Επιμέλεια: Αλέξανδρος Παπαϊωάννου
Πως καταφέρνει ένας επιτυχημένος σύλλογος, μετά από την κατάκτηση των δύο τίτλων εντός των συνόρων να “διαλύσει” το οικοδόμημα του; Αρκετά εύκολα αν πάρουμε παράδειγμα από τον ΠΑΟΚ.
Ας ανατρέξουμε λοιπόν στο παρελθόν περίπου δύο χρόνια πίσω και πιο συγκεκριμένα στις 10/2/2019 την μέρα όπου ο δικέφαλος υποδέχθηκε τον Ολυμπιακό και το τελικό 3-1 στην ουσία του έδωσε τον τίτλο εκείνη την σεζόν και έμενε τις τελευταίες αγωνιστικές η μαθηματική κατάκτηση.
Με την βοήθεια των δύο παραπάνω φωτογραφιών πολύ εύκολα κανείς μπορεί να παρατηρήσει κάποια πράγματα.
Από τους 18 αυτή την στιγμή βρίσκεται εκτός ΠΑΟΚ μια ενδεκάδα ποδοσφαιριστών, και από τους 7 που έχουν παραμείνει, ενεργό ρόλο αυτή την στιγμή στην ομάδα έχουν μόλις 4. Τα νούμερα αυτά από μόνα τους αποτελούν αίτιο προβληματισμού.
Γιατί όμως έχουμε φτάσει εδώ; Με παίκτες ξενερωμένους και ένα κλαμπ, που μόλις δύο χρονιά πριν κατακτούσε αήττητο νταμπλ, να βλέπει ότι χάνει και να αποτελεί συνήθεια είναι απορίας άξιο. Η μήπως όχι;
Την χρονιά μετά το νταμπλ ο Ραζβάν Λουτσέσκου έφυγε σε μια νύχτα λένε και παράτησε την ομάδα. Αυτός την παράτησε ή η ομάδα τον είχε παρατήσει πρώτα; Γιατί κρούσεις είχαν γίνει και πρωτύτερα αλλά δεν είχε ενδώσει. Άρα κάτι άλλαξε στο μεσοδιάστημα ώστε να επηρεάσει την απόφαση του και των συνεργατών του.
Από εκεί και πέρα λοιπόν το “οικοδόμημα” που είχε χτιστεί άρχισε να καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Την ίδια χρονιά φεύγουν οι Σάκχοφ και Κάνιας και γυρνάει στην Πόρτο ο Σέρτζιο Ολιβέιρα που δεν μπορεί να αγοραστεί από τον ΠΑΟΚ και φέτος μπορεί να καταλάβει κανείς το γιατί.
Αλλάζει προπονητής έρχεται ο Αμπέλ Φερέιρα, προπονητής εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας, αλλάζει σύστημα, έχει εντελώς διαφορετικό τρόπο σκέψης, αλλά παίζει περίπου με τα ίδια όπλα που είχε ο Ραζβάν Λουτσέσκου.
Κύριο πρόβλημα του ΠΑΟΚ τα χαφ με τον Εσίτι να παίζει και να είναι σαν να μην έπαιξε ποτέ στον δικέφαλο και τον Αουγκούστο ως Βραζιλιάνο που δεν είχε βγει ποτέ από το πρωτάθλημα του να θέλει τον δικό του χρόνο προσαρμογής. Άρα αμέσως το καλοκαίρι εκείνο ο ΠΑΟΚ χάνει 3 χαφ και πρακτικά δεν τους έχει αντικαταστήσει ή αν θέλουμε να το δούμε αντικαθίσταται μόνο ο ένας. Η δύσκολη κλήρωση με τον Άγιαξ τον αφήνει νωρίς εκτός Ευρώπης και σιγά σιγά αρχίζουν να χάνονται παίκτες που έφεραν το νταμπλ στον δικέφαλο.
Ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης αρχίζει να έχει φθίνουσα πορεία, αρκετά ατομικά λάθη, χάνει την θέση του ως βασικός, και αν φτάσουμε φέτος και πριν λίγες μέρες, σχεδόν παίζει μπουνιές με τους οπαδούς του ΠΑΟΚ και πλέον θεωρείται εκτός ομάδας, με τον ίδιο να έχει ζητήσει να αποχωρήσει.
Ο Λέο Μάτος, κάτι ότι μεγάλωσε κάτι ότι δεν του ταίριαξε το σύστημα του Αμπέλ Φερέιρα καθώς άλλαξε θέση παίζοντας πολύ συχνά ως τρίτος κεντρικός αμυντικός, άρχισε να ρίχνει κατακόρυφα την απόδοση του, κάτι που έκανε τον ΠΑΟΚ να χάσει ένα από τα επιθετικά όπλα της προηγούμενης σεζόν. Έφυγε σαν ελεύθερος και αυτός, για να πάει δίπλα στον πατέρα του και στο πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε αλλά και τώρα που είναι καλά, μένει στην Βραζιλία και την Βάσκο Ντα Γκάμα.
Αυτός που στάθηκε και στέκεται ως επί το πλείστο στο ύψος των περιστάσεων καθώς φέτος έχει εξελιχθεί και σε σκόρερ, είναι ο Ίνγκι Ίνγκασον. Ο Ισλανδός είναι από τους πολύ λίγους που φέτος διακρίνονται στην γενική μετριότητα που διακατέχει τον ΠΑΟΚ.
Οι δύο βασικοί τότε κεντρικοί αμυντικοί Βαρέλα και Κρέσπο, μεγαλώνοντας κιόλας έχουν αρχίσει να έχουν και αυτοί καθοδική πορεία με πάρα πολλά ατομικά λάθη, ιδιαίτερα από τον πρώτο, αλλά τελευταία και μετά τους τραυματισμούς του ούτε ο Ισπανός δείχνει να πατάει καλά.
Για τον εμβληματικό αρχηγό του ΠΑΟΚ, Αντελίνο Βιεϊρίνια δεν μπορεί να πει κανείς κάτι. Παίκτης που ήταν για 3 μήνες εκτός δικεφάλου το καλοκαίρι, έχει φτάσει τα 35 του αλλά ο οπαδός των ασπρόμαυρων παρακαλάει να είχε άλλους 10 τέτοιους. Μόνο συγχαρητήρια λοιπόν του αξίζουν.
Στα χαφ του ΠΑΟΚ, Σακχόφ είπαμε από την ίδια σεζόν του ντάμπλ εκτός δικεφάλου, Μαουρίσιο και αυτός φέτος εκτός, με τον δεύτερο να φεύγει από τον δικέφαλο με τον πιο περίεργο τρόπο. Ο Βραζιλιάνος δεν τα βρήκε στα χρήματα που ζητούσε, οι ασπρόμαυροι έψαχναν χαφ περίπου στους τρεις μήνες, δεν βρήκαν, ενδεικτικό του φετινού σχεδιασμού και ξαναπροσέγγισαν τον Βραζιλιάνο ο οποίος αρνήθηκε κάτι που φυσικό ήταν να συμβεί.
Οι μεσοεπιθετικοί του ΠΑΟΚ, Ζαμπά- Μπίσεσβαρ από την περσινή σεζόν και μετά υπήρξαν μόνο ως συμβόλαια στον δικέφαλο, ο ένας κάπου μεταξύ Βραζιλίας και Ελλάδας και ο άλλος ωσεί παρών στην ομάδα. Ο Ομάρ Ελ Καντουρί είναι ακόμα στον δικέφαλο, είχε μια καλή αρχή την φετινή σεζόν υπήρξε κομβικός σε κάποιες στιγμές πέρυσι, πλέον φαίνεται και αυτός χωρίς ιδιαίτερη όρεξη να προσφέρει καθώς όπως λέγεται έχει “ξενερώσει” από το νέο συμβόλαιο που δεν του προσφέρεται ή δεν καλύπτει τις απαιτήσεις του.
Ο Τσούμπα Άκπομ και αυτός έμεινε σε κάποια συγκεκριμένα νούμερα, χωρίς ποτέ να εντυπωσιάσει και φέτος που του δόθηκε η ευκαιρία να φύγει, το έκανε… τρέχοντας για να πάει στην Αγγλία καθώς πλέον στον ΠΑΟΚ δεν ένιωθε καλά.
Στις αλλαγές εκείνου του ΠΑΟΚ ήταν οι Γιαννούλης, Λημνιός, Πέλκας τρία παιδιά, ιδιαίτερα ο Πέλκας με τρελή αγάπη για τον ΠΑΟΚ, ανέβασαν τις μετοχές του εδώ και ενώ μετά το ντάμπλ έμειναν, έφυγαν φέτος και αυτοί… όπου φύγει φύγει και στην καμπή της πορείας τους εδώ στην Τούμπα.
Σαν κυνηγημένοι δηλαδή. Παιδιά που προσέφεραν στον δικέφαλο, ειδικά ο Γιαννούλης και ο Πέλκας και έγιναν αρχηγοί της ομάδας, δεν κατάφεραν να φύγουν με… δάφνες από την Τούμπα, αλλά καταφέρνουν με την αξία τους να διαπρέπουν αλλού.
Ο Ρέι ήρθε και δεν ακούμπησε ποτέ, έπαιξε ελάχιστα οπότε είναι και άδικό να κριθεί.
Τέλος ο Κάρολ Σφιντέρσκι μοιάζει να έχει φτάσει στο… ταβάνι του στον ΠΑΟΚ έχει ρίξει την απόδοση του αν δούμε τα στατιστικά του, πέρυσι μετρούσε ένα γκολ ανά 2.8 παιχνίδια φέτος 1 ανά 4. Κατά διαστήματα και αυτός εκτός ρυθμού μοιάζει σαν να μην του ταιριάζει πλέον ο δικέφαλος,
Αυτή είναι λοιπόν με λίγα λόγια για τον καθένα η πορεία των 18 ποδοσφαιριστών που ήταν μέσα σε εκείνο το παιχνίδι και γενικότερα που ολοκλήρωσαν το αήττητο νταμπλ.
Για να ολοκληρώσω λοιπόν την σκέψη μου, σε μια ομάδα που έχει φτάσει στην απόλυτη κορυφή εντός των συνόρων είναι φυσιολογική και μια καμπή, δεν υπάρχει πιο πάνω για να πάει. Το πρόβλημα στον ΠΑΟΚ είναι ότι αυτά τα δύο χρόνια ότι καλό πήρε από το νταμπλ το έχασε ή το ξεπούλησε, και η ήττα έχει γίνει “ρουτίνα” σε μια ομάδα που φτιάχτηκε για να κάνει πρωταθλητισμό.
Καλά λοιπόν και τα social media και οι παρουσιάσεις και οι ανακοινώσεις, αλλά για το ποδοσφαιρικό τμήμα του ΠΑΟΚ, θα νοιαστεί κάποιος; Γιατί εδώ και δύο χρόνια δημιουργούνται “τρύπες” στο καράβι και αντί να κλείνουν, ανοίγουν νέες. Το αποτέλεσμα είναι πάντως ένα. Ο ΠΑΟΚ βουλιάζει…
