Σε μία σεζόν που, θέλοντας και μη, το ποδόσφαιρο παίζεται και εκτός των αγωνιστικών ορίων, οι ομάδες οφείλουν να είναι έτοιμες Τετάρτη – Κυριακή. Για την καλή ή κακή τους εικόνα στον αγωνιστικό χώρο φροντίζουν σε, μεγάλο βαθμό, τα αμυντικά χαφ που τη φετινή χρονιά δεν έχουν χρονικά και αγωνιστικά περιθώρια για λάθη και ξεκούραση. Το ποιες ομάδες μπορούν να εξυπηρετήσουν το παραπάνω πρόγραμμα δεν θα αργήσει να φανεί, αν δεν έχει φανεί ήδη…
Επιμέλεια: Γιώργος Τσαρουχάς
Μετά το πέρας των οκτώ πρώτων «κουτσουρεμένων» αγωνιστικών της Super League 1 τα αγωνιστικά μπλοκάκια όλων μας, εύλογα, έχουν πολλές κενές σελίδες. Ο πρωτοπόρος Ολυμπιακός χρωστάει δύο ντέρμπι, όσο ο ισόβαθμος του,Άρης, έχει.. ξεχάσει την αίσθηση του χορταριού. Οι ιδιαίτερες συνθήκες που για άλλη μία φορά επέφερε ο κορονοϊός καθιστούν αβέβαιο το μέλλον της φετινής χρονιάς και ως ένα μεγάλο βαθμό ξενερώνουν το φίλαθλο κοινό που περιμένει τις μπύρες και τους αγώνες της Κυριακής για να ξεχαστεί.
Μέσα σε όλα οι ομάδες αναγκάζονται να μην αφήνουν το πόδι από το γκάζι και αν προσθέσεις στην εξίσωση και το ευρωπαϊκό μεσοβδόμαδο καθήκον των «μεγάλων», τότε η τραμπάλα των βασάνων γέρνει κατά πολύ προς την αντίθετη πλευρά. Αυτό το βάρος, εν πολύς, το κουβαλάνε οι αμυντικοί μέσοι των συλλόγων που κατά γενική ομολογία αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της 11άδας. Αν πρέπει, λοιπόν, να κοιτάξουμε προς μία μεριά του γηπέδου για να «διαβάσουμε» το αύριο των ομάδων, αυτή αναμφισβήτητα βρίσκεται στη μεσαία γραμμή. Μία θέση που για κάποιους φανερώνει πολλά, όσο σε άλλους «φωνάζει» για ενίσχυση.
ΠΑΟΚ: Κι αν τραυματιστεί ο Σβαμπ;
Ο μεσότιτλος δίνει την πλήρης περιγραφή της τωρινής κατάστασης στον Δικέφαλο του Βορρά, όσον αφορά την ανασταλτική του λειτουργία. Ο Στέφαν Σβαμπ με το που πάτησε το πόδι του στη Θεσσαλονίκη άρχισε να καταπίνει χιλιόμετρα και πήρε (δικαίως) τη φανέλα βασικού στο σπίτι! Ένας «βιονικός» 30άρης που αρνείται να παραδεχθεί την ηλικία του. Και στην περίπτωση που κάποιος θεωρήσει υπερβολή τον παραπάνω χαρακτηρισμό, μία γρήγορη ματιά στα στατιστικά του είναι ικανή να καθρεπτίσει την αλήθεια. Αγωνίστηκε σε 13/14 φετινά ματς των ασπρόμαυρων, «τρέχει» έναν μέσο όρο 14 εύστοχων πασών ανά παιχνίδι, σπάζοντας παράλληλα το κοντέρ των χιλιομέτρων (7.7 ανά παιχνίδι), περισσότερα από κάθε άλλο μέλος της ομάδας. Και τα κατορθώματα του δεν περιορίζονται μόνο στο ανασταλτικό κομμάτι του παιχνιδιού, αλλά επεκτείνονται και στη δημιουργία. Με 4 ασίστ μέχρι τώρα στη σεζόν απολαμβάνει την ευχάριστη αίσθηση της μοναξιάς στη σχετική στατιστική κατηγορία του ελληνικού πρωταθλήματος, έχοντας σκοράρει και δύο φορές. Συνολικά και σε όλες τις διοργανώσεις: 7 ασίστ και 2 γκολ σε 4 μήνες, 13 αγώνες και 1.146 λεπτά συμμετοχής. Δεν το λες και άσχημα.
Εύλογα, λοιπόν, προκύπτει το παραπάνω ερώτημα. Πως θα αντιδράσει ο ΠΑΟΚ σε ένα ενδεχόμενο πολύμηνης απουσίας του; Όσο υποθετικό κι αν ακούγεται, άλλο τόσο αληθινό είναι στο μυαλό του Pablo Garcia που από τις πρώτες του στιγμές στον πάγκο του Δικεφάλου έχει δείξει ότι βασίζει μεγάλος μέρος του αγωνιστικού του πλάνου στον Αυστριακό. Μία καλή λύση ακούει στο όνομα του Ντόουγκλας Αουγκούστο. Καταλυτικός παράγοντας για την εμπιστοσύνη του Γκαρσία προς το πρόσωπο του Βραζιλιάνου ήταν ο αγώνας κόντρα στην Γρανάδα για το Europa League, όταν στον πάγκο του ΠΑΟΚ βρισκόταν για μία τελευταία βραδιά ο Αμπέλ Φερέιρα. Ο Πορτογάλος κόουτς ήταν αυτός που από την πρώτη στιγμή τον πίστεψε και μέχρι τη τελευταία μέρα ήλπιζε ότι θα τον πείσει να μπει στο αεροπλάνο και να ταξιδέψει μαζί του με προορισμό το Σάο Πάολο. Προς ανακούφιση των φίλων του ΠΑΟΚ, ο Αουγκούστο έμεινε στη Θεσσαλονίκη και, από εκείνο το ματς στην Ανδαλουσία και έπειτα, θυμίζει πραγματικό «pitbull», ψευδώνυμο με το οποίο είχε συστηθεί στο ασπρόμαυρο κοινό. Μέσα στα 4 τελευταία ματς, από τα οποία δεν απουσίασε λεπτό, μοίρασε συνολικά και,σύμφωνα με τα στοιχεία του Transfermarkt,42 εύστοχες πάσες, όταν σε θέση αμυντικού transition έτρεχε για.. τρεις κλείνοντας χώρους και καταγράφοντας 7.8 χιλιόμετρα ανά παιχνίδι. Αυτά τα τέσσερα συνεχόμενα 90λεπτα που του έδωσε ο Ουρουγουανός τεχνικός έδειξαν πολλά, μα κυρίως χάρισαν τις απαραίτητες ανάσες στον άξονα της ομάδας.
Δίπλα του συναντάμε και την σταθερή αξία του Ομάρ Ελ Καντουρί που για άλλη μια σεζόν μπήκε δυνατά, όμως οι τραυματισμοί δείχνουν να τον κρατάνε και πάλι πίσω. Όσον αφορά τους Εσίτι και Νινούα, μάλλον θα χρειαστεί χρόνος και κάποιες ειδικές καταστάσεις για να προτιμηθούν και να επιλεχθούν στα βασικά πλάνα του Γκαρσία, ο οποίος και δείχνει να προτιμά το γρήγορο και επιθετικό ποδόσφαιρο. Όσοι παρακολούθησαν το δεύτερο ημίχρονο κόντρα στην Αιντχόφεν, το έχουν πάρει το.. μήνυμα!
Άρης: Τζέγκο και Ματίγια τραβάνε το κουπί
Ο Τζέιμς Τζέγκο ήρθε το Καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη για να φορέσει τον μανδύα του κιτρινόμαυρου «εξολοθρευτή», αυτού που θα χαλάει το παιχνίδι των άλλων, θα τρέχει και για τους συμπαίκτες του και όποτε χρειάζεται θα δίνει τις λύσεις σε άμυνα και επίθεση. Τον ρόλο του, τον εξυπηρέτησε από τη πρώτη στιγμή, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των προπονητών του, των συμπαικτών αλλά και των πιο αυστηρών οπαδών. Στο πιο πρόσφατο ματς των κίτρινων με αντίπαλο τον Αστέρα δεν άφησε τίποτα να πέσει κάτω. Βγήκε νικητής σχεδόν σε όλες τις μονομαχίες του γηπέδου, κάλυπτε κάθε κενό χώρο που άφηναν οι πιο ανεβασμένοι Ματίγια και Γκάμα, ήταν ανίκητος και στον αέρα με 4/4 υπέρ του μονομαχίες. Παράλληλα συνέβαλε τα μέγιστα και στη δημιουργία, καταγράφοντας ένα εξαιρετικό ποσοστό στις εύστοχες πάσες (86%), ενώ ήταν αυτός που με τη πίεση στα 2/3 του γηπέδου προκάλεσε τη φάση του 1-0 και δύο ακόμη τελικές που θα μπορούσαν να καταλήξουν στα δίχτυα για τον Άρη. Χάλασε το πλάνο του Ράσταβατς, δημιούργησε χώρο και.. αυτοπεποίθηση για τους συμπαίκτες του όσο ο προπονητής του, Άκης Μάντζιος, καμάρωνε από τον πάγκο. Με λίγα λόγια έκανε αυτό για το οποίο είναι εκπαιδευμένος. Ένας σκληροτράχηλος χαφ που, με έναν παίκτη της εμπειρίας του Χαβιέ Ματίγια στο πλάι του, απελευθερώνεται και μαζί του συνεπαίρνει και ολόκληρη την ομάδα. Στο σύνολο 7 εμφανίσεις και 552’ δράσης για τον Αυστραλό μέσο που συνεχίζει με σπασμένα τα φρένα!
Χαβιέρ Ματίγια: Το κλειδί στην μεσαία γραμμή για τον Άρη ακούει στο όνομα του Ισπανού χαφ! Ο 32χρονος κεντρώος είναι αυτός που ξεκινάει σχεδόν κάθε επίθεση των κιτρινόμαυρων, μοιράζει περισσότερες πάσες από κάθε άλλον συμπαίκτη του μέχρι τώρα στη σεζόν (60) και οδηγεί την ομάδα του στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα. Έχει αγωνιστεί και στα 7 επίσημα παιχνίδια φέτος και τα 504′ ασταμάτητης συμμετοχής του, φανερώνουν ως ένα μεγάλο βαθμό τον «εθισμό» που έχει στο να καταπίνει χιλιόμετρα. Πέρυσι έχασε μόλις ένα ματς από την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, ενώ φέτος δεν έχει απουσιάσει ούτε από προπόνηση. Τον λες και συνεπή.
Το ζητούμενο, πλέον, για τον Άρη είναι η διάρκεια, η αντιμετώπιση των κλειστών αμυνών και οι δεύτερες λύσεις, τις οποίες και προς το παρόν στερείται. Μένει να δούμε αν ο Έργκους Κάτσε «δέσει» με τους υπόλοιπους και αν τα πνευμόνια των βασικών πυλώνων αντέξουν στο κουπί, μέχρι το φινάλε. Η μεταγραφική ενίσχυση του Χειμώνα, πάντως, φαντάζει και είναι απαραίτητη!
Ολυμπιακός: Μαντί Καμαρά, σώσε μας!
Αυτό εικάζω ότι αναφωνεί από μέσα του ο Πέδρο Μαρτίνς κάθε φορά που ο Αφρικανός χαφ επιστρέφει στην αποστολή. Αν ο Ολυμπιακός έπρεπε να κρατήσει οπωσδήποτε κάποιον παίκτη το Καλοκαίρι, αυτός ήταν ο Καμαρά. Είναι εντυπωσιακό το τι δυνάμεις έχει αυτός ο παίκτης, ειδικότερα αν αναλογιστείς ότι αγωνίζεται από πέρυσι στα.. κόκκινα! Με 50 συμμετοχές ήδη σε όλες τις διοργανώσεις μοιάζει να είναι ακούραστος σε αυτόν τον συνεχή μαραθώνιο των αναμετρήσεων, στον οποίο και ανταπεξέρχεται εξαιρετικά. Μία αστείρευτη πηγή δυνάμεων και αντοχών. Στο γήπεδο θα δεις τη φανέλα του να κινείται παντού. Ως σύγχρονο «εξάρι» της εποχής του δεν φοβάται να πατήσει στην αντίπαλη περιοχή, να μαρκάρει μέχρι και στο πλάγιο και πολλές φορές να δοκιμάσει το πολύ δυνατό δεξί του πόδι. Η μοίρα και τα αποτελέσματα τον έχουν δικαιώσει, όσο η Premier League του χτυπάει συνεχώς την πόρτα. Ο ίδιος, προς το παρόν, προτιμά να τη κρατά κλειστή, αναζητώντας την ευρωπαϊκή διάκριση με τους ερυθρολεύκους. Δεν έχασε ματς από το περσινό Champions League και έχει αγωνιστεί σε 5 από τους 6 αγώνες της φετινής Super League. Του βγάζεις το καπέλο.
Από την άλλη, κάθε φορά που λείπει ο μέσος από τη Γουινέα, αναλαμβάνουν τα σίγουρα και ποιοτικά πόδια του Εμβιλά. Ο Γάλλος κατέφθασε στον Πειραιά με όλα τα φόντα για να πρωταγωνιστήσει. «Ήρθα σε μία τεράστια ομάδα και θα δώσω τα πάντα, ώστε να δικαιώσω τους ανθρώπους της για αυτή την επιλογή». Δεν έμεινε στα λόγια. Αρκεί να δει κανείς το ματς με την Μαρσέιγ για την πρώτη αγωνιστική του Champions League. Απροσπέλαστος. Μόνο αυτή η λέξη μπορεί να τον χαρακτηρίσει. Δεν έχασε ούτε μία μονομαχία στο έδαφος, πήγαινε πάντα πρώτος στις μπάλες, έπεφτε με μανία σε κάθε τάκλιν. 8.2 χιλιόμετρα διένυσε εκείνη τη βραδιά και αν δεν έβαζε το «χρυσό» γκολ ο Χασάν στο τέλος θα έπαιρνε δικαίως το βραβείο του MVP σπίτι του. Ένας δεύτερος προπονητής εντός γηπέδου. Μέσα σε όλα τα θετικά, όμως, κρύβεται και το ερυθρόλευκο ερωτηματικό για το άμεσο μέλλον.
O Γάλλος είναι στα 30 του, ο Μπουχαλάκης έξω από τα νερά του και τα ματς πολλά. Το rotation δεν έχει στοιχίσει μέχρι τώρα στον Μαρτίνς που, πέρα από την ήττα στο Πόρτο και την ισοπαλία στα Γιάννενα, δεν έχει χάσει και πολλά. Για την ακρίβεια είναι μέσα σε όλους τους στόχους. Ωστόσο, η ομάδα του φέτος παρουσιάζει δύο πρόσωπα. Συνήθως ξυπνάει στα δεύτερα ημίχρονα των αγώνων, αγνοεί, από τον Ιούλιο του 2020, την λέξη γκολ στα πρώτα 45λεπτα και πολλές φορές εξαναγκάζεται να κατεβάσει ρυθμό και να προδίδει την αποτελεσματικότητα που με τόσο κόπο «έχτισε» πέρυσι. Φρέσκα πνευμόνια, λύσεις από τον πάγκο και νέα τρικ μπαίνουν στο μπλοκάκι του Πορτογάλου προπονητή που είχε δύο εβδομάδες για να τα διδάξει στους παίκτες του, ενόψει και του Σαββατιάτικου ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Ένα ντέρμπι στο οποίο οι Πειραιώτες θα πάνε «λαβωμένοι» καθώς εκτός μάχης τέθηκαν οι Βαλμπουενά, Ελ Αραμπί και Χασάν.
ΑΕΚ: «Κραυγή» βοήθειας από Σάκχοφ-Κριστίτσιτς
Η ΑΕΚ βασίζει,κατά πολύ, το φετινό της παιχνίδι στον άξονα, εκ του οποίου προέρχεται και το 65% των τερμάτων της. Ξέχωρα από την εξαιρετική παρουσία του αρχηγού της, Πέτρου Μάνταλου, η ομάδα του Μάσιμο Καρέρα επικεντρώνεται στο κομμάτι, από το οποίο υπέφερε, στο μεγαλύτερο μέρος της περυσινής χρονιάς. Έβγεν Σάκχοφ και Νέναντ Κριστίτσιτς δεν άργησαν να ταιριάξουν με τη ποδοσφαιρική φιλοσοφία του Ιταλού τεχνικού. Η διαχρονική και σταθερή αξία του Σιμόες παρέμεινε αναλλοίωτη στο χρόνο και εκεί που λες ότι φέτος δεν θα προκύψουν τα περσινά προβλήματα, ήρθε το ματς με τον ΟΦΗ για να μας αλλάξει το σκεπτικό. Κόντρα σε ομάδες που παίζουν επιθετικό και γρήγορο ποδόσφαιρο, η Ένωση έχει θέμα. Το πλήρωσε με την «κοφτερή» στις αντεπιθέσεις Μπράγκα στην Πορτογαλία, με τη Λέστερ στο ΟΑΚΑ, με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι και το «έσωσε» στο τέλος με τον μαχητικό ΟΦΗ, δύο Κυριακές πριν.
Η άμεση μετάβαση από την επίθεση στην άμυνα αποτελεί μέχρι τώρα ένα άλυτο και δυσκολοκατάβλητο ζήτημα για τον Καρέρα. Τα βαριά κορμιά των Σάκχοφ-Κριστίτσιτς επιφέρουν πολλαπλά κέρδη στον αέρα και σε ματς που η ΑΕΚ θέλει να κρατήσει το υπέρ της σκορ, αλλά πολλές φορές οι αργές τους επιστροφές την οδηγούν σε λάθη που είναι αδύνατον να αποτρέψει. Μέσα σε όλα φαίνονται απελπιστικά μόνοι μέσα στο γήπεδο καθώς οι αποστάσεις τους από τα σέντερ μπακ και το «10άρι» είναι μεγάλες με αποτέλεσμα να τρέχουν για να καλύψουν χώρους μακριά από το πεδίο δράσης τους. Μέχρι τώρα, επιθετικά, το πάνε καλά. Μοιράζουν μπάλες, πατάνε περιοχή, απειλούν, σκοράρουν. Ωστόσο, ο συνεχής και ακατάπαυστος ιδρώτας που τρέχει από τις φανέλες τους απεικονίζει την αλήθεια και, πέρα από «έκκληση» για βοήθεια, θέτει δεκάδες ερωτηματικά στο κεφάλι του Καρέρα. Και είναι ακόμα Νοέμβριος. Μέχρι τώρα,πάντως, την παίρνει από το χέρι ο Πέτρος Μάνταλος που μετράει ήδη 2 γκολ και 5 ασίστ σε 742 λεπτά αγωνιστικής δράσης!
Παναθηναϊκός: Ένας Κουρμπέλης, δεν φτάνει!
Ο Λάζλο Μπόλονι έχει δουλειά. Κι αν δεν το κατάλαβε στα ματς με τους αδύναμους (Λαμία, Απόλλων) το ματς με τον Ατρόμητο δεν του άφησε και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. «Δεν μπορώ να κάνω μαγικά», δήλωνε μετά το ντεμπούτο του ενάντια στο Βόλο. Δεν τον κακολογείς. Η εικόνα του τριφυλλιού ήταν (και πάλι) αποκαρδιωτική. Ο Μαουρίσιο ήρθε την ύστατη στιγμή για να «συμμαζέψει» το πράσινο κέντρο, ωστόσο η σχεδόν μηδαμινή συνεισφορά του στη δημιουργία φάσεων και παιχνιδιού σε αυτά τα πρώτα του 202 λεπτά, έδειξαν ότι χρειάζεται χρόνο και αγωνιστικό ρυθμό. Και έχουμε και τον Κουρμπέλη που συμβολίζει την έννοια του.. ξεχασμένου ηγέτη της ομάδος. Ο Έλληνας διεθνής αποτελεί το «στήριγμα» και τη μόνη ελπίδα του Μπόλονι. “Προπονητής” του τριφυλλιού εντός των τεσσάρων γραμμών, δεν έχει χάσει ούτε λεπτό από τις πρώτες επτά στροφές του πρωταθλήματος και δείχνει αποφασισμένος να ξυπνήσει και τους συμπαίκτες του. Η μοίρα, ο χρόνος και η κλεψύδρα της υπομονής θα δείξουν αν τελικά πετύχει το σκοπό του, για να μην πάει χαμένη ακόμη μία χρονιά…
Μία χρονιά που μας γεμίζει με άπειρα «αν», «γιατί» και «πότε». Ο κόσμος παραμένει κλεισμένος στο σπίτι, τα γήπεδα άψυχα, σκουριασμένα και μουντά και εφόσον το σκηνικό συνεχιστεί με αυτή του τη μορφή, τότε για ποια σεζόν μιλάμε;
Καλά τα λένε οι Άγγλοι. Football without fans is nothing. Σαν ένα άχαρο σκηνικό στο οποίο δεν μπορείς να παρέμβεις, απλά παρατηρείς τα μαυρισμένα και «επιθετικά» σύννεφα να σχηματίζουν, πάνω από τα γήπεδα ολόκληρης της γης, την εικόνα μίας βροχερής Κυριακής που δεν λέει να περάσει.
