Επιμέλεια: Αλέξανδρος Παπαϊωάννου
Το Newn People αποτελεί μια ιδέα που “γεννήθηκε” με πολύ αγάπη από δύο άτομα. Τον Γιώργο Τσαρουχά και εμένα. Όταν στις αρχές του περασμένου Νοεμβρίου το 2020 έπεσε η ιδέα στο τραπέζι, η αλήθεια είναι ότι δεν το πολύσκεφτήκαμε, περάσαμε στην πράξη.
Πρώτη συνέντευξη στις 16 Νοεμβρίου με την ιστορία της Σοφίας Λιοδάκη. Να που είμαστε εδώ, περίπου 200 μέρες μετά να προστεθεί το 24ο κομμάτι αυτού του πολύ ιδιαίτερου “παζλ” με τις συνεντεύξεις, Ολυμπιονικών, Παραολυμπιονικών, Πρωταθλητών. Συνεντεύξεις που είχαν εξ αρχής σκοπό να αναδείξουν ιστορίες αθλητών που δεν ήταν τόσο γνωστοί όχι γιατί δεν ήταν καλοί αθλητές αλλά γιατί δεν τους δίνονταν ίσως ο χώρος να ξεδιπλώσουν τις ιστορίες τους και την πορεία τους. Και τους ευχαριστούμε, έναν προς έναν, από καρδιάς που έδωσαν σάρκα και οστά στην ιδέα του Newn People.
Για να το κλείσουμε με το κομμάτι αυτό και να πάμε στον τελευταίο τεράστιο αθλητή και εξαιρετικό άνθρωπο που κοσμεί την στήλη μας, εμάς το Newn People μας έδειξε ότι υπάρχουν και πολλοί μαχητές και εξαιρετικοί αθλητές σε αθλήματα, που δεν τυγχάνουν της αναγνώρισης που αξίζουν. Αγαπήσαμε την πυγμαχία, την κολύμβηση, τους Παραολυμπιακούς, την ποδηλασία και αρκετά ακόμη αθλήματα που παρουσιάστηκαν αυτά και οι πρωταγωνιστές τους μέσω της στήλης μας. Την αγαπήσατε όμως και εσείς, με πάνω από 11.500 χιλιάδες μοναδικούς αναγνώστες και σας ευχαριστούμε γι’ αυτό.
Τώρα στον αθλητή μας. Ο Διονύσης Ξένος πριν λίγες μέρες κέρδισε το Χρυσό Πανευρωπαϊκό, στην κατηγορία του, τα 67kg στο καράτε. Μιλάμε για έναν αθλητή 26 χρονών που τα τελευταία 23 χρόνια ασχολείται με το καράτε. Άρα λίγο πολύ, όλη του την ζωή.
Στις απαντήσεις του παρακάτω θα καταλάβετε ότι μιλάμε για έναν ακούραστο μαχητή, που δεν σταμάτησε ποτέ μα ποτέ, παρά τις όσες δυσκολίες και αναποδιές είχε να προσπαθεί και να που πλέον αρχίζει να θρέφει τους καρπούς των κόπων του. Και αν κάποιος πει μα καλά στα 26 πρώτο μετάλλιο; Αργά δεν είναι; Όχι δεν είναι αργά. Γιατί αυτή ήταν η πρώτη διοργάνωση που συμμετέχει ο Διονύσης σε επίπεδο “ανδρών” αν θα μπορούσαμε να το θέσουμε έτσι. Άρα το ποσοστό επιτυχίας του είναι 100%, με την πρώτη του ευκαιρία, ο Διονύσης βρέθηκε στην κορυφή.
Το γιατί τώρα το απαντάει ο ίδιος παρακάτω οπότε δεν θα σας το αποκαλύψουμε εμείς. Σκοπός του πλέον η διατήρηση του εκεί και αν κρίνουμε το πείσμα του μέχρι τώρα, μάλλον έχει πολλές πιθανότητες να τα καταφέρει.
Ακόμη αναφέρεται στο επίπεδο της Ελλάδας στο καράτε, στην είσοδο του αθλήματος στους Ολυμπιακούς στο πρόγραμμα που χρειάζεται να διατηρεί ένας πρωταθλητής για να παραμένει εκεί και στον επόμενο μεγάλο στόχο του τους Ολυμπιακούς του Τόκιο.
– Από ποια ηλικία ξεκίνησες να ασχολείσαι με το καράτε και τι σου έδωσε το έναυσμα να το κάνεις;
Δ. Ξένος: Ξεκίνησα το καράτε σε ηλικία τριών ετών. Οι γονείς μου ήταν από πάντοτε φανατικοί υποστηρικτές ότι ο άνθρωπος πρέπει να γυμνάζεται καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, από πολύ μικρός μέχρι και τα γεράματα. Έτσι, μπήκα από νωρίς στον “χορό”.
-Προέρχεσαι από μια οικογένεια η οποία έχει κάτι το ιδιαίτερο. Όλα της τα μέλη ασχολούνται με το καράτε. Πόσο σε βοήθησε αυτό στο ξεκίνημα και στην πορεία σου ως αθλητής;
Δ. Ξένος: Η ενασχόληση μου με το καράτε αρχικά δεν ήταν δημοκρατική απόφαση. Ήταν μονόδρομος. Οι γονείς μου με μύησαν να καταπιαστώ με αυτό. Στην πορεία ωστόσο, κατάλαβα ότι ήταν ο έρωτας της ζωής μου και έτσι δεν χρειάστηκε να δεχθώ την οποιαδήποτε πίεση για να προπονηθώ. Σαν ο μεγαλύτερος αδερφός της οικογένειας, προσπάθησα αργότερα να παρακινήσω τα αδέρφια μου να κάνουν το ίδιο. Σήμερα, είμαστε μια ολοκληρωτικά «καρατική» οικογένεια και όπως όλοι γνωρίζουμε, το περιβάλλον διαδραματίζει έναν σπουδαίο ρόλο για τη στάση ζωής που υιοθετούμε. Είμαι ευγνώμων λοιπόν που έχω μεγαλώσει μέσα στον αθλητισμό, μαθαίνοντας από μικρός να είμαι μαχητής εντός και εκτός ταταμι.
-Τι θυσίες απαιτεί η ζωή ενός πρωταθλητή; Τι χάνεις και τι κερδίζεις;
Δ. Ξένος: Η ψυχολογική φθορά, η αέναη επίπονη προετοιμασία, η εξαντλητική δίαιτα, τα δάκρυα που κυλούν ανεμπόδιστα μετά από μια αναπάντεχη αποτυχία, η απίστευτα ενεργοβόρα καθημερινότητα, η εναντίωση στη θνητότητα του ανθρώπινου κορμιού έπειτα από την καταπολέμηση ενός χρόνιου τραυματισμού σε συνδυασμό με την αδιάκοπη προπόνηση, μόνο για να επονομάσω κάποιες από τις θυσίες στις οποίες υποβάλλεται ένας άνθρωπος που ακολουθεί τον βάναυσο δρόμο του πρωταθλητισμού.
Πίσω όμως από την ασχήμια του πόνου, κρύβεται πάντα κάτι μαγικό. Το βρίσκω πολύ δίκαιο. Δουλεύεις σκληρά για τη ζωή σου και εκείνη αντιδραστικά σου επιστρέφει τα διπλάσια, χαρίζοντας σου απλόχερα έναν άυλο πλούτο που δεν συγκρίνεται με τίποτα. Δεν μιλώ για τα μετάλλια φυσικά. Αυτά μπορεί να έρθουν, μπορεί και όχι. Αυτά που κερδίζεις όμως σε κάνουν βασιλιά στην ψυχή. Αυτοεκτίμηση, ζωή με νοηματοδότηση, ευκαιρία στο υπέρτατο όνειρο, πρόσβαση στον κόσμο των οραματιστών, γνωριμίες με ανθρώπους που σαν δένουν κάτι πολύ περισσότερο από απλούς στέρεους δεσμούς φιλίας, περηφάνεια για την προσπάθεια σου, διαμόρφωση μιας ανθεκτικής προσωπικότητας που μπορεί να υπομείνει πολύ περισσότερα απ’ όσα πίστευε ότι μπορεί να υποστεί, και εμπειρίες ζωής που μένουν ανεξίτηλες στον χρόνο.
-Το καράτε μπαίνει για πρώτη φορά φέτος στους Ολυμπιακούς. Πιστεύεις ότι άργησε να μπει στο Ολυμπιακά αθλήματα όπως ακούγεται ή όχι;
Δ. Ξένος: Σαφώς θεωρώ ότι το καράτε άργησε να ενταχθεί στο Ολυμπιακό πρόγραμμα. Είναι άθλημα με ιστορία και παράδοση, είναι εντυπωσιακό, το επίπεδο είναι πολύ υψηλό, και νομίζω ότι δικαιωματικά θα έπρεπε να είναι τόσα χρόνια εντός των Ολυμπιακών αγώνων.
-Οι περσινοί Ολυμπιακοί μεταφέρθηκαν για αυτό το καλοκαίρι. Θεωρείς ότι θα είναι καλύτερα τα πράγματα φέτος στο Τόκιο από την άποψη του Covid;
Δ. Ξένος: Υποθέτω ότι φέτος θα είναι πολύ καλύτερη η διοργάνωση των Ολυμπιακών συγκριτικά με το να γίνονταν πέρσι. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για όλους μας, όμως νομίζω ότι πλέον έχουν βρεθεί τρόποι ώστε να επιτρέπονται οι μεγάλες διοργανώσεις με σχετική ασφάλεια και αποτελεσματικότητα.
–Μετά το Χρυσό στο Ευρωπαϊκό, τι ακολουθεί για να μπορέσεις να εξασφαλίσεις την συμμετοχή σου στους Ολυμπιακούς;
Δ. Ξένος: Το Χρυσό Πανευρωπαϊκό με ανέβασε στην παγκόσμια και στην ολυμπιακή κατάταξη όμως δεν ήταν αρκετό για να μου δώσει απευθείας το εισιτήριο για το Τόκιο. Θα αγωνιστώ σε δέκα μέρες στο προολυμπιακό τουρνουά του Παρισιού και από εκεί θα κριθούν όλα.
– Στην καριέρα σου ως τώρα θεωρείς καλύτερη στιγμή την κατάκτηση του Χρυσού πριν λίγες μέρες στην Κροατία; Και αν ναι γιατί; Και αντίστοιχα ποια είναι η χειρότερη;
Δ. Ξένος: Σαν τίτλος, ναι, θεωρώ ότι είναι ο σπουδαιότερος που έχω κατακτήσει. Σαν συντελεστής δυσκολίας όμως, όχι. Τα τελευταία χρόνια, τα καράτε 1, όπως λέγονται, τα επίσημα τουρνουά της παγκόσμιας ομοσπονδίας δηλαδή, με τα οποία κερδίζουμε βαθμούς στην παγκόσμια κατάταξη, είναι πολύ πιο δύσκολα και από παγκόσμια πρωταθλήματα. Έχω κατακτήσει ένα χρυσό, δυο αργυρά και δυο χάλκινα σε τέτοια τουρνουά και μάλιστα το χρυσό ήταν ανάμεσα σε 195 αθλητές.
Οπότε παρόλο που δεν θεωρώ το πανευρωπαϊκό το δυσκολότερο πρωτάθλημα που έχω παίξει, σαφώς ο τίτλος του πρωταθλητή Ευρώπης είναι ο σημαντικότερος στην καριέρα μου έως σήμερα. Γι’ αυτό και το συναίσθημα μετά τον τελικό είναι κάτι απερίγραπτο για εμένα. Τα λόγια είναι ανίκανα να το περιγράψουν στο ελάχιστο.
Στην ερώτηση λοιπόν, ποια είναι η χειρότερη στιγμή της καριέρας μου, θα απαντήσω ότι ήταν όλες εκείνες οι φορές που έβλεπα την εθνική ομάδα να αναχωρεί από το αεροδρόμιο για τα πανευρωπαϊκά και τα παγκόσμια πρωταθλήματα, ενώ εγώ καθόμουν στον υπολογιστή μου να παρακολουθήσω την κατηγορία μου να παίζει από εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, ξέροντας ότι αν ήμουν εκεί μάλλον θα κατακτούσα ένα από τα μετάλλια για τα οποία αγωνίζομαι αδιάκοπα τόσα χρόνια.
– Είσαι 26 χρονών και είσαι πολλά χρόνια στον χώρο του Καράτε. Γιατί ήρθε φέτος η πρώτη σου διεθνής συμμετοχή;
Δ. Ξένος: Στην πραγματικότητα, είναι το τέταρτο ευρωπαϊκό μετάλλιο που παίρνω. Τα άλλα τρία όμως ήταν στις μικρές ηλικιακές κατηγορίες. Στην κατηγορία ανδρών είναι όχι μόνο το πρώτο μου μετάλλιο, αλλά και η πρώτη μου συμμετοχή σε Πανευρωπαϊκό. Παγκόσμιο στην κατηγορία ανδρών δεν έχω παίξει ακόμα. Ο λόγος είναι ότι η ομοσπονδία μου επέλεγε κάθε χρόνο να στείλει κάποιον άλλον αθλητή στην κατηγορία μου. Εξαιρετικό αθλητή ομολογουμένως.
Όμως όταν στην παγκόσμια κατάταξη είμαι ο πρώτος Έλληνας αθλητής για τουλάχιστον πενήντα θέσεις εδώ και χρόνια, νιώθω ότι μάλλον έχω αδικηθεί ως προς αυτό. Δεν με πειράζει όμως, η ιστορία μου είναι αυτή και είμαι περήφανος που δεν λιποψύχησα και συνέχισα να μάχομαι. Τα ψυχικά αποθέματα δεν μου τελείωσαν ποτέ, ακόμα και σε εκείνες τις στιγμές που ένιωθα πως είμαι ενδεχομένως ο πιο αδικημένος αθλητής παγκοσμίως σε αυτό το στοιχείο.
Το μετάλλιο αυτό, ήταν για μένα η σπουδαιότερη δικαίωση του μόχθου μου, η έμπρακτη απόδειξη της ζωής ότι για τους ανθρώπους με αλύγιστο πείσμα η δικαιοσύνη θα δεσπόζει στη ζωή τους την κατάλληλη στιγμή, και η λύτρωση για όσα έχω περάσει.
-Αθλήματα όπως το καράτε θεωρείς ότι λαμβάνουν της υποστήριξης που θα έπρεπε από το κράτος ή θα έπρεπε να γίνονται κάποιες παραπάνω κινήσεις;
Δ. Ξένος: Δεν αρέσκομαι στη γκρίνια, γι’ αυτό θα απαντήσω λακωνικά ότι θεωρώ απαράδεκτο μια ολόκληρη κοινωνία να ασχολείται με δυο και τρία αθλήματα και όλα τα υπόλοιπα να είναι για… “τον κάδο ανακύκλωσης”.
-Η Ελλάδα απέδειξε ότι είναι πολύ δυνατή στο Καράτε, καθώς καταφέρατε να συλλέξετε 5 μετάλλια στο Πανευρωπαϊκό κάτι που αποτελεί και ρεκόρ. Πως βλέπεις το μέλλον του αθλήματος στην χώρα μας;
Δ. Ξένος: Η ομοσπονδία μας άλλαξε καπετάνιο μετά από πολλά χρόνια. Ήδη, με την πρώτη ευκαιρία που δόθηκε στη νέα διοίκηση, αποδείξαμε πόσο ψηλά μπορούμε να πάμε τα ελληνικά χρώματα. Ήταν κάτι μοναδικό. Πόσο μάλλον κάτω από αυτές τις αδιανόητα αντίξοες συγκυρίες. Πέντε μετάλλια έχουν έρθει μόνο μια φορά ακόμα στα χρονικά. Η ελληνική ψυχή είναι φτιαγμένη από ατσάλι. Μπορούμε να κάνουμε θαύματα. Αρκεί να μην υπάρχουν άνθρωποι που είναι βαλτοί να την υποσιτίζουν. Στο εξής, κάθε φορά το ελληνικό καράτε θα δείχνει την αξία του ενωμένο.
-Κάθε επιτυχημένος αθλητής έχει και μια υποστηρικτική ομάδα δίπλα του. Εσένα ποια είναι η δικιά σου “ομάδα” και αυτοί που θέλεις να ευχαριστήσεις;
Δ. Ξένος: Πράγματι, κάθε αθλητής, και σε ευρύτερο πλαίσιο κάθε άνθρωπος με όραμα και σκοπό, πρέπει να περιβάλλεται από άτομα που μπορούν να συντελέσουν στην επίτευξη μιας δημιουργικής ζωής.
Είμαι πολύ τυχερός που θεωρώ την οικογένεια, τους προπονητές, τους φίλους, τους συναθλητές και τους υποστηρικτές μου ιδανικούς για την αυστηρή καθημερινότητα ενός αθλητή. Οι όποιες επιτυχίες μου δεν είναι δικές μου. Εγώ είμαι απλώς ο πρωταγωνιστής.
Καμία ταινία όμως δεν βραβεύτηκε ποτέ επειδή μονάχα ο πρωταγωνιστής ήταν καλός. Είναι μια ομαδική δουλειά που απαρτίζεται από πολλούς αφανείς ήρωες που είναι κρυμμένοι στα παρασκήνια τη στιγμή που εγώ κατακτώ το όποιο μετάλλιο. Η συμβολή τους όμως κάθε άλλο παρά αμελητέα είναι. Το μετάλλιο αυτό είναι ειδικά αφιερωμένο στον μεγάλο μου χορηγό, την ANEK LINES, που πίστεψε στις ικανότητες μου πριν από χρόνια έως και σήμερα. Ακόμα και στις στιγμές που η αυτοπεποίθηση απουσίαζε, που οι αμφιβολίες ευδοκιμούσαν στο μυαλό μου, που η απαισιοδοξία κατέκλυζε απρόσκλητη την ύπαρξη μου, και βασικότερα, τις στιγμές εκείνες που η ευδιάκριτη αμφισβήτηση γνωστών και αγνώστων προς το πρόσωπο μου είχε γίνει κάτι παραπάνω από αισθητή, η ΑΝΕΚ ήταν πάντοτε εκεί για εμένα.
-Τέλος ποιοι είναι οι βραχυπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι στόχοι σου;
Δ. Ξένος: Τα μάτια μου είναι καρφωμένα στο Προολυμπιακό τουρνουά του Παρισιού. Εκτός από αυτό όμως, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, το επόμενο μεγάλο βήμα είναι το παγκόσμιο πρωτάθλημα τον Νοέμβριο στο Ντουμπάϊ. Έχω σκοπό να κάνω το 2021 την πιο επιτυχημένη χρονιά στην μέχρι τώρα αθλητική μου πορεία. Και μέχρι τον Νοέμβρη, θα αναπνέω μέρα και νύχτα για αυτόν τον σκοπό.
Εμείς ευχαριστούμε τον Διονύση Ξένο για όσα μοιράστηκε μαζί μας και του ευχόμαστε από καρδιάς, από εδώ και πέρα να μετράει μόνο διακρίσεις και μετάλλια όπως του αξίζει.
Το #Newn People κάπου εδώ κλείνει τον κύκλο του. Εις το επανιδείν είναι ο δικός μας αποχαιρετισμός γιατί ιδέες σαν και αυτή της στήλης μας δεν σβήνουν ποτέ…
