Το 2021 τελειώνει, ακριβώς όπως ξεκίνησε. Με την πανδημία να καλπάζει, το φως στο τούνελ να μην το βλέπουμε, την κοινωνία να είναι κουρασμένη και απογοητευμένη.Αυτή η κοινωνία αναζητεί διέξοδο. Διέξοδο και ελπίδα, γιατί απέναντι της έχει μία κυβέρνηση που λειτουργεί με βάση τις δημοσκοπήσεις και με μοναδικό γνώμονα να μην δυσαρεστεί το εκλογικό της ακροατήριο.
Μία κυβέρνηση που μένει παρατηρητής στην έξαρση της πανδημίας, που επί μήνες απέφευγε να δει την πραγματικότητα, που ανακοίνωνε μέτρα που ουδείς αποδεχόταν και κυρίως ουδείς έλεγχε.
Μία κυβέρνηση που δεν επέλεξε να επιβάλει μέτρα στην Εκκλησία, για να μην δυσαρεστήσει το ακροατήριο της, που άφησε τα στελέχη της να επιτεθούν στον κ. Μόσιαλο για μία χιουμοριστική ανάρτηση, που λειτουργεί και πολιτεύεται μόνο ακούγοντας και ζυγίζοντας τις αντιδράσεις.
Μία κυβέρνηση που εδώ και 2 χρόνια ενίσχυσε ελάχιστα το Εθνικό Σύστημα Υγείας, που έκρυψε τη μελέτη Τσιόδρα, που αφήνει ανοικτά τα νυχτερινά μαγαζιά ενώ παράλληλα αποκαλεί ανεύθυνους αυτούς που πηγαίνουν να διασκεδάσουν.
Η διαχείριση του παρατηρητή, δεν είναι αυτή που μας αξίζει.
Σε μία συγκυρία, που οι διεθνείς εξελίξεις θα τρέχουν ταχύτατα, οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες μεγαλώνουν, η κλιματική αλλαγή και ο ψηφιακός μετασχηματισμός θα επιφέρουν μεγάλες αλλαγές στον εργασιακό χάρτη, το μεταναστευτικό ζήτημα θα οξυνθεί, η Ελλάδα δεν μπορεί να στέκεται με την υπάρχουσα κυβέρνηση και να παρατηρεί όπως έγινε και με την Πανδημία μετά το πρώτο κύμα.
Σε αυτό το πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό, η κοινωνία αναζητεί αδιέξοδο. Αναζητεί ελπίδα και προοπτική. Δεν είναι τυχαία η μεγάλη συμμετοχή στις εκλογές της 5ης Δεκεμβρίου.
Δεν είναι τυχαία η κινητικότητα, η αισιοδοξία που επικρατεί στις τάξεις των στελεχών του ΠΑΣΟΚ.
Η βαθιά σχέση που έχει η Προοδευτική Παράταξη με την κοινωνία αποτυπώθηκε σε αυτές τις εκλογές με τη μαζικότητα της συμμετοχής.
Η συμμετοχή αυτή, η ενεργοποίηση των δεκάδων χιλιάδων αυτών πολιτών είναι η ελπίδα για το νέο έτος. Όχι για το χώρο, αλλά για τη χώρα.
