Την ώρα που ολόκληρη η κοινωνία καταδικάζει την συμπεριφορά του αστυνομικού στο προχθεσινό ξυλοδαρμό, εμφανίζονται οι κλασσικοί γνωστοί άγνωστοι στην πλατεία Νέας Σμύρνης και ξυλοκοπούν έναν νεαρό αστυνομικό.
Μπορεί κάποιος να επιχαίρει στη θέα ενός αιμόφυρτου συμπολίτη μας; Και όμως υπήρξαν και τέτοιες φωνές. Φωνές μίσους και διχασμού.
Στο σημείο αυτό να πούμε ότι όποιος διαχωρίζει το ξύλο σε κόκκινο μπλεή μαύρο και ξέρει να το καταδικάζει μόνο όταν τον βολεύει είναι τουλάχιστον μπιφτεκάς για να χρησιμοποιήσω μία φράση της εποχής..
Απέναντι σε όσους ευχαριστούνται είτε με τον έναν είτε με τον άλλο ξυλοδαρμό, υπάρχει μια τεράστια σιωπηρή πλειοψηφία που απλά παρακολουθεί. Αυτή η πλειοψηφία πρέπει να εκφραστεί και να καλύψει όσους ονειρεύονται βεντέτες και ξεκαθαρίσματα λογαριασμών.
