Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου
Ο αρσιβαρίστας Θοδωρής Ιακωβίδης, μιλάει στο Newn.gr για τις δυσκολίες αλλά και την χαρές που έχει το άθλημα του.
«Είμαι 30 χρονών ύψος 1.81 ,σωματικό βάρος 90 κιλά, τα ρεκόρ μου είναι 170 κιλά αρασε και 210 επολε ζετε!»
Η δύναμη σου συνδυάζεται με την επιθετικότητα ή είναι αντιστρόφως ανάλογη;
«Σίγουρα υπάρχουν στιγμές που ξεφεύγεις και θα ξεσπάσεις και ως ένα βαθμό είναι λογικό διότι η πίεση που δέχεσαι σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον όπως του πρωταθλητισμού είναι μεγάλη. Οπότε δεν θα έλεγα ότι η δύναμη συνδυάζεται με την επιθετικότητα όσο η καταπίεση που δέχεσαι από το περιβάλλον, αντιθέτως η δύναμη σε συνδυασμό με την πειθαρχία είναι αυτά που θα φέρουν την αυτοσυγκράτηση ώστε μια στιγμιαία εκτόνωση να είναι όσο το δυνατόν πιο ήπια.
Αλλάζει κάτι στο πρόγραμμα σου πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες;
«Δεν αλλάζει απολύτως τίποτα, σε όλους τους αγώνες που έχω προετοιμαστεί μέχρι τώρα στην καριέρα μου τους έχω αντιμετωπίσει με απόλυτη προπονητική πειθαρχία και συνέπεια, από το περιφερειακό πρωτάθλημα μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016, μπορεί να είναι διαφορετικής βαρύτητας αλλά όλους τους προσέγγισα με τον ίδιο τρόπο «νίκησε πρώτα τον εαυτό σου”. Αυτό θα κάνω και σε αυτόν τον αγώνα».
Ποιοι είναι οι στόχοι σου με τη συμμετοχή σου σε αυτούς;
«Η συμμετοχή από μόνη της είναι ο στόχος. Τώρα από εκεί και πέρα σίγουρα θέλω να κάνω έναν καλό αγώνα και να πετύχω καινούργια προσωπικά ρεκόρ, από θέση δεν έχω σκεφτεί και δεν θέλω να μπω σε τέτοια διαδικασία ,την ώρα του αγώνα πρώτα ο θεός θα δούμε τι μπορούμε να πετύχουμε.»
Γιατί πιστεύεις ότι η άρση βαρών είναι το άθλημα που σε αντιπροσωπεύει;
«Γιατί είναι ένα άθλημα απόλυτης ακρίβειας και επίσης ένα άθλημα με αντικειμενικά κριτήρια, όποιος σηκώνει τα περισσότερα κιλά είναι ο καλύτερος. Για παράδειγμα αυτό στο ποδόσφαιρο δεν ισχύει, κάποιοι θα που ότι ο Ρονάλντο είναι καλύτερος του Μέσσι και αντίστροφα.»
Πως αντιμετωπίζεις τον ανταγωνισμό και ποια η σχέση με τους υπόλοιπους αθλητές;
«Είμαι αρκετά ανταγωνιστικός ,αλλά για να φτάσεις σε αρκετά υψηλό Επίπεδο δεν γίνεται να μην είσαι. Η σχέση μου με τους υπόλοιπους αθλητές θα την χαρακτήριζα τυπική, δεν μ αρέσει να έχω πολλά πολλά, οι περισσότεροι εξ αυτών σε εκθειάζουν μπροστά σου και μόλις γυρίσεις την πλάτη σου σε κακολογούν, το ίδιο πράττουν και μεταξύ τους, γι αυτό και απέχω από όλο αυτό τον θίασο. Μ αρέσει να τον βλέπω και να γελάω».
Είχες κάποιο σοβαρό τραυματισμό που να σου στοίχισε και ψυχολογικά;
«Αρχές του 2017 είχα ένα σοβαρό τραυματισμό στον ώμο, όπου με ανάγκασε να περάσω την πόρτα του χειρουργείου. Φοβήθηκα πολύ η αλήθεια είναι και είχα αμφιβολίες για το αν επανέλθω και σε τι κατάσταση θα είναι το χέρι μου ,μετά το πέρας της αποθεραπείας. Ευτυχώς για καλή μου τύχη, υπάρχει ο Γεώργιος Τσικουρης ,ιατρός και χειρουργός της εθνικής ομάδας, έκανε άψογη δουλειά όπως συνηθίζει άλλωστε, ακολούθησα πιστά όλες τις οδηγίες του αλλά και των εξαιρετικών Φυσικοθεραπευτών Λευτέρη Τσικουρη και γιώτα βλασερου και επανήλθα πιο δυνατός από πριν.»
Οι προσδοκίες για τον εαυτό σου σε πιέζουν και σε πεισμώνουν να φτάσεις πιο ψηλά ή σου προκαλούν πανικό;
«Έχω πετύχει όσα ήθελα να πετύχω στο κομμάτι του πρωταθλητισμού και θα έλεγα ότι έφτασα και πιο μακριά απ όσο μπορούσα, πλέον δεν προσδοκώ παραπάνω πράγματα, οπότε απολαμβάνω αυτό το ταξίδι και ότι ακόμα προκύψει θα είναι ευχάριστο.»
