Είναι ιδιαιτέρως εμφανής η απουσία αντιπολίτευσης, ιδίως από την κεντρώα και αριστερή πτέρυγα. Είναι εμφανής η αδυναμία να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει πολίτες ενώπιον μιας αμήχανης κυβέρνησης, την οποία καταδιώκει η κρίση που έμελλε να διαχειριστεί, αυτή της πανδημίας. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι η αντιπολίτευση προβάλλει αποκλειστικά και μόνο το προφανές, πως η ευθύνη δηλαδή του χειρισμού της κράτους ανήκει στην κυβέρνηση. Έχει επισημανθεί ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν, πως όταν η αντιπολίτευση δεν προχωρά σε εκπόνηση και παρουσίαση σχεδίου για τον τρόπο χειρισμού της κυβέρνησης, απλά αναλώνεται σε φιλοσοφική συζήτηση και τίποτε περαιτέρω. Θεωρείται αναγκαία δε η κριτική, ενώ όταν είναι στοχευμένη και συνοδευόμενη με κάποιο εναλλακτικό σχέδιο, νοείται ως ιδιαιτέρως δημιουργική.
Συνεπώς κρίνεται αναγκαία η στελέχωση των κομμάτων αυτών και μιας ουσιαστικής αντιπολίτευσης. Η αριστερά και η κεντρο-αριστερά θα πρέπει να δώσουν τη δέουσα προσοχή στις άμεσες και έμμεσες απαιτήσεις της κοινωνίας μας και να αφουγκραστούν τα ζητήματα που αυτή τη στιγμή την ταλανίζουν. Καλώς ή κακώς, οι επιπτώσεις της πανδημίας που άλλαξε σε μεγάλο βαθμό την ροή της καθημερινότητας, δημιούργησε πολύπλευρα προβλήματα τα οποία παρότι δεν είναι πολλές φορές εμφανή, όπως η οικονομία, μολαταύτα υπάρχουν και επιδρούν σε σημαντικό βαθμό στην κοινωνία. Τη στιγμή που η επόμενη μέρα της πανδημίας βρίσκει τον μέσο πολίτη κουρασμένο ψυχικά, οικονομικά εξασθενημένο ή άνεργο πλέοντας στο πέλαγος της ακρίβειας και δίχως κάποια ικμάδα αλλαγής για τον ίδιο, η κοινωνία επιζητεί όραμα και ελπίδα άμεσα.
Τα όσα ευαγγελίζεται η σημερινή κυβέρνηση συνήθως αφορούν αποκλειστικά τα ανώτερα στρώματα, ενώ οι αλλαγές που προβάλλονται ως υποστηρικτικές προς τα μεσαία και τα κατώτερα στρώματα είναι συνήθως δυσανάλογα ευεργετικές σε σχέση με τη μανιώδη ακρίβεια. Εντός της καλπάζουσας ελεύθερης αγοράς, η οποία οδήγησε σε αύξηση τιμών και όχι σε μείωση, οι μόνοι που υφίστανται το βάρος της είναι οι πολίτες, για λόγους που προαναφέρθηκαν. Η διανομή πόρων που εφαρμόζει η κυβέρνηση αφορά αποκλειστικά στην απορρόφηση της ακρίβειας από την ίδια, σε βάρος όμως των πολιτών γεγονός που αποτυπώνεται με ποικίλους τρόπους. Έτσι, όπως στο παρελθόν με τις τράπεζες, η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται τώρα με τις επιχειρήσεις ενέργειας, καλύπτοντας προφανώς και όλους όσους είναι πίσω από τις εταιρίες αυτές.
Ποιους αφορούν οι αυξήσεις είναι το ερώτημα και απαντάται στα προϊόντα που υπήρξαν οι αυξήσεις π.χ. 3,0% στην ομάδα διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά, 4,4% στην ομάδα στέγαση, (ηλεκτρισμό, φυσικό αέριο, πετρέλαιο θέρμανσης) και 6,7% στις μεταφορές (στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ). Η απάντηση της κυβέρνησης σε αυτήν την κατάσταση, ενδεχομένως να αποτέλεσε η αύξηση των 13 ευρώ στον κατώτατο μισθό, από την 1η Ιανουαρίου 2022. Βέβαια και σε αυτό το επίπεδο, η αντιπολίτευση με τη σειρά της είχε ανταπάντηση αποκλειστικά και μόνο προς την ενέργεια, προτείνοντας σε κάθε περίπτωση μείωση της φορολογίας. Είναι χαρακτηριστικό πλέον το γεγονός ότι όλοι φοβούνται το πλαφόν και την μείωση των κερδών των επιχειρήσεων. Κοντολογίς, η κυβέρνηση στον δρόμο της, η αντιπολίτευση φοβική και οι πολίτες σε απόγνωση. Κλείνοντας θα ήθελα να παραθέσω μια φράση του Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, η οποία θα έπρεπε να αποτελεί το βασικό σύνθημα των κάθε κυβερνόντων: «Μη χάνετε τον καιρό σας με κοινωνικές έρευνες. Εκείνο που ενδιαφέρει τον φτωχό, είναι η φτώχεια. Εκείνο που ενδιαφέρει τον πλούσιο, δεν μας ενδιαφέρει.»
