Με τις εθνικές εκλογές μπροστά μας και πιθανότατα σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο πολιτικός χρόνος πυκνώνει και οι απαιτήσεις πολλαπλασιάζονται. Το ΠΑΣΟΚ οφείλει πρωτίστως να δώσει την εκλογική μάχη από την καλύτερη δυνατή πολιτικά και οργανωτικά θέση, να αυξήσει σημαντικά τα εκλογικά του ποσοστά και ιδανικά να ανατρέψει τους πολιτικούς συσχετισμούς που καθιερώθηκαν στη χώρα μετά το 2012.
Η εκλογή νέου προέδρου και νέων οργάνων είναι μια ουσιαστική πολιτική και οργανωτική επανεκκίνηση που σηματοδοτεί μια νέα αρχή. Σε κάθε τόπο, σε κάθε πόλη ή χωριό που υπάρχει οργάνωση του ΠΑΣΟΚ τα βήματα που πρέπει να γίνουν είναι συγκεκριμένα και είναι δεδομένο ότι όσοι εκλέχθηκαν και ανέλαβαν τις σχετικές ευθύνες τα γνωρίζουν. Συσπείρωση, εξωστρέφεια, δράση, επικοινωνία. Ανοιχτές πόρτες, ανοιχτό προσκλητήριο σε όλους, επικέντρωση στο μέλλον, παραμερισμός προσωπικών και άλλων αδιάφορων διαφορών.
Παράλληλα όμως επειδή η πολιτική δεν γίνεται εν κενώ ούτε πάντοτε αρκούν οι γενικές εθνικές πολιτικές κατευθύνσεις από τη Χαριλάου Τρικούπη κάθε οργάνωση οφείλει άμεσα να διαμορφώσει την ατζέντα κάθε περιοχής. Τα προβλήματα κάθε τόπου συγκεντρωμένα, ιεραρχημένα και συνοδευμένα από μια δέσμη προτάσεων και λύσεων είναι η καλύτερη μαγιά για το κόμμα, τόσο τοπικά αλλά και πανελλαδικά.
Μια σοβαρή προσπάθεια οργανωτικής ανασυγκρότησης μακριά από το φάντασμα του παρελθοντικού οργανωτικού γιγαντισμού των μεταπολιτευτικών κομμάτων εξουσίας μπορεί να αποφέρει και πολιτικούς καρπούς εάν γίνει με όρους σύγχρονους. Εάν οι οργανωτικοί πυρήνες γίνουν κυψέλες παρέμβασης ή παραγωγής ιδεών και πολιτικών. Οι δυνάμεις μας είναι υπαρκτές ποιοτικά και αριθμητικά ευθέως συγκρίσιμες με αυτές των δύο μεγάλων κομμάτων. Να δούμε τη μεγάλη εικόνα να έχουμε αντίληψη της ιστορικής ευκαιρίας που έχει το κόμμα μας να ανακάμψει και να εξελιχθεί στον βασικό φορέα της προοδευτικής παράταξης ξανά μετά από δέκα χρόνια.
Το παράθυρο ευκαιρίας είναι για την ώρα ανοιχτό. Πριν διαμορφωθεί ένα νέο σημείο ισορροπίας για το κομματικό σύστημα, πριν παγιωθούν ως μεγάλοι πόλοι Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ και πριν στοιχηθούν οριστικά οι κοινωνικές δυνάμεις γύρω από αυτούς εμείς οφείλουμε όχι μόνο να ανασυνταχθούμε αλλά να στοχεύσουμε πειστικά και ρεαλιστικά στην ανατροπή.
Σε αυτήν την προσπάθεια είναι μείζονος σημασίας η παρουσία μας στα μεγάλα αστικά κέντρα. Εκεί χάσαμε στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, εκεί πονάμε σήμερα, εκεί διαμένουν οι νεανικές και οι παραγωγικές ηλικίες, εκεί διαμορφώνονται οι νέες τάσεις, οι συνειδήσεις και τα πολιτικά ρεύματα. Ιδιαίτερα για τον σοσιαλιστικό/ σοσιαλδημοκρατικό χώρο όπως παντού ανά τον δυτικό κόσμο τα αστικά κέντρα δεν μπορεί να είναι «μαύρη τρύπα» αλλά προνομιακό γεωγραφικό πεδίο.
Αυτό βέβαια έχει να κάνει με ευρύτερες εξελίξεις που σχετίζονται με το παραγωγικό μοντέλο, τη διάρθρωση της οικονομίας, την ένταξη στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία ή στις δομές της ελληνικής. Σε κάθε περίπτωση όμως στα αστικά κέντρα το ΠΑΣΟΚ πρέπει να δώσει «τη μητέρα των μαχών».
Με αυτά στο μυαλό μας, προχωράμε με σχέδιο στη Θεσσαλονίκη. Το ΠΑΣΟΚ στο δεύτερο μεγαλύτερο αστικό κέντρο της Ελλάδας οφείλει να εμφανιστεί και θα το κάνει ξανά με αξιώσεις. Διαμορφώνουμε ήδη την ατζέντα της πόλης, βρισκόμαστε ξανά με τις δυνάμεις της εργασίας, με νέα κοινωνικά κινήματα, παίρνουμε θέση για κάθε κρίσιμο ζήτημα του πολεοδομικού συγκροτήματος και ιεραρχούμε τις παρεμβάσεις μας.
Για τη Θεσσαλονίκη πρώτιστο μέλημα είναι οι υποδομές. Η πόλη υστερεί, χρειάζεται μεγάλα έργα. Δεν έχει πράσινο, δεν έχει συγκοινωνίες, ελεύθερους χώρους, προνοιακές υποδομές και υποδομές υγείας. Μισθοί και εισοδήματα αισθητά μικρότερα από αυτά του εθνικού κέντρου. Αναξιοποίητες δυνατότητες, πληθωριστικές υποσχέσεις, μόνιμη υστέρηση.
Φέρνουμε το κόμμα ξανά κοντά στην κοινωνία, γινόμαστε συνδετικός κρίκος, ιμάντας διεκδίκησης αλλά και καταλύτης των λύσεων.
Πολιτική για τους πολλούς, για πραγματικά προβλήματα και πραγματικούς ανθρώπους.
Το συγκεκριμένο άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “το Καρφί”
