Η κυβέρνηση, όπως στις περισσότερες επιλογές της, άλλα κάνει και άλλα λέει ότι κάνει. Το ζούμε αυτές τις ημέρες με το νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις, το ακούμε από χθες και για τον ΕΝΦΙΑ. Φυσικά, πάντα πρόθυμα τα περισσότερα ΜΜΕ να κρύψουν την αλήθεια. Φυσικά η αλήθεια, όταν εφαρμοστούν οι επιλογές της κυβέρνησης θα φανεί, δεν έχω όμως αμφιβολία ότι κάποιο αίολο επιχείρημα πάλι θα βρουν.
Την πρώτη ανακοίνωση για την επιβολή φόρου επί των ακινήτων τον Σεπτέμβριο του 2011, την ακολούθησε καταιγισμός καταγγελιών των κομμάτων της τότε αντιπολίτευσης, φυσικά όλα δεσμεύονταν να τον καταργήσουν όταν τους ψηφίσει ο κόσμος και γίνουν κυβέρνηση. Ο κόσμος τους ψήφισε, όλα έγιναν και ξανάγιναν κυβέρνηση και, το μόνο που έκαναν, ήταν να τον αυξήσουν.
Αυτό κάνει και πάλι η κυβέρνηση. Για την ουσία του θέματος, όλες οι ανεπτυγμένες χώρες έχουν φόρο στα ακίνητα, απλώς ο φόρος στις χώρες αυτές είναι από μισός και κάτω σε σχέση με αυτό που ισχύει στην Ελλάδα. Αυτό ισχύει, γιατί στις άλλες χώρες τις ΕΕ ο φόρος στα ακίνητα ισχύει εδώ και πολλές δεκαετίες, ενώ σε εμάς επιβλήθηκε στην χώρα μας από την Τρόικα.
Γιατί όμως δεν τον είχε υιοθετήσει η χώρα μας; Γιατί είναι ένας φόρος που δεν μπορεί ο πολίτης να τον αποφύγει, αφού το ακίνητο δεν κρύβεται, όπως άλλα εισοδήματα.
Ποιοί ήθελαν κυρίως να μην τον πληρώνουν; Μα αυτοί που είχαν πολλά ακίνητα και σε ακριβές περιοχές, γιατί αυτοί θα πλήρωναν και τα περισσότερα.
Ο ΕΝΦΙΑ πρέπει να αρχίσει να μειώνεται από τα φθηνότερα ακίνητα και να φθάσει σε λογικά επίπεδα για την οικονομική πραγματικότητα της χώρας μας και των ιδιοκτητών. Κυρίως, πρέπει να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη και διάχυσή της σε όλη την κοινωνία, όπως και δίκαιη φορολόγηση των εισοδημάτων, με ουσιαστική πάταξη της φοροδιαφυγής και της φοροκλοπής.