Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου
«Ονομάζομαι Κωνσταντίνος Εγγλεζάκης. Έχω μεγαλώσει στην Αθήνα, είμαι 20 χρόνων και ύψος 2.02. Ασχολούμαι με την κολύμβηση από 3 χρόνων, παρ’ όλα σοβαρά ασχολήθηκα από την ηλικία των 13 χρόνων, όταν και γνώρισα τους προπονητές μου, Μίλτο Κανελλόπουλο και Βασίλη Δάβαρη, στην πισίνα του ΑΝΟ Γλυφάδας .»
Ποιες ήταν οι μεγάλες αποτυχίες σου και πώς τις αντιμετώπισες;
«Θα ξεκινήσω με ένα κλισέ, οι αποτυχίες χτίζουν τον χαρακτήρα μας. Έχω απογοητευτεί αρκετές φορές από αποτελέσματα, που ένιωθα ότι δεν είναι αντάξια της δουλειάς που είχα κάνει, παρ’όλα αυτά μόνο έτσι γινόμαστε πιο δυνατοί. Οι τρόποι που θα αντιμετωπίσεις την αποτυχία, αλλά και την επιτυχία είναι εξίσου σημαντικοί και θέτουν τις βάσεις για τη συνέχεια.»
Ποιοι είναι οι σημερινοί και ποιοι οι απώτεροι σου στόχοι και πώς σκέφτεσαι να τους πετύχεις;
«Την φετινή χρονιά στόχος είναι μια καλή εμφάνιση στο Πανευρωπαικό πρωτάθλημα, αλλά και μια αξιοπρεπής εικόνα στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ο μόνος τρόπος να πετύχεις τους στόχους σου σε οτιδήποτε και αν κάνεις είναι με σκληρή δουλειά, ακόμα ένα κλισέ, αλλά αυτή είναι η αλήθεια και αυτό σκοπεύω να κάνω και εγώ.»
Ποιες είναι οι πιο σημαντικές διακρίσεις σου;
« Πέραν από πανελλήνιες διακρίσεις σε πρωταθλήματα οπεν αλλά και κατηγοριών, θεωρώ πολύ σημαντική την επίτευξη του Ολυμπιακού ορίου και το εντάσσω στις διακρίσεις μου καθώς ήταν όνειρο ζωής.»
Πως νιώθεις για την συμμετοχή σου στους Ολυμπιακούς Αγώνες;
«Ανυπομονώ πραγματικά να έρθει η μέρα που θα κολυμπήσω στο Τόκιο και ανυπομονώ να ζήσω όλη την εμπειρια, όσο διαφορετική και αν είναι λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών. Όπως είπα, ήταν ένα όνειρο ζωής και είμαι ευγνώμων για όλους όσους με βοήθησαν να το επιτύχω.»
Ποια είναι τα προβλήματα του συγκεκριμένου αθλήματος κατά την γνώμη σου;
«Δυστυχώς τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στον χώρο της κολύμβησης, αλλά και του αθλητισμού γενικότερα, είναι αρκετά. Μπορούμε να τα συζητάμε για πολλές ώρες και αυτό ακριβώς δείχνει ότι κάτι πρέπει, επιτέλους, να αλλάξει! Το άθλημα της κολύμβησης είναι από τα πιο απαιτητικά και κατά την άποψη μου, δεν παίρνει την αναγνώριση που του αρμόζει και του αξίζει στην Ελλάδα.
Επίσης δεν υπάρχει επαρκής στήριξη για τα νέα παιδιά που τώρα ανεβαίνουν και χρειάζονται εμπειρίες.. Η πανδημία έβαλε ένα τελος στην κολυμβητική δραστηριότητα για πολλούς μήνες, συνολικά 7, τους τελευταίους 12!
Μετά από τόσο καιρό απραξίας, ελπίζω όλοι να επιστρέψουν πιο δυνατοί και πιο ορεξάτοι, από τα παιδιά μέχρι τους προπονητές.
Έθιξα ένα πολύ μικρό κομμάτι του προβλήματος, αλλά για να κλείσω, θέλω να τονίσω το πόσο με χαροποιεί, που μέσα σε όλες τις δυσκολίες, βλέπω ανθρώπους με όρεξη για αλλαγή, με αγάπη και μεράκι για το άθλημα μας, με όραμα και ιδέες για το μέλλον μας. Ευελπιστώ πως κάτι θα αλλάξει πολύ σύντομα.»
Επηρεάζεσαι αρνητικά, όταν οι συνθήκες σε αγώνες και προπονήσεις δεν είναι ιδανικές για εσένα;
«Μικρότερος συνήθιζα να επηρεάζομαι πολύ εύκολα από εξωτερικούς παράγοντες, τόσο στους αγώνες όσο και στην προπόνηση. μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας έμαθα να δίνω βάση μόνο σε όσο μπορώ να αλλάξω, ειδικά την ημέρα των αγώνων. Όσον αναφορά την προπόνηση, μπορεί και να χρειάζομαι λίγη δουλειά ακόμα».
Πέραν της κολύμβησης έχεις στο μυαλό σου να ασχοληθείς με κάτι άλλο σε επαγγελματικό επίπεδο;
«Αυτή τη στιγμή σπουδάζω Ψυχολογία στο ΕΚΠΑ και ευελπιστώ σε μια καριέρα σε αυτό τον χώρο.»
