το Συνοριακό Φυλάκιο της Κρυσταλλοπηγής. Αναρωτιέται – εύλογα – λοιπόν κανείς. Τόσο καιρό είχαμε την συγκομιδή κυρίως των ελαιόδεντρων, δευτερευόντως των ροδιών αλλά και πολλών ακόμα εσοδειών από τον Μακεδονικό και Θεσσαλικό κάμπο. Κυρίως με εργάτες γης, από τις γειτονικές χώρες, δηλαδή την Αλβανία και την Βόρειο Μακεδονία. Συνήθως με απαράδεκτους όρους, χωρίς συμβάσεις εργασίας, χωρίς ασφαλιστικές εισφορές και το κυριότερο, χωρίς μέτρα προστασίας από το δεύτερο φονικό κύμα του κορονοϊού.
Αργότερα το μεσημέρι, μάθαμε πως από επιτόπιο έλεγχο στην Κεντρική Αγορά της Θεσσαλονίκης (Λαχαναγορά) διαπιστώθηκε πως στη συντριπτική πλειοψηφία (70%), εργαζόμενοι, μεταφορείς και γενικότερα οι εμπλεκόμενοι στην εφοδιαστική αλυσίδα του αγροτικού τομέα, δεν τηρούσαν τα μέτρα ασφαλείας.
Πάνω από κάποιο προϊόν που αύριο Σάββατο, αλλά και όλη τη διάρκεια της εβδομάδας θα καταλήξει στους πάγκους της λαϊκής της Νεάπολης, της Θέρμης, της Ξηροκρήνης, της Μαρτίου. Ένα φρούτο, ένα λαχανικό που θα δοθεί στον παππού, την γιαγιά, ή τα εγγόνια τα οποία θα κάνουν τα ψώνια για λογαριασμό τους.
Οφείλουν να αντιδράσουν. Δένδιας, Κικίλιας, Χαρδαλιάς. Ιατρική διπλωματία. Διότι η διακίνηση ανθρώπων και εργαζομένων είναι ελεύθερη μόνο εντός Ε.Ε. (και πάλι με ορισμένους κανόνες). Εδώ έχουμε να κάνουμε με τρίτες χώρες που ούτε ειδικές συμφωνίες έχουν συνάψει. Συν το γεγονός πως υπήρχε σπείρα με ψεύτικα αρνητικά πιστοποιητικά κορονοϊού. Αυτές οι χώρες ετοιμάζονται να μπουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση… της αλληλεγγύης, της ομόνοιας και της ποιότητας παρεχόμενων υπηρεσιών κοινωνικού κράτους. Ο εργάτης, ο γαιοκτήμονας, ο τελικός παραλήπτης έχουν ποσοστό ευθύνης αλλά σαφώς μικρότερο, διότι η τάση του ανθρώπου είναι να συνεχίσει να εργάζεται και να ικανοποιεί τις ανάγκες του, παρά τις απαγορεύσεις της πανδημίας. Τα κράτη όμως είναι υπεύθυνα για την τήρηση των νόμων και των κανόνων που έχει φέρει αυτή στη ζωή μας. Οι γείτονες είναι μικροί και βοηθούνται χάρη στην Ελλάδα, δεν πρόκειται να κλείσουν σύνορα εύκολα.
Εν τέλει το μπαλάκι είναι στην κυβέρνηση της Ελλάδας. Εαν θέλει να αποτελεί ηγέτιδα χώρα, σταθεροποιητικό παράγοντα στην περιοχή, περιφερειακή δύναμη και τον “παλιό” της Ευρώπης στα Βαλκάνια. Οφείλει όχι μόνο να προστατεύσει τους πολίτες της, αλλά και να νουθετήσει τις άλλες wannabe ευρωπαίες χώρες για το πως πρέπει όλοι μαζί να διαχειριστούμε αυτή τη δύσκολη κατάσταση.
Δυστυχώς όμως εμείς ακόμα και σήμερα το απόγευμα ασχολούμαστε με το τι είπε η Αλεξία Έβερτ και ο Χρήστος Γιαννούλης.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπουκουβάλας, ελεύθερου επαγγελματία διεθνών μεταφορών
