«Αν πέσεις, κανένας δεν θα σου απλώσει το χέρι να σηκωθείς. Αν ανέβεις ψηλά, όλοι θα απλώσουν το πόδι να σκοντάψεις», λένε. Η σημερινή μας πρωταγωνίστρια όχι απλώς δεν σκόνταψε, αλλά κατόρθωσε να ισορροπήσει σε ένα τεντωμένο σχοινί που συνεχώς δοκίμαζε τα όρια της. Ο τίτλος του κειμένου δεν είναι παραπλανητικός, ούτε καν υπερβολικός. Ίσα ίσα είναι από μόνος του ικανός να απεικονίσει την αλήθεια και τη διαδρομή μιας πραγματικής μαχήτριας που κοίταξε στα μάτια την αποτυχία. Και της χαμογέλασε.
Η Ιωάννα Δεσύλλα μπορεί να έχει συμπληρώσει μόλις 22 χρόνια ζωής, όμως μία σύντομη ματιά στο βιογραφικό της πείθει μέχρι και τους πιο αυστηρούς. «Η κοπέλα έχει ταλέντα», σου αναφωνείς. Γυρνάμε σε αυτό το τεντωμένο σχοινί που αναφέραμε στην αρχή και αναρωτιόμαστε… πώς γίνεται να συνδυάσεις μόντελινγκ, σπουδές και πρωταθλητισμό, όλα σε ένα; Κάπου εδώ, για να δώσουμε μία απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, χρειάστηκε να βάλουμε στη κουβέντα τα όνειρα, το πείσμα και την αυτοπεποίθηση, στοιχεία ικανά για να σε οδηγήσουν στο «Έβερεστ» του κάθε στόχου. Μετά από τη συζήτηση μας με την Ιωάννα καταλάβαμε ότι η ίδια δεν στερείται σε τίποτα από όλα τα παραπάνω και πως από τα λόγια μέχρι την πράξη ο δρόμος μπορεί να είναι μακρύς αλλά (πάντα) κρύβει ευχάριστες εκπλήξεις!
Για να πιάσουμε και λίγο την ουσία, ναι οι περισσότεροι γνώρισαν την Ιωάννα μέσα από ένα πασίγνωστο τηλεοπτικό ριάλιτι μόδας, ωστόσο το αθλητικό της παρασκήνιο είναι αυτό που, σύμφωνα με την ίδια, εν πολλοίς «έχτισε» τον χαρακτήρα της. Και μόνο τυχαίο δεν ήταν. Το taekwondo μπήκε από πολύ μικρή ηλικία στη ζωή της και της προσέδωσε μία ταυτότητα – νοοτροπία νικήτριας. Με λίγα λόγια, αποτέλεσε την “πύλη” των ονείρων της και έναν διαφορετικό τρόπο έκφρασης των συναισθημάτων. Μπορεί να μπήκε τυχαία στη ζωή της όμως το υπηρέτησε και το υπηρετεί με όλη της την καρδιά, όσο η μοίρα φαίνεται να δικαιώνει τις επιλογές και τις διαχρονικές της θυσίες! Αποτέλεσε από πολύ νωρίς την ελπίδα της Ελλάδας για διακρίσεις στο συγκεκριμένο άθλημα και παρά το βάρος της ευθύνης οι επιτυχίες δεν άργησαν να έρθουν.
Ενδεικτικά: δεκάδες διακρίσεις σε πανελλήνιο, παγκόσμιο και πανευρωπαϊκό επίπεδο και όλα αυτά προτού καν «κλείσει» τα 21 έτη. Τη δική της μεγάλη στιγμή στο χώρο θα τη διαβάσετε παρακάτω, μέσα από την αφήγηση της, όπως και τα παράπονα προς την Ομοσπονδία, που σύμφωνα με την ίδια κάνει διακρίσεις σε πρόσωπα και αθλητές.
Εν κατακλείδι, η Ιωάννα Δεσύλλα πίστεψε στις δυνατότητες και στα όνειρα της, καταφέρνει να συνδυάζει τον αθλητισμό, τις σπουδές στην Ιατρική, το μόντελινγκ και το τένις με έναν τρόπο που μόνο η ίδια γνωρίζει και δεν δείχνει διατεθειμένη να σταματήσει. Γιατί όταν ζεις την καταιγίδα θέλεις να δεις και τι έπεται αυτής. Έτσι λένε, τουλάχιστον…
Συνέντευξη στον Γιώργο Τσαρουχά
-Ζούμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση λόγω του κορονοϊού. Προσωπικά, πόσο σε έχει επηρεάσει και τι κάνεις για να διατηρείς τη θετικότητα και την αγωνιστική σου φόρμα;
Ι: Όπως όλος ο κόσμος έτσι κι εγώ τηρώ τα μέτρα προστασίας που μας ανακοινώνει η κυβέρνηση. Προφανώς η καθημερινότητα μου έχει αλλάξει κατά πολύ αφού πριν την πανδημία βρισκόμουν σε συνεχή μετακίνηση για προπονήσεις – αγώνες σε Ελλάδα και εξωτερικό, φωτογραφίσεις βίντεο κλιπ, πανεπιστήμιο, με λίγα λόγια ένα καθημερινό συνεχόμενο τρέξιμο το οποίο όμως μου άρεσε πάρα πολύ και με γέμιζε σαν άνθρωπο. Σήμερα μετά σχεδόν ένα χρόνο τα δεδομένα έχουν αλλάξει μα όλο αυτό το χρονικό διάστημα φρόντισα να προσαρμόσω την ζωή μου στα νέα δεδομένα και να θέσω προτεραιότητες τις οποίες πριν δεν είχα διότι όλα μου ερχόταν σχεδόν ταυτόχρονα.
-Τα τελευταία χρόνια “περπατάς” ανάμεσα σε δύο εντελώς διαφορετικούς χώρους. Μόντελινγκ και αθλητισμός. Αν έπρεπε να επιλέξεις, ποιο από τα δύο θα κρατούσες;
Ι: Πολύ δύσκολη απάντηση απλά στα δύο που λες θα πρέπει να προσθέσω και την Ιατρική Σχολή Αθηνών που σπουδάζω καθώς και το Τένις όπου εδώ και καιρό ασχολούμαι πλέον επαγγελματικά. Έτσι λοιπόν έχω τέσσερα πράγματα που το καθένα έχει την ομορφιά του και τις δυσκολίες του. Το καθένα σου προσφέρει διαφορετικά πράγματα και η επιτυχία έρχεται με διαφορετικούς τρόπους. Προς το παρόν επειδή και στα τέσσερα τα πάω καλά μου είναι αδύνατον να κάνω επιλογή.
-Μπορούν να συνδυαστούν σε βάθος χρόνου;
Ι: Ο συνδυασμός τους είναι πολύ δύσκολος διότι το καθένα θέλει τον χρόνο του ο οποίος πολλές φορές έρχεται αντιμέτωπος με τον χρόνο του άλλου αλλά με την βοήθεια των δικών μου ανθρώπων προσπαθούμε να βρίσκουμε την χρυσή τομή και μέχρι στιγμής τα πάμε καλά. Καμία φορά, επειδή δεν μπορείς να τα έχεις όλα, χάνεις κάτι, αλλά με θετική σκέψη το ξεπερνάω. Βλέπεις αυτή η πανδημία μας έκανε να αναθεωρήσουμε πολλά από αυτά που τα θεωρούσαμε δεδομένα.
-Θεωρείς ότι αν δεν έμπαινε ποτέ στη ζωή σου το μόντελινγκ θα μπορούσες να πετύχεις ακόμη περισσότερα στο taekwondo ή και το αντίστροφο;
Ι: Ναι πιστεύω ότι εάν έκανα ένα απο όλα αυτά θα τα πήγαινα πολύ καλύτερα. Όχι τόσο το πανεπιστήμιο αλλά ο πρωταθλητισμός και το μόντελινγκ είναι δύσκολο να συνδυαστούν. Το μόντελιγκ όμως ήρθε στη ζωή μου σε ηλικία 14 ετών ενώ από τα οχτώ μου χρόνια ασχολούμουν με το ταεκβοντο και το διάστημα εκείνο άρχισε να μου δίνει τους καρπούς των κόπων και των στερήσεων, όπως πρωτάθλημα και Κύπελλο Ελλάδος, χρυσό με την επίλεκτη ομάδα ταεκβοντό και μου ήταν δύσκολο να το σταματήσω. Πάντως εκ των αποτελεσμάτων στην συνέχεια η επιλογή μου αυτή αποδείχτηκε σωστή διότι το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα έγινα μέλος της Εθνικής ομάδας με την οποία έχω κατακτήσει τρεις εξαιρετικές διακρίσεις με βράβευση από την ΕΟΕ μέσα στους 30 καλύτερους αθλητές της χώρας μας όλων των αθλημάτων για δύο συνεχόμενες χρονιές.
Από την άλλη ο χώρος της μόδας κυρίως για μια γυναίκα είναι λαμπερός ελκυστικός σχετικά πιο εύκολος από τον πρωταθλητισμό, σε κάνει πιο αναγνωρίσιμο και με παραστάσεις που δεν σε κάνουν να βαρεθείς. Άνθρωποι αξιόλογοι χαρούμενοι με άλλη κουλτούρα από αυτόν του αθλητικού χώρου. Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν κι εδώ χτυπήματα κάτω από την μέση αλλά είναι πολύ λιγότερα και πιο ανώδυνα. Στην Ελλάδα έχω συνεργαστεί με τους πιο μεγάλους σχεδιαστές και αισθάνομαι τυχερή. Το πρόβλημα είναι ότι έχω προτάσεις από το εξωτερικό κι εδώ μπαίνει το δίλημμα στην ερώτηση που μου είχες κάνει. Να πάω εξωτερικό και να αφήσω πίσω τον πρωταθλητισμό και την εθνική ομάδα της χώρας μας; Η πανδημία με το πάγωμα του αθλητισμού και της μόδας με βοήθησε ώστε όλο αυτό το διάστημα να σκεφτώ να θέσω τους στόχους μου κι όταν τελειώσει με το καλό όλη αυτή η περιπέτεια να τους θέσω σε ενέργεια αρκεί πρώτα να είμαστε καλά.
“Η επίδραση του αθλητισμού και το όνειρο της Ιατρικής“
-Το Ταεκβοντό μπήκε στη ζωή σου από μικρή ηλικία. Πως σου μπήκε το “μικρόβιο” του αθλητισμού, ποια ήταν τα στοιχεία που σε έκαναν να το αγαπήσεις και τι σου έχει προσφέρει μέχρι σήμερα; (ψυχικά και σωματικά)
Ι: Ο αθλητισμός και το ταεκβοντο μπήκε τυχαία στην ζωή μου. Χορό μοντέρνο έκανα και γράφτηκα σε μια σχολή ταεκβοντο. Αυτό που με έκανε να αγαπήσω το άθλημα ήταν από την μια μεριά η ηρεμία που σου μαθαίνει να έχεις σαν αθλητής κι από την άλλη η έκρηξη, η ένταση η δύναμη και το μυαλό που πρέπει να έχεις κατά την διάρκεια των αγώνων. Στα 13 χρόνια που ασχολούμαι με το άθλημα έχω περάσει χαρές λύπες απογοητεύσεις άνιση μεταχείριση πόνο στέρηση αλλά και περηφάνια μεγάλη όταν καταφέρνεις να πιάνεις τους στόχους σου και ακούς τον εθνικό μας ύμνο. Ο πρωταθλητισμός μου έχει χαρίσει τρία άνευ σε πανεπιστήμια της επιλογής μου χωρίς ποσοτικό περιορισμό.
Η ιατρική ήταν η πρώτη μου επιλογή και όνειρο μου πλην όμως αρχικά δεν την επέλεξα διότι λόγω των εργαστηρίων δεν μπορούσα να δικαιολογήσω τις απουσίες εν όψει των αγώνων του εξωτερικού κι έτσι είχα κάνει εγγραφή στη Νομικής Σχολή Αθηνών. Την παρακολούθησα αλλά τώρα με την πανδημία που έχει σταματήσει ο αθλητισμός πήρα την απόφαση να κάνω πράξη το όνειρο μου και αυτή τη στιγμή είμαι πρωτοετής φοιτήτρια Ιατρικής Σχολής Αθηνών και είμαι πάρα πολύ χαρούμενη γι αυτό.
-Θεωρείς ότι η αθλητική σου παιδεία σε βοήθησε στην έξω ζωή; Κι αν ναι, που και πότε το κατάλαβες;
Ι: Το ταεκβοντό είναι άθλημα ηρεμίας μυαλού και δύναμης. Ναι με βοήθησε πιστεύω και γενικά ο πρωταθλητισμός. Οι άνθρωποι που με γνωρίζουν σέβονται όλη την προσπάθεια που κάνω σε όλους τους τομείς και σε τόσο μικρή ηλικία κι εγώ φροντίζω από μέρους μου να είμαι αληθινή ξεκάθαρη απέναντι τους εκεί που πρέπει και δυναμική όπου απαιτηθεί.
-Σε ένα υποθετικό χρονοδιάγραμμα της ζωής σου, ποια στιγμή θα τόνιζες με κεφαλαία γράμματα και ποια θα ήθελες, ίσως, να ξεχάσεις μια για πάντα;
Ι: Έχω μείνει εκτός των μεσογειακών αγώνων μετά από επιλογή κι αφού εκείνο το χρονικό διάστημα είχα στεφθεί χρυσή πανευρωπαϊκή Πρωταθλήτρια με την εθνική ομάδα κι αφού λίγες ημέρες πριν είχα πάρει δύο προκρίσεις σε διεθνής αγώνες ταεκβοντο για Ολυμπιακές κατηγορίες Γυναικών. Επίσης για κάποιο λόγο η χώρα μας δεν έστειλε αποστολή στην Παγκόσμια Πανεπιστημιάδα (κάτι ανάλογο με Ολυμπιάδα) στην οποία βάση μεταλλίων θα εκπροσωπούσα το ελληνικό ταεκβοντό. Η απουσία λοιπόν από αυτές τις δύο διοργανώσεις μου στέρησαν βαθμολογία και μου κλόνισαν άσχημα την ψυχολογία μου.
Αυτά ήταν τα περιστατικά που με σημάδευσαν αρνητικά διότι μου στέρησαν προς το παρόν ελπίζω το όνειρο για την συμμετοχή μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Από την άλλη στα θετικά ήταν η στιγμή που ανέβηκα στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου με το Χρυσό Πανευρωπαϊκό μετάλλιο ακούγοντας τον εθνικό ύμνο της χώρας μας.
“Το παράπονο προς την ομοσπονδία και η μεγαλύτερη στιγμή“
-Θεωρείς ότι η ελληνική ομοσπονδία στηρίζει και προωθεί όσο πρέπει τους νέους αθλητές; Ποια είναι η γνώμη σου;
Ι: Η ομοσπονδία μου στηρίζει αθλητές που εκείνη πιθανολογεί ότι είναι σε θέση να πιάσουν τους στόχους που η ίδια έχει θέσει. Δυστυχώς εγώ δεν είμαι μέσα στα πλάνα της παρότι έχω φέρει στην χώρα μας και στο ελληνικό ταεκβοντό τρεις εξαιρετικές διακρίσεις: Χρυσή και Χάλκινη Πρωταθλήτρια Ευρώπης δύο συνεχόμενες χρονιές με ταυτόχρονη βράβευση μου από την ΕΟΕ για τις διακρίσεις μου ως μια από τους 30 καλύτερους αθλητές της χώρας μας σε όλα τα αθλήματα συν 5η παγκόσμια συν Πρωταθλήτρια Ελλάδος. Τον λόγο δυστυχώς δεν τον γνωρίζω.
-Έχεις κάποιο πρότυπο από τον χώρο του αθλήματος σου ή τον δικό σου στενό κύκλο;
Ι: Στον χώρο του αθλήματος μου δεν έχω κάποιο πρότυπο. Από μικρή έβαζα στόχο την νίκη και πάντα ανάλογα των δυνατοτήτων που ο Θεός φρόντισε και μου έδωσε απλόχερα ύψος 1.82, μακριά πόδια, δύναμη, καλό εγωισμό, πείσμα ώστε να τα εκμεταλλεύομαι και να κάνω το καλύτερο.
-Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος τραυματισμός της μέχρι τώρα καριέρας σου και τι έκανες για να τον ξεπεράσεις;
Ι: Έχω τραυματιστεί αρκετές φορές με μικροσπασίματα δαχτύλων των χεριών μου αλλά μέχρι εκεί. Είσαι προστατευμένος αρκετά με κάσκα γάντια θώρακα που είναι δύσκολο να έχεις σοβαρό τραυματισμό.
“Το ευχαριστώ στην οικογένεια”
-Περιέγραψε μας τα συναισθήματα σου τη στιγμή της νίκης, της μεγαλύτερης σου επιτυχίας. Τι περνούσε από το μυαλό σου εκείνη την ώρα και που την αφιέρωσες;
Ι: Κάθε φορά που εκπροσωπώ την χώρα μας αισθάνομαι περήφανη και ευλογημένη. Εάν βέβαια η εκπροσώπηση αυτή συνοδευθεί και με ένα μετάλλιο τότε είμαι τρισευτυχισμένη. Είμαι τυχερή που μια τέτοια ευκαιρία μου δόθηκε από τον Θεό στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα και μάλιστα με χρυσό μετάλλιο. Δεν μπορείς να το περιγράψεις. Το μετάλλιο αυτό όπως και όσα άλλα έχω πάρει τα αφιέρωνα στους δικούς μου ανθρώπους την οικογένεια μου οι οποίοι κι εκείνοι περνούν ανάλογα με μένα σε χαρές και λύπες. Αυτοί είναι το στήριγμα μου και σε αυτούς οφείλω ό,τι έχω γίνει μέχρι σήμερα.
-Η εξομολόγηση της Σοφίας Μπεκατώρου έφερε στο φως σωρεία αποκαλύψεων και ευαισθητοποίησε ολόκληρη τη κοινωνία. Ποια είναι η δική σου θέση;
Ι: Πολλά μπράβο στη Σοφία για την πράξη της καθώς και σε όσους καταγγέλλουν ανάλογα περιστατικά διότι είναι μεγάλη ανάγκη να αλλάξει η φιλοσοφία των ανθρώπων που ασκούν εξουσία και να εξαλειφθούν τέτοια φαινόμενα. Βέβαια υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος όπου ορισμένες/νοι σε κάθε χώρο θα προκαλέσουν μόνοι τους όσους ασκούν εξουσία διότι τους είναι πιο εύκολο με έναν τέτοιο τρόπο να καρπωθούν επί παραδείγματος ένα μετάλλιο, μια διάκριση ή κάποιο ρόλο αντίστοιχα που θα τους έκανε αναγνωρίσιμους και ισχυρούς. Αυτά τα φαινόμενα επειδή πρόκειται για αρρωστημένη κατάσταση η οποία πιστεύω δεν πρόκειται να εξαλειφθεί στο άμεσο μέλλον, χρειάζεται άμεση μέριμνα από την πολιτεία διότι είναι το χειρότερο πράγμα να σου κλέβουν το όνειρο και μάλιστα με τέτοιον τρόπο. Ελπίζω να υπάρξει ευαισθητοποίηση και αλλαγή!
Εμένα προσωπικά δεν μου έχει τύχει ανάλογο περιστατικό έχω όμως βιώσει έντονα την ψυχολογική βία και την περιφρόνηση από άτομα που ασκούν εξουσία στον αθλητισμό.
Ιωάννα, σε ευχαριστούμε θερμά για αυτή την κουβέντα. Σου ευχόμαστε μόνο τα καλύτερα σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Το… παρόν σου ανήκει!
Το #NewnPeople θα επιστρέψει την επόμενη Δευτέρα με άλλη μία ιστορία, από αυτές που αγαπάτε να διαβάζετε. Μέχρι τότε, να προσέχετε τους εαυτούς σας!
Πηγή φωτογραφιών:Jo_desylla
