Επιμέλεια: Αλέξανδρος Παπαϊωάννου
Το Newn People έρχεται δυνατά και αυτή την Δευτέρα με έναν ακόμη αθλητή-πρότυπο για τις τρομερές του επιδόσεις αλλά και την ιστορία του.
Ο 22χρονος Παραολυμπιονίκης της κολύμβησης Δημοσθένης Μιχαλεντζάκης, μιλάει στον Αλέξανδρο Παπαϊωάννου και το Newn.gr για το πως ξεκίνησε για θεραπευτικούς λόγους την κολύμβηση, και η τεράστια θέληση του τον έφτασε πλέον, στο υψηλότερο σκαλοπάτι, με… ταβάνι του να δείχνει ότι μπορεί να είναι μόνο ο ουρανός.
Να εξηγήσουμε τι εννοούμε. Ο 22χρονος Εβρίτης αθλητής πάσχει εκ γενετής από μαιευτική παράλυση στο δεξί άνω άκρο και η κολύμβηση όπως εξηγεί και ο ίδιος ξεκίνησε ως δίοδος ώστε να αντιμετωπίσει το τότε ,πρόβλημα του. Στα 16 του κλήθηκε από την Εθνική Ελλάδος και δύο χρόνια αργότερα ξεκίνησε την… συλλογή των μεταλλίων του.
Μόλις στα 18 λοιπόν βρέθηκε στους Παραολυμπιακούς εκεί που όχι μόνο δεν συμμετείχε απλά, αλλά κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο κάνοντας και Παραολυμπιακό ρεκόρ στα 100μ. πεταλούδα στην κατηγορία του.
Αυτό του άνοιξε την όρεξη για πολλά περισσότερα μετάλλια-1 χρυσό στην πόλη του Μεξικού το 2017, δύο χρυσά την επόμενη χρονιά στο Πανευρωπαϊκό του Δουβλίνου και 3 χρυσά μετάλλια στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Λονδίνου το 2019, μέσα σε αυτήν την χρονιά έχει και το παγκόσμιο ρεκόρ στα 200μ. ελεύθερο στο Βερολίνο– και αν δεν τον σταματούσε ο κορονοϊός θα μετρούσε ήδη νέες διακρίσεις και ρεκόρ.
Η ιστορία λοιπόν είναι αυτή- μέχρι τώρα- με τον Δημοσθένη να έχει κάνει τους πάντες, όπως και εμένα να αναρωτιούνται, μα καλά ποια είναι η αναπηρία του;
Και αυτό γιατί αυτό που έχει καταφέρει ο δικός μας Χρυσός Παραολυμπιονίκης, είναι να κάνει το “μειονέκτημα” του πλεονέκτημα.
Κρατήστε στο μυαλό σας τις δύο τελευταίες γραμμές, και διαβάστε όσα μας είπε ο Δημοσθένης Μιχαλεντζάκης:
-Τι αποτέλεσε για σένα, τον “κινητήριο μοχλό”, ώστε να ασχοληθείς με την κολύμβηση και μάλιστα από… νηπιακή ηλικία;
Η κολύμβηση ήρθε για μένα σε ηλικία 3,5 ετών και ξεκίνησα καθαρά για θεραπευτικούς λόγους, καθώς ήταν το μοναδικό άθλημα που θα μπορούσε να με βοηθήσει.
-Πόσες ώρες προπόνησης χρειάστηκαν και απαιτούνται για να φτάσεις και να διατηρηθείς στο κορυφαίο επίπεδο σε τόσο μικρή ηλικία;
Ο πρωταθλητισμός ξεκίνησε για μένα το 2014 τότε ήμουν σε ηλικία 16 ετών όποτε όλο το ταξίδι ξεκίνησε σχετικά νωρίς. Προπονούμαι καθημερινά περίπου στις 6 ώρες όπου περιλαμβάνει την προπόνηση εντός και εκτός νερού!
-Γιατί επέλεξες αυτά τα δύο είδη κολύμβησης, το ελεύθερο και την πεταλούδα και μάλιστα τις γρήγορες αποστάσεις;
Μου αρέσουν οι ταχύτητες γενικά , αλλά στην ουσία αυτά με επέλεξαν γιατί εκεί αποδείχτηκα ανταγωνιστικός.
-Εντάχθηκες στην Εθνική ομάδα μόλις στα 16 σου και ήδη, στα 22 μετράς 7 χρυσά μετάλλια και 1 ασημένιο. Ποια θεωρείς την κορυφαία σου στιγμή και ποια την πιο άσχημη εμπειρία σου;
Η κορυφαία αθλητική στιγμή για μένα είναι το χρυσό μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς αγώνες του Ριο το 2016 όπου σημείωσα και νέο Παραολυμπιακό ρεκόρ , χειρότερη εμπειρία ευτυχώς δεν έχω παρά μόνο μικροτραυματισμούς που είναι φυσιολογικό.
-Πως ένιωσες, το 2016 όταν στο Ριο ανέβηκες στο βάθρο με το χρυσό μετάλλιο και ένα Παραολυμπιακό ρεκόρ, αλλά και όλες τις υπόλοιπες φορές, που έχεις ανέβει στο βάθρο και έχεις ακούσει τον Εθνικό ύμνο κρατώντας το χρυσό μετάλλιο στα χέρια;
Πολύ σημαντικό να βλέπω τους κόπους να ανταμείβονται και ακόμη πιο σημαντικό να αγωνίζομαι για την πατρίδα μου.
-Σαν άνθρωπος που έχεις μια εκ γενετής αναπηρία, τι θα συμβούλευες ανθρώπους που καταβάλλονται από δυσκολίες που μπορεί να τους παρουσιαστούν και αφήνουν στόχους και όνειρα τους ανεκπλήρωτα;
Όλοι περνάμε κατά καιρούς δυσκολίες είτε σωματικές είτε ψυχολογικές. Εγώ αποφεύγω να έχω πράγματα που με στεναχωρούν και με κρατούν πίσω στην καθημερινότητα μου.
-Εδώ και κάτι παραπάνω από δύο χρόνια το δημοτικό κολυμβητήριο Αλεξανδρούπολης, από όπου κατάγεσαι κιόλας, έχει πάρει το όνομα σου. Πως αισθάνεσαι για αυτήν την απόφαση του Δήμου να σε τιμήσει μ’ αυτόν τον τρόπο;
Όπως είπα και παραπάνω , για μένα είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει αναγνώριση των κόπων και του αγώνα μου! Μου δίνει κίνητρο και ψυχολογία να συνεχίζω δυνατά!
-Ένας άνθρωπος και αθλητής για να επιτύχει χρειάζεται στήριξη και ένα “γκρουπ” ανθρώπων δίπλα του. Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που στέκονται δίπλα σου και αποτελούν στήριγμα σου;
Όλα ξεκινούν από την οικογένεια πιστεύω , είναι αυτοί που ανοίγουν τον δρόμο για διασχίσει κάθε παιδί! Είναι πάντα εκεί και πραγματικά σε αγαπούν πραγματικά , έπειτα ο προπονητής που αποτελεί και αυτός κομμάτι της οικογένειας πλέον ,αφού περνάμε ατέλειωτες ώρες μαζί και εκτός κολυμβητηρίου. Τέλος οι φίλοι μου , που είναι πάντα πραγματικά δίπλα μου!
-Τέλος, ποιοι είναι οι στόχοι σου για το άμεσο αλλά και μακρινό μέλλον;
Να βρω τον εαυτό μου μετά από την πολύμηνη αποχή από αγώνες , πρέπει να υπάρξει μια ροή αγώνων για να συμβεί που ελπίζω να γίνει πραγματικότητα στο μέλλον! Επόμενος στόχος τον Μάιο ,το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα και έπειτα ο τελικός στόχος οι Παραολυμπιακοί αγώνες στο Τόκιο.
Αυτό ήταν το #NewnPeople και για αυτήν την Δευτέρα. Μέχρι την επόμενη μείνετε συντονισμένοι στο Newn.gr και να προσέχετε τους εαυτούς σας.
