«Προπονούμουν σκληρά επί 4 χρόνια, για να τρέξω μόλις για 9 δευτερόλεπτα. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν βλέπουν αποτελέσματα σε διάστημα 2 μηνών και τα παρατούν. Πολλές φορές η αποτυχία εξαρτάται από τους ίδιους μας τους εαυτούς». Τάδε έφη ο σπουδαίος Usain Bolt, μετά από σχετική ερώτηση για το ποιο είναι το κλειδί της επιτυχίας του. Η σημερινή μας πρωταγωνίστρια γνώρισε από κοντά τον Τζαμαϊκανό, ακολούθησε πιστά τις συμβουλές του και χάραξε τον δικό της δρόμο.
Έναν δρόμο δύσβατο, δίχως τη δυνατότητα του φρεναρίσματος ή της στάσης για ανάσες. Δεν τον περπάτησε, τον έτρεξε κόντρα σε ανέμους και πολλές φορές στον ίδιο της τον εαυτό. Η Αναστασία Μαρινάκου μπορεί να μας συστήνεται ως πανελληνιονίκης και μία εκ των κορυφαίων της ηλικίας της στην Ευρώπη, όμως χρειάστηκε να τηρήσει με ευλάβεια και υπομονή το παραπάνω απόφθεγμα του Bolt για μα φτάσει στο σήμερα.
Ένα σήμερα που την βρίσκει πιο κοντά από ποτέ στο μεγαλύτερο όνειρο της, την παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες και στα μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Το μεγαλύτερο εμπόδιο μπροστά σε όλα αυτά; Ο κορονοϊός, που έχει θέσει σε αναβολή και αβεβαιότητα τους στόχους όλων μας. Εμπόδια, όμως, συνάντησε και το 2016 όταν κατάφερε να «σπάσει» ένα ρεκόρ 30ετίας στον χώρο του ελληνικού στίβου. Πιο συγκεκριμένα εκείνη τη βραδιά ξεπέρασε την Ειρήνη Θεοδωρίδου, χαμογέλασε στην επιτυχία, άγγιξε το τέλειο και έγινε «χρυσή». Αυτά τα 1.500 μέτρα θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη της, αν και όπως μας εκμυστηρεύεται, δεν έχει φτάσει ακόμη το αγωνιστικό της ταβάνι. Η ίδια μιλάει στο Newn.gr για αυτό το πείσμα, τη θέληση και την αγάπη για τον αθλητισμό. Στοιχεία που την ανέδειξαν και δεν πρόκειται να την προδώσουν!
Η ζωή είναι ένας μαραθώνιος, ένα συνεχόμενο run στο οποίο αν σταματήσεις, μπορεί και να χαθείς. Η 24χρονη Αναστασία επέλεξε να τρέξει πίσω από τα όνειρα της και πλέον βρίσκεται κοντά στο να τα ξεπεράσει. Το (άμεσο) μέλλον της προδιαγράφεται λαμπρό και δεν θα αργήσετε να καταλάβετε το γιατί…
Συνέντευξη στον Γιώργο Τσαρουχά
Υπομονή, πειθαρχία και θετική σκέψη: Τα «κλειδιά» της επιτυχίας
Για αρχή, διανύουμε μια πρωτόγνωρη περίοδο με τον κορονοϊό, που έχει επηρεάσει αρκετά και τον χώρο του αθλητισμού. Πως αντιμετωπίζεις τη πανδημία;
Α: Ναι η αλήθεια είναι ότι είναι μια πολύ δύσκολη περίοδος αυτή που διανύουμε και όχι μόνο για τον χώρο του αθλητισμού αλλά για τον οποιοδήποτε χώρο. Δυστυχώς μας έχει επηρεάσει πολύ όλους, όπως και εμένα.
Το πρόγραμμα των αγώνων συνεχώς αλλάζει με αποτέλεσμα και εμείς να μην μπορούμε να έχουμε ένα συγκεκριμένο στόχο. Ανάλογα με αυτό και η προπόνηση πρέπει να αλλάζει συνεχώς. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να διατηρούμαι σε μια αρκετά καλή φυσική κατάσταση, να σκέφτομαι θετικά και να κάνω υπομονή μέχρι τα πράγματα να κυλήσουν πιο ομαλά.
Τι ήταν αυτό που κράτησε ζωντανό το ενδιαφέρον σου, ανά τα χρόνια, και αποφάσισες να ασχοληθείς επαγγελματικά με τον στίβο;
Α: Αυτό που μου κράτησε ζωντανό το ενδιαφέρον είναι η αγάπη μου σε αυτό που κάνω αλλά και η πίστη στον εαυτό μου.
Τι χρειάζεται να έχει κάποιος ώστε να ακολουθήσει το δικό σου άθλημα; Απαιτούνται «θυσίες»;
Α: Υπομονή, πειθαρχία και σκληραγώγηση. Από εκεί και πέρα στην αρχή σίγουρα χρειάζονται κάποιες θυσίες όπως καλή διατροφή, καλό ύπνο, περιορισμένες εξόδους κλπ, αλλά μετά όταν ο καιρός περνάει όλα αυτά δεν τα βλέπεις σαν θυσίες. Γίνεται η ζωή σου και ξέρεις πως αυτός είναι ο σωστός δρόμος ώστε να είσαι στην καλύτερη φυσική κατάσταση και να πετύχεις του στόχους σου.
Η καταξίωση, ο δύσκολος τραυματισμός και η «σκιά» του ονείρου
Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας σου και ποια η «αχίλλειος πτέρνα»;
Α: Το πείσμα μου, η θέληση μου στο να εξελίσσομαι συνέχεια και το πάθος μου με βοήθησαν στις επιτυχίες μου, θα ήθελα όμως να είμαι πιο σκληρή, έτσι ώστε να μπορώ απομακρύνω τους εξωτερικούς παράγοντες που μπορεί να με επηρεάσουν αρνητικά!
Σε ένα υποθετικό χρονοδιάγραμμα της ζωής σου, ποια στιγμή θα τόνιζες με έντονα γράμματα και ποια θα ήθελες, ίσως, να σβήσεις από τη μνήμη σου;
Α: Η επίτευξη του ατομικού μου ρεκόρ στην απόσταση των 1500 μέτρων όπου παράλληλα ήταν και πανελλήνιο ρεκόρ στην κατηγορία των νέων γυναικών αλλά και όριο για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανδρών/γυναικών, στην ηλικία των 20 ετών. Θα ήθελα να σβήσω την χρόνια που τραυματίστηκα, το 2017 και δυστυχώς με ταλαιπώρησε για τα επόμενα δυο χρόνια…
Συναισθήματα που σε περικλείουν σου κάθε φορά που εκπροσωπείς την Ελλάδα;
Α: Υπερηφάνεια, συγκίνηση, τιμή.
Μεγαλύτερο όνειρο σου (στον χώρο του αθλητισμού);
Α: Το μεγαλύτερο όνειρο μου είναι η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Το πρότυπο της μητέρας και η επόμενη μέρα…
Επόμενοι στόχοι και αγώνες; Πως έχει το πρόγραμμα σου;
Α: Ο στόχος μου είναι να καταφέρω να πιάσω το όριο για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου αλλά δυστυχώς η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη με όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο όποτε και εγώ βρίσκομαι σε μια αβεβαιότητα, σε ότι αφορά τους αγώνες στους οποίους, τελικά, θα καταφέρω να συμμετάσχω.
Σε ποιους οφείλεις το μεγαλύτερο ευχαριστώ και ποιο είναι το πρότυπό σου στη ζωή ή και στον αθλητισμό;
Α: Το μεγαλύτερο ευχαριστώ το οφείλω στους γονείς μου που είναι πάντα δίπλα μου, και στα εύκολα και στα δύσκολα, στηρίζοντας με σε κάθε μου βήμα. Πρότυπο μου στην ζωή είναι η μητέρα μου, για τα στοιχεία του χαρακτήρα της και για τον δυναμισμό της.
Στον αθλητισμό, η αλήθεια είναι, ότι δεν έχω κάποιο πρότυπο αλλά θαυμάζω πολλούς αθλητές που πετυχαίνουν τους στόχους τους με σκληρή δουλειά.
Η Αναστασία Μαρινάκου προπονείται καθημερινά, μένει προσηλωμένη στο στόχο και η δικαίωση την κοιτά κατάματα. Εμείς τη στηρίζουμε, όπως και όλους τους Έλληνες αθλητές, και της ευχόμαστε κάθε επιτυχία!
Η στήλη του #NewnPeople μένει σε αυτά τα όνειρα, που είναι από μόνα τους ικανά να εκτοξεύσουν την προσωπικότητα του καθενός. Αρκεί να μάθουμε να τα σεβόμαστε και να τα «ακούμε». Τα λέμε ξανά την επόμενη Δευτέρα!
