1981 : Το ΠΑΣΟΚ κερδίζει τις εκλογές με θρίαμβο. Σημαντικός αριθμός στελεχών είναι 30 με 40 ετών και ξέρουν ότι ήρθε η ώρα τους να κυβερνήσουν, αναλαμβάνοντας σημαντικά πόστα σε κυβέρνηση και κόμμα.Ο τυφώνας Αντρέας Παπανδρέου σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του. Στο ΠΑΣΟΚ είναι ο απόλυτος θεός, στην κοινωνία τον λατρεύουν ή τον μισούν παράφορα και αναγκάζει τους πολιτικούς του αντιπάλους να ετεροπροσδιορίζονται. Στην ΝΔ μετά την προσπάθεια να αρθρώσουν απέναντί του ακραία δεξιά ρητορική με αρχηγό τον Αβέρωφ, επιλέγουν τον Κ. Μητσοτάκη ως τον αρχηγό με ξεκάθαρο προσανατολισμό επιλογής και στόχο να κερδίσει τον Αντρέα στις εκλογές. Χρειάστηκε 4 εκλογικές μάχες και πολλές μεθοδεύσεις σε συνεργασία με τα κόμματα της Αριστεράς για να το πετύχει. Οι ψηφοφόροι της ΝΔ ήξεραν ότι με τον Μητσοτάκη θα κέρδιζαν μόνο.
1996 : Μετά τον θάνατο του Αντρέα, οι εσωκομματικές εκλογές παίρνουν μορφή πολέμου με τον Κώστα Σημίτη και το εκσυγχρονιστικό όραμα να κερδίζουν οριακά την πλειοψηφία. Υπάρχει μία μικρής τάξης ανανέωση σε στελεχιακό δυναμικό, όχι όμως σε ηλικιακή ανανέωση. Οι 30άρηδες του 80 είναι ακόμα μικροί σε ηλικία για να συνταξιοδοτηθούν και πλέον μονοπωλούν γενεαλογικά τις τοποθετήσεις σε κυβερνητικές και κομματικές θέσεις. Η ενότητα του ΠΑΣΟΚ επιβάλλει σημαντικούς συμβιβασμούς στον Κώστα Σημίτη και η ανανέωση δεν έρχεται ποτέ. Ως απάντηση στον νεότερο μέχρι τότε Πρωθυπουργό της Ελλάδας, τα στελέχη της ΝΔ κάνουν μία επιλογή με ορίζοντα δεκαετίας. Δεν επιλέγουν τον Γιώργο Σουφλιά, που εκ του αποτελέσματος είχε ηλικιακά χρονικό ορίζοντα το πολύ μιας δεκαετίας, αλλά τον Κώστα Καραμανλή που είναι αρκετά νέος και η εκλογή του συνοδεύεται και από κάποιου βαθμού ηλικιακής ανανέωσης. Πολύ γρήγορα θα απειλήσει να κερδίσει εθνικές εκλογές και με την δεύτερη προσπάθεια γίνεται Πρωθυπουργός.
2009 : Ο Γιώργος Παπανδρέου έχοντας πάρει το δακτυλίδι διαδοχής από τον Κώστα Σημίτη το 2004, που επικυρώθηκε και από το σύνολο των μελών του ΠΑΣΟΚ, και έχοντας κερδίσει τις εσωκομματικές εκλογές του 2007 τον Ευάγγελο Βενιζέλο, σε μάχη που άφησε αρκετές πληγές στα μέλη του ΠΑΣΟΚ, κερδίζει τις εθνικές εκλογές και γίνεται Πρωθυπουργός. Πολλά στελέχη παραμένουν στις κορυφαίες κυβερνητικές και κομματικές θέσεις, υπάρχει ανανέωση αλλά δεν έχει ισχυρές κοινωνικές προεκτάσεις καθώς αφορά σε ανθρώπους του κομματικού σωλήνα. Παράλληλα, μαίνεται ένας πόλεμος αλληλοεξόντωσης του νεαρότερου στελεχιακού δυναμικού με όχι πολιτικά ή ιδεολογικά κριτήρια. Οι πολιτικοί αντίπαλοι εξοπλίζονται και ετοιμάζονται. Όταν σκάει η βόμβα στα χέρια του, η ΝΔ έχει κάνει μια δεξιόστροφη στροφή και ο Συνασπισμός έχει για πρόεδρο έναν 40άρη.
Για πολλούς λόγους το κραταιό ΠΑΣΟΚ αρχίζει να φυλλορροεί σε στελέχη, σε μέλη και σε ψηφοφόρους. Το κόστος που επωμίζεται το ΠΑΣΟΚ είναι δυσανάλογο μεγάλο σε σχέση με την συνολική του προσφορά στον τόπο. Στελέχη που δεν βλέπουν προοπτική κυβερνησιμότητας αποχωρούν και ενσωματώνονται σε άλλους πολιτικούς σχηματισμούς. Πολλοί από αυτούς δεν έχουν καν την ευθιξία να αποχωρήσουν από την πολιτική αλλά εφαρμόζουν με μεγάλη επιτυχία αυτό που λέει ο λαός ότι «γλύφουν εκεί που πριν έφτυναν».
Οι εσωκομματικές διαδικασίες αφήνουν καινούργιες πληγές, δεν δίδουν όραμα, ελπίδα και οδηγούν στην αποστασιοποίηση μεγάλου αριθμού μελών και τοπικών στελεχών. Παράλληλα τα ποσοστά σε εκλογικές αναμετρήσεις εξανεμίζονται, οι δημιουργίες νέων κομμάτων διασπαστικά επιτείνει την κρίση και μόνο η προσπάθεια της Φώφης Γεννηματά διατηρεί το κόμμα ζωντανό, διασωληνωμένο ωστόσο στην εντατική.
Παράλληλα, παρατηρείται μία ισχυρή παρουσία του συνδικαλιστικού τμήματος το οποίο σε εκλογές επιμελητηρίων παρουσιάζει έντονη ανθεκτικότητα και πολύ υψηλή αποδοχή.Το ΠΑΣΟΚ είναι το κατεξοχήν κόμμα που ταυτίστηκε με την έννοια της ΑΛΛΑΓΗΣ. Η Σοσιαλδημοκρατία είναι ταυτισμένη με την οραματική και διαρκώς επαναπροσδιοριζόμενη κυβερνησιμότητα. Δεν είναι και ούτε θα γίνει ποτέ χώρος άκαμπτος, απόλυτος και αποστειρωμένος. Διαρκώς εξελίσσεται, επαναπροσδιορίζεται, οραματίζεται, αναγεννιέται, συνδιαλέγεται.Στις εκλογές αυτές δεν ψηφίζουμε αυτόν που θα γίνει Πρωθυπουργός σε ένα χρόνο. Δεν ψηφίζουμε αυτόν που θέλει να γίνει πολιτικό συμπλήρωμα αριστεροδεξιά. Δεν ψηφίζουμε αυτόν που θα ξαναμοιράσει θέσεις σε αυτούς που στρογγυλοκάθονται εκεί εδώ και χρόνια, από τον τελευταίο μέλος τοπικής μέχρι την Βουλή. Δεν ψηφίζουμε αυτόν που ψάχνει την προσωπική του δικαίωση. Δεν ψηφίζουμε αυτόν που κάτω από το όνομα του ΠΑΣΟΚ θέλει να διεγείρει μνήμες και να ανακυκλώσει τακτικές και κακές συνήθειες που πλήγωσαν τον κόσμο της παράταξης.
Σε αυτές τις εκλογές ψηφίζουμε αυτόν που μπορεί να δώσει νέα πνοή στο κόμμα. Αυτόν που θα μπορέσει να ανατρέψει κατεστημένες επετηρίδες. Αυτόν που θα ενεργοποιήσει στελέχη που είναι σε αδράνεια και θα εμπνεύσει καινούργιες κοινωνικές δυνάμεις. Αυτόν που δεν έχει εξαρτήσεις και δεν χρωστάει σε κανέναν. Αυτόν που θα βγάλει την νέα γενιά από την αφάνεια. Αυτόν που πιθανόν θα κάνει λάθη και αστοχίες προχωρώντας αλλά η πορεία του θα είναι πάντα ΜΠΡΟΣΤΑ και ΜΑΖΙ με την λαϊκή βάση της δημοκρατικής παράταξης. Αυτόν που θα έχει χρόνο να μάθει από λάθη και να τα διορθώσει.
Αυτόν που έχει πάνω από 10 χρόνια ορίζοντα πολιτικού χρόνου. Αυτόν που υπό την προϋπόθεση της ενότητας μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες στο πολιτικό σκηνικό. Αυτόν που θα κάνει την γενιά μας πρωταγωνιστή. Αυτόν που για χάρη του θα αφήσουμε πίσω ότι μπορεί να μας χώρισε στο παρελθόν και θα συγκλίνουμε πάλι για να φτιάξουμε το μέλλον της γενιάς μας. Αυτόν που δεν έρχεται ως σωτήρας ή μεσσίας αλλά ως ένας από εμάς.Για αυτό μόνο ΜΑΖΙ με τον Νίκο Ανδρουλάκη. Γιατί ήρθε η ώρα της γενιάς μας. Γιατί μόνο #mazi μπορούμε να πάμε #mprosta. Γιατί κανένας πια δεν μπορεί να μας στερήσει την ευκαιρία που δικαιούμαστε να πάμε ΜΠΡΟΣΤΑ, ούτε δεξιά ούτε αριστερά.
Γιατί το μέλλον μας ανήκει.
Γιατί αν όχι τώρα, πότε;
