Η ΕΕ είναι Συμμαχία χωρών που υπερασπιζεται τα μέλη της με βάση το διεθνές δίκαιο, δεν είναι διαιτητής μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου από την μια πλευρά και Τουρκίας από την άλλη.
Όταν η κυβέρνηση χαρακτηρίζει ισορροπημένη την απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, και δηλώνει ικανοποιημένη, πόσο πρέπει να ανησυχούμε; Πως είναι δυνατόν να δηλώνει ότι: είναι ικανοποιημένη από μια ισορροπημένη απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, όταν η Ελλάδα και η Κύπρος είναι μέλη της ΕΕ, και η Τουρκία απειλεί τις δυο χώρες της ΕΕ και καταπατά το διεθνές δίκαιο;
Πέραν του ότι, οι λεκτικές διπλωματικές ακροβασίες αποκαλύπτουν την δυσμενή για Ελλάδα και Κύπρο απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, μια απόφαση στην οποία μάλιστα συμφώνησαν οι δύο χώρες, μια προσεκτική ανάγνωση και σύγκριση με τις προηγούμενες αποφάσεις του Δεκεμβρίου και του Οκτωβρίου του 2020, δείχνει το αδιέξοδο της εξωτερικής μας πολιτικής.
Η απόφασή της ΕΕ λέει ότι: Είναι ικανοποιημένη από την συμπεριφορά της Τουρκίας τους τελευταίους μήνες, και δίνει εντολή στην Κομισιόν, μέχρι την Σύνοδο του Ιουνίου να έχει ετοιμάσει πρόταση για την συμφωνία με την Τουρκία στα δύο μεγάλα θέματα, τους πρόσφυγες-μετανάστες, που είναι στο έδαφός της, και την επικαιροποίηση και αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ-Τουρκίας.
Η Τουρκία δηλαδή, έχει σχεδόν συγχωρεθεί για την παραβίαση της ΑΟΖ της Κύπρου, για το άνοιγμα των Βαρωσίων, για την νέα της θέση, ότι στην Κύπρο συζητάει λύση μόνο με δύο ανεξάρτητα κράτη, για το Τουρκολυβικό Μνημόνιο για τον καθαρισμό της ΑΟΖ, για την παραβίαση του εμπάρκου όπλων στην Λιβύη, για τις παραβιάσεις του Ελληνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο, για τις έρευνες στην δυνητική ΑΟΖ της χώρας μας, για το cassus beli εις βάρος της χώρας μας, αν ασκήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο, για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί.
Ναι, όλα αυτά τα έκανε τα δύο τελευταία τρία τελευταία χρόνια, και η ΕΕ της ζητάει ουσιαστικά να μην κάνει και άλλα, τουλάχιστον μέχρι την Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου, και θα υπογράψει την θετική ατζέντα μαζί της. Ενώ ήταν αρκετή η εκδήλωση της λεκτικής διαφωνίας, από την έξοδο της Τουρκίας από την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολη του 2011, για την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών, τότε που ο Ερντογάν ήταν μεταρρυθμιστής και προστάτης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για να ξεπεραστεί και αυτό το πρόβλημα.
Τώρα έχει στην φυλακή 150.000 πολιτικούς κρατούμενους ουσιαστικά, έχει φιμώσει σχεδόν το σύνολο των ΜΜΕ, έχει βάλει φυλακή την ηγεσία του Κουρδικού κόμματος και ετοιμάζεται να θέσει εκτός νόμου το Κουρδικό κόμμα, με στόχο να κερδίσει τις εκλογές.
Ναι, αυτή η Τουρκία, βρίσκεται σε καλό δρόμο, δήλωσαν οι ηγέτες των χωρών της ΕΕ, μεταξύ αυτών και ο Μακρόν. Δυστυχώς η κυβέρνηση δεν καταλαβαίνει ότι η χώρα, η Κύπρος, τα εθνικά μας συμφέροντα, βρίσκονται μπροστά σε μεγάλους κινδύνους. Έστω τώρα, πρέπει με εθνική συνεννόηση, να διαμορφωθεί μια άλλη εθνική στρατηγική.
