Για τις επικείμενες εκλογές στο #ΚίνημαΑλλαγής ο λόγος: Βασικά διακυβεύματα σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί παρά να είναι η στελέχωση με πολιτικό προσωπικό που να συνδιαλέγεται, να επικοινωνεί με την κοινωνική βάση.
Δεν μπορεί, λοιπόν, να παραβλεφθούν και να απαξιωθούν οι παραδοσιακές αλλά, πολύ περισσότερο, οι νέες μορφες οργάνωσης και δρασης· οι νέες επιτακτικές ανάγκες, οι νέου ειδους κοινωνικες ανισοτητες, οι διαφορετικες (αλλά και πάντα ιδιες μπορεί να πει κανείς) εργασιακές σχέσεις. Η σοσιαλδημοκρατία και στην Ελλάδα πρέπει να μάθει να ζήσει και να σταθεί μέσα σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης. Αλλιως ούτε στα εσωτερικά μας ούτε και στις εξωτερικες μας αναφορές θα μπορέσουμε να διαμορφώσουμε και να ασκήσουμε ρεαλιστικές πολιτικές.
Γι’ αυτά θα ήθελα να ακούσω και τους υποψήφιους να μιλάνε, να αγωνιούν και να προτείνουν· κάποιοι το κάνουν και αυτό είναι αισιόδοξο. Άλλοι, πάλι, μένουν σε μικρά, μικροκομματικά, υποτίθεται πιασάρικα και λαϊκά. Μοιάζει πιο εύκολος αυτός ο δρόμος και ενδέχεται όλοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, για την …αλητεία της αντιπαράθεσης λόγω της αναμέτρησης (όπως έγραψα και κάπου άλλου) να το έκαναν. Δεν ψάχνω για Αγίους και αναμάρτητους· θέλουμε, ομως, αυτους που θα μπορούν να κάνουν τη δουλειά.
