Επιμέλεια: Νότης Χάλαρης
Ασυναγώνιστο τμήμα σκάουτινγκ ή ένας αξιοζήλευτος επαγγελματισμός της RedBull; Η Σάλτσμπουργκ συνηθίζει στη δημιουργία των πρωταγωνιστών της επόμενης μέρας, κάνει την διαφορά και ο Ντομινίκ Σομποσλάι απλώς μεγαλώνει τη… λίστα.
Ήταν Σεπτέμβριος του 2014. Η πολυεθνική εταιρία «Red Bull» κόβει την κορδέλα στις νέες σύγχρονες εγκαταστάσεις των ακαδημιών. Η FC Liefering συμπληρώνει το τελευταίο παζλ του τεράστιο έργου των «ταύρων», που ξεκίνησε το 2005 και η σημερινή καταξίωση, μόνο τυχαία δεν είναι.
Η Σάλτσμπουργκ μέσα σε 15 χρόνια δεν εξελίχθηκε απλά σε μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις της Αυστρίας αλλά και της Ευρώπης. Η υπομονή και η «αθόρυβη» δουλειά που έκανε η Red Bull μετέτρεψε αυτόν τον σύλλογο ως το μεγαλύτερο εργοστάσιο ταλέντων στον κόσμο. Τα «σωστά» χρήματα, οι επενδύσεις στα κατάλληλα πρόσωπα και η έμφαση στην ακαδημία, είχαν ως αποτέλεσμα την σημερινή, τεράστια λίστα που μεγάλωσε ακόμα περισσότερο ο Ντομινίκ Σομποσλάι.
Από το «μηδέν» στην κορυφή της Αυστρίας…
Η Red Bull αγόρασε τα δικαίωμα της Σάλτσμπουργκ, το 2005. Ουσιαστικά η πολυεθνική εταιρία πρόσθεσε το όνομά της, άλλαξε το σήμα, τα χρώματα αλλά και το προσωπικό. Στόχος ήταν η επαναφορά του συλλόγου στην κορυφή της χώρας, όπως τις περιόδους 1993 με 1997. Εκτός από τα παραπάνω, υπήρξαν πολλές αλλαγές και στο ρόστερ, με την διοίκηση να αγοράζει ότι καλύτερο υπήρχε στην αυστριακή αγορά και να έχει έντονο το στοιχείο της χώρας. Ένας από αυτούς, μάλιστα, ήταν και ο 21χρονος τότε, Αντρέας Ίβανσιτς, ο οποίος μετέπειτα πήγε στον Παναθηναϊκό.
Αρχικά, προπονητής ήταν ο 54χρονος Αυστριακός Κούρτ Γιάρα, ο οποίος υπήρξε τεχνικός της Σκόντα Ξάνθης για ένα χρόνο (1996-97). Ο ίδιος είχε ξεκαθαρίσει πως θα έμενε μία σεζόν στον πάγκο της ομάδας, όπως και έγινε. Η δουλειά του, όμως, ήταν εμφανή. Η Red Bull Σάλτσμπουργκ είχε ήδη αναρριχηθεί από τις τελευταίες θέσεις, στην δεύτερη και πίσω από τη μόνιμη πρωταθλήτρια Αούστρια Βιέννης. Αυτό που έλειπε από την Σάλτσμπουργκ για να επιστρέψει στο βάθρο του πρωταθλητή, ήταν αυτό που πρόσφερε ο Τζιοβάνι Τραπατόνι.
Ο βετεράνος προπονητής μαζί με τον «θρύλο» της Γερμανίας, Ματέους (βοηθός του) ανέλαβαν να ολοκληρώσουν το πρώτο κεφάλαιο του έργου της Red Bull. Με τον έμπειρο Γερμανό επιθετικό, Αλεξάντερ Ζίγκλερ να πετυχαίνει 22 γκολ εκείνη τη χρονιά και το ρόστερ να είναι πιο ολοκληρωμένο από ποτέ, οι «ταύροι» κατακτούν με 19 βαθμούς διαφορά (!) από την Αούστρια, το πρωτάθλημα Αυστρίας έπειτα από 10 χρόνια.
Η καθιέρωση και το επόμενο βήμα…
Η Σάλτσμπουργκ δεν έπεσε ποτέ ξανά από τις πρώτες θέσεις. Κάθε σεζόν έδινε σκληρή μάχη για το πρωτάθλημα και το κατέκτησε άλλες τέσσερις φορές μέχρι το 2012. Η εταιρία ποτών είχε αντιληφθεί πως είχε φτάσει η ώρα για το επόμενο βήμα. Η καθιέρωση της ομάδας δεν έφτανε. Ο επαγγελματισμός με τον οποίο η Red Bull είχε φτάσει στο «Έβερεστ» με δεκάδες επιτυχίες, ήταν η ώρα να εφαρμοστεί και στον αυστριακό σύλλογο. Ο Ραλφ Ράνγκνικ, με προϋπηρεσία ως προπονητής σε γερμανικές ομάδες που στηρίζονταν στις ακαδημίες (Σάλκε, Στουτγάρδη κλπ.), ήταν ο κατάλληλος για αυτό που ήθελαν οι άνθρωποι της εταιρίας.
Την εύρεση, την ανάδειξη αλλά και την σωστή ανάπτυξη ταλαντούχων παικτών. Ο έμπειρος Γερμανός ανέλαβε πόστο του αθλητικού διευθυντή και πήρε πάνω του πολύ σημαντικά κομμάτια της ομάδας. Από τα αποδυτήρια και την κατάσταση της ομάδας, μέχρι την σωστή δαπάνη των χρημάτων. Ταυτόχρονα, η ιδεολογία στο δίχτυο σκάουτινγκ είχε αλλάξει. Η δουλειά των ανθρώπων που βρισκόντουσαν σε αυτό, ήταν να βρουν ποδοσφαιριστές σε μικρή ηλικία, με χαμηλό κόστος και με προοπτική να πουληθούν σε μεγαλύτερη τιμή.
Το «μυστικό» της επιτυχίας έχει ονοματεπώνυμο: Κριστόφ Φρόιντ
Μπορεί ο όμιλος να περιλαμβάνεται από πολλά πρόσωπα. Όλα έχουν τον δικό τους σημαντικό ρόλο και είναι μέλη αυτή τη ραγδαία εξέλιξη. Όμως, πίσω από όλα και με το «κλειδί» της επιτυχίας στα χέρια, βρίσκεται ο Κριστόφ Φρόιντ. Πρόκειται για τον 43χρονο διευθυντή της ομάδας, ο οποίος κινεί όλα τα νήματα σε κάθε τομέα. Βρίσκεται στον σύλλογο από την αρχή αυτής της προσπάθειας και έχει περάσει από διάφορα πόστα ενώ έχει καταφέρει με επιτυχία να διατηρήσει την πορεία της Σάλτσμπουργκ προς τα πάνω.
Ο Αυστριακός αποτελεί αδιαμφησβήτητα ένα από τα βαριά «όπλα» της πολυεθνικής εταιρίας. Το μεγαλύτερο «παράσημο» της καριέρας του, είναι η επιλογή του Σαντιό Μανέ. Ένας από τους κορυφαίους Αφρικανούς ποδοσφαιριστές και νυν αστέρας της Λίβερπουλ, ήταν προσωπική επιλογή του Φρόιντ. Ο νεαρός ποδοσφαιριστής αποτελεί, ίσως το μεγαλύτερο ταλέντο που έχει εξελιχθεί μέσα στα σπλάχνα των «ταύρων». Αποκτήθηκε έναντι μόλις 500 χιλιάδων ευρώ από τη Μέτς και μέσα σε δύο χρόνια πουλήθηκε για 23 εκατ. ευρώ (!) στην Σαουθάμπτον. Μάλιστα, σημερινή του εξέλιξη και πορεία με τη Λίβερπουλ, έχει κάνει τον Φρόιντ να νιώθει υπερήφανος για εκείνη την απόφαση.
Ο Ντομινίκ Σομποσλάι μεγάλωσε ακόμα περισσότερο τη λίστα με τα ταλέντα που πουλήθηκαν με δεκαπλάσια τιμή από αυτή που αποκτήθηκαν. Ο 20χρονος εξτρέμ
αποτελεί προϊόν των ακαδημιών της Σάλτσμπουργκ και κόστισε συνολικά 20 εκατ. ευρώ στη Λειψία που τον αγόρασε. Αδιαμφησβήτητα, μία ακόμα μεγάλη επιτυχία στο ενεργητικό των «ταύρων», η οποία απλώς ήταν η συνέχεια μέσα στα χρόνια. Μετά τον Σαντιό Μανέ, τον ίδιο δρόμο ακολούθησαν οι Ναμπί Κεϊτά και Βαλεντίνο Λαζάρο.
Ο πρώτος σε διάστημα δύο χρόνων έκανε τη Λειψία να βγάλει από τα ταμεία της το ποσό των 30 εκατ. ευρώ ενώ ο δεύτερος κόστισε 11 εκατ. ευρώ στη Χέρτα, προερχόμενος από τις ακαδημίες του συλλόγου. Βέβαια, μέσα σε όλη αυτή την επιτυχία, υπήρξαν και κάποιες «ατέλειες», όπως στις περιπτώσεις των Έρλινγκ Χάαλαντ και Τακουμί Μιναμίνο. Αμφότεροι πουλήθηκαν με μικρότερο ποσό από την αξία τους και, ειδικά, ο Νορβηγός φορ, ήταν «λαχείο» για τη Ντόρτμουντ. Ωστόσο, δεν μπορούν να αποτελούν εξαίρεση από την απίθανη δουλειά του σκάουτινγκ για την ανακάλυψή τους.
Στην Αυστρία θα αναδειχθείς, στη Γερμανία θα… πουληθείς
Η Red Bull αποφάσισε να πάει ένα σκαλοπάτι παραπάνω την επιτυχία της. Μπορεί το έργο της να φάνηκε ολοκληρωμένο, όμως δεν έφτανε. Το πρωτάθλημα και η χώρα δεν επέτρεπαν στην Σάλτσμπουργκ να πουλήσει με μεγάλα ποσά και να αναδειχθεί στον χώρο. Έτσι, το «αδερφάκι» της στη Γερμανία ήταν η κατάλληλη λύση. Η Λειψία έγινε η «γέφυρα» της Σάλτσμπουργκ με την υπόλοιπη Ευρώπη.
Οι «ταύροι» έπαιρναν τα αστέρια που είχε αναδείξει η ομάδα της Αυστρίας, τα έριχνε στα «βαθιά» Bundesliga και από εκεί μπορούσε να τα πουλήσει όσο… ήθελε. Είναι αρκετές οι περιπτώσεις τέτοιων παικτών, μεταξύ των οποίων οι «κολόνες» της σημερινής ομάδας, Νταγιό Ουπαμεκανό και Μάρσελ Σάμπιτσερ. Ίδια περίπτωση είναι και ο Ντομινίκ Σομποσλάι, ο οποίος έκλεισε την κακή παρένθεση των Χάαλαντ και Μιναμίνο.
Στο τέλος της μέρας, όσο οι υπόλοιπες ομάδες κάνουν απολογισμό, η Σάλτσμπουργκ σχεδιάζει το αύριο. Η Red Bull κινείται σε απολύτως επαγγελματικά πλαίσια, τόσο στον αυστριακό σύλλογο, όσο και στους υπόλοιπους που έχει στην κατοχή της. Η απόδειξη είναι η επιτυχία κάθε στόχου μέσα στην 15ετία. Επιστροφή στην κορυφή, καθιέρωση και, πλέον, ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια ταλέντων.
