Κάθε νέο πρόσωπο σε ένα αξίωμα δημιουργεί πάντα προσδοκίες. Για φρέσκιες ιδέες, για αστείρευτη υπομονή και επιμονή, για αλλιώτικες αξίες. Κάποιες φορές είναι η δίψα του εκλογικού σώματος να αλλάξουν συνθήκες και νοοτροπίες που δημιουργεί αυτές τις υψηλές προσδοκίες. Κάποιες άλλες φορές είναι η λαχτάρα του ίδιου του νεοεκλεγμένου να σφραγίσει τα δημόσια πράγματα με τη θητεία του που τις δημιουργεί. Όπως και να έχει, η εκλογή ενός νέου προσώπου φέρνει ούριο άνεμο στις κοινωνίες.
Η εκλογή του Κωνσταντίνου Ζέρβα χαιρετίστηκε ως μια τέτοια στιγμή για την κοινωνία της Θεσσαλονίκης, παρότι ο σημερινός δήμαρχος διαδέχτηκε τον Γιάννη Μπουτάρη, δηλαδή έναν άνθρωπο που δύσκολα μπορεί να συγκριθεί με τον οποιονδήποτε ως προς τη φρεσκάδα των ιδεών του, το μέγεθος της επιμονής του ή την καθαρότητα των αξιών του. Παρότι υπήρξα αντίπαλός του σε εκείνη την εκλογική αναμέτρηση, ομολογώ ότι η επικράτησή του στον δεύτερο γύρο των εκλογών του 2019 με ανακούφισε. Ένας άνθρωπος με παιδεία, με θέληση, με ανοιχτούς ορίζοντες. Έτσι πίστεψα.
Στα δυόμισι χρόνια της θητείας του, ο Κωνσταντίνος Ζέρβας έδειξε πως δεν έχει ούτε τη φρεσκάδα, ούτε την επιμονή του προκατόχου του. Διαχείριση του «μία από τα ίδια» και αναβολή του όποιου σχεδιασμού υπήρχε από την προηγούμενη διοίκηση του Δήμου. Όμως το πέρασμα του κ. Ζέρβα κάτω από τον πήχη της φρεσκάδας και της επιμονής έμελλαν να είναι τα πταίσματα. Γιατί η τελευταία απόφαση του Δημάρχου Θεσσαλονίκης να αναθέσει καθήκοντα Αντιδημάρχου σε δημοτικό σύμβουλο –άλλης παράταξης, αν και αυτό είναι το λιγότερο– που αντιμάχεται ευθαρσώς τις αρχές της ανοιχτής κοινωνίας αποδεικνύει πως ο κ. Ζέρβας περνά κάτω από τον πιο σημαντικό πήχη: τις αλλιώτικες αξίες.
Ο Ερωτόκριτος Θεοτοκάτος, η νέα περήφανη επιλογή του Κωνσταντίνου Ζέρβα, είναι ένας άνθρωπος που ντροπιάζει το Δημοτικό Συμβούλιο μιας πόλης που πριν από έναν αιώνα αγκάλιαζε διαφορετικές εθνότητες και πολιτισμούς και μιας πόλης που διοργανώνει εδώ και δέκα χρόνια την Παρέλαση Υπερηφάνειας με συμμετοχή χιλιάδων πολιτών. Οι δημόσιες δηλώσεις του νέου συμμάχου του Δημάρχου Θεσσαλονίκης περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τον χαρακτηρισμό των ομοφυλοφίλων ως «ανθρώπων με κουσούρι», την οργισμένη απαίτησή του «να σταματήσει η αλλοίωση του πληθυσμού της χώρας από τους λαθρομετανάστες» και την πρότασή του «να κοπούν τα επιδόματα προς τους αναπήρους και να δοθούν στους πολύτεκνους», τους οποίους και εκπροσωπεί σε επίπεδο τοπικού σωματείου.
Η συστράτευση του κ. Ζέρβα με τις αναχρονιστικές, ξενοφοβικές, ρατσιστικές και διχαστικές απόψεις του Αντιδημάρχου του είναι κάτι παραπάνω από απογοητευτική. Γιατί στην καλύτερη περίπτωση αποκαλύπτει πολιτικό καιροσκοπισμό, ενώ στη χειρότερη μαρτυρά πολιτικό εμπαιγμό. Επιλέγοντας το νέο Αντιδήμαρχό του, ο Κωνσταντίνος Ζέρβας δείχνει είτε ότι δεν υπάρχουν όρια στην επιθυμία του να ασκεί εξουσία, είτε ότι η εικόνα του δυναμικού και ανοιχτόμυαλου υποψηφίου που προέβαλε ήταν μια καλοφτιαγμένη βιτρίνα. Οι υψηλές προσδοκίες γεννούν τεράστιες απογοητεύσεις. Και οι τεράστιες απογοητεύσεις οδηγούν σε ηχηρές πτώσεις. Ας το γνωρίζουν όσοι καλλιεργούν ψεύτικες προσδοκίες. Ο καθρέφτης είναι ο πλέον οδυνηρός κριτής.
