Επιμέλεια: Αλέξανδρος Παπαϊωάννου
Αν και μια μικρή καθυστέρηση το Newn People, είναι εδώ και αυτή την εβδομάδα με την πρωταθλήτρια στο άθλημα του άλματος εις μήκος Ιωάννα Ιωάννου.
Αν και μόλις 21 χρονών η Ιωάννα έχει καταφέρει να βρίσκεται ήδη σε πολύ υψηλό επίπεδο με πολλές συμμετοχές σε πανελλήνια πρωταθλήματα και άλλες τόσες διακρίσεις. Έξι μετάλλια συγκεκριμένα δύο χρυσά, δύο ασημένια και δύο χάλκινα και τα… μακρινά της άλματα έχουν ένα στόχο, να την φέρουν στην κορυφή.
Το τι ιδιαίτερο έχει η ιστορία της θα το δείτε παρακάτω, καθώς αν και πρόκειται για μια νεαρή αθλήτρια η Ιωάννα είναι μια μαχήτρια εντός και εκτός του στίβου. Σε ηλικία 16 ετών ένας σοβαρός τραυματισμός την “πήγε πίσω” στην μέχρι τότε πορεία της κρατώντας την 13 μήνες εκτός δράσης, κάτι που όμως, όπως λέει και η ίδια ήταν ο “αρωγός” για τις επόμενες επιτυχίες της.
Σε ένα ακόμα “πλαίσιο” που η Ιωάννα τα καταφέρνει άψογα μέχρι τώρα εκτός του αθλητισμού, είναι και αυτό των σπουδών καθώς παράλληλα με το άλμα εις μήκος η 21χρονη πρωταθλήτρια σπουδάζει στα ΤΕΦΑΑ.
Αν δει κανείς τις σπουδές της και την πορεία της θα καταλάβει γιατί και η ίδια μας αναφέρει ότι το γήπεδο είναι η ζωή της, έχει μάθει να ζει με όσα απαιτεί ο πρωταθλητισμός και ο αθλητισμός και το απολαμβάνει.
Αυτή λοιπόν είναι με λίγα λόγια η… ιστορία αυτής της Τετάρτης, της πρωταθλήτριας του άλματος εις μήκος, Ιωάννας Ιωάννου και παρακάτω όσα μας είπε:
–Ασχολείσαι με το άλμα εις μήκος. Τι ήταν αυτό που σε έπεισε να ξεκινήσεις την ενασχόληση σου με το άθλημα αυτό;
Ι. Ιωάννου: Με το στίβο ασχολήθηκα από πολύ μικρή ηλικία. Όπως είναι φυσικό δοκιμάστηκα σε αρκετά αγωνίσματα, το άλμα εις μήκος ήταν η αδυναμία μου, αγαπούσα τα παιχνίδια που κάναμε και ανταγωνιζόμουν σε επίδοση ακόμη και τα αγόρια της ηλικίας μου. Από τότε ήξερα ότι κάποια στιγμή το αγώνισμα αυτό θα με φτάσει αρκετά ψηλά.
-Πλέον κάνεις πρωταθλητισμό. Πόσες ώρες την μέρα προπόνηση χρειάζεται για να διατηρείσαι στο κορυφαίο επίπεδο;
Ι. Ιωάννου: Τα τελευταία 3 χρόνια έχω μεταβεί στη Θεσσαλονίκη λόγω των σπουδών μου στη σχολή του ΤΕΦΑΑ και προσπαθώ να συνδυάσω σπουδές και πρωταθλητισμό. Αφιερώνω καθημερινά πέντε ώρες στην προπόνηση μου και ορισμένες μέρες και περισσότερες, εξαιτίας των διπλών προπονήσεων.
Η ζωή μου είναι το γήπεδο! Δεν θα μπορούσα να φανταστώ την καθημερινότητά μου δίχως αυτό. Φυσικά, η ζωή ενός πρωταθλητή είναι δύσκολη, επίπονη και χρειάζεται πολλές αντοχές. Είναι απαραίτητο να αφιερώνεις χρόνο και διάθεση , να πηγαίνεις με τη σκέψη πως κάθε μέρα θα γίνεις καλύτερος , θα πετύχεις κάποιο ρεκόρ, να κυνηγάς την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Οπότε ,όσο υψηλότερο στόχο έχεις τόσες περισσότερες ώρες προπόνησης απαιτούνται, βέβαια εξίσου σημαντική είναι η ποιότητά τους.
-Από την πορεία σου μέχρι τώρα ποια στιγμή έχεις ξεχωρίσει και ποια θα έλεγες ως την πιο δύσκολη στην καριέρα σου;
Ι. Ιωάννου: Η μεγαλύτερή μου επιτυχία είναι που κατάφερα και επανήλθα σε υψηλό επίπεδο έπειτα από ένα σοβαρό τραυματισμό στο γόνατό μου σε ηλικία 16 ετών. Είχα επιλεχθεί να συμμετέχω στις Ολυμπιακές Μέρες Νεότητας και προετοιμαζόμουν για αυτόν τον σημαντικό αγώνα. Δυστυχώς, η τύχη δεν ήταν με το μέρος μου.
Αναγκάστηκα να μείνω εκτός 13 μήνες για την αποκατάσταση του τραυματισμού και την κατάλληλη ενδυνάμωση του γονάτου. Παρόλα αυτά δεν τα παράτησα, δεν έχασα ούτε στιγμή την επιμονή μου και διεκδίκησα αρκετές θέσεις στο βάθρο σε όλα τα πανελλήνια πρωταθλήματα της κατηγορίας μου, ακόμη και μεγαλύτερων κατηγοριών.
Μέχρι που προσγειώθηκα, με την μεγάλη βοήθεια του προπονητή μου, Θωμά Πάντο, στα 6.24μ ,μία επίδοση πάνω από το όριο για τη συμμετοχή στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Κ23. Είμαι ευγνώμων που η πιο δύσκολη στιγμή της αθλητικής μου καριέρας μου έδωσε τη δύναμη για τις καλύτερες μετέπειτα επιτυχίες μου.
-Ακούγονται κατά καιρούς παράπονα ότι το ελληνικό κράτος δεν στέκεται όσο θα έπρεπε δίπλα σε Ολυμπιονίκες και Παραολυμπιονίκες. Ποια η άποψη σου γι’ αυτό;
Ι. Ιωάννου: Η αλήθεια είναι πως στην εποχή που διανύουμε η κατάσταση είναι δύσκολη σε όλους τους τομείς. Το κράτος και η στήριξη που προσφέρει δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η ιδανική, ειδικά στον κλάδο του αθλητισμού. Οι αθλητές παλεύουν κυρίως μόνοι τους για να μπορέσουν
να καλύψουν κάποια βασικά έξοδα, για τα οποία η μέριμνα του κράτους είναι τις περισσότερες φορές ελάχιστη.
Οι αθλητές καταφεύγουν σε χορηγούς προκειμένου να ανταπεξέλθουν στα
έξοδα για την προετοιμασία και τους αγώνες τους καθώς η οικονομική στήριξή τους δεν επαρκεί. Ως αθλήτρια Πανελληνίου επιπέδου και όχι Παγκόσμιου δεν γνωρίζω την ακριβή στήριξη ωστόσο ελπίζω κάποια στιγμή η κατάσταση να βελτιωθεί και το κράτος να κατανοήσει πως ο αθλητισμός είναι πηγή ζωής και οφείλουμε να τον στηρίξουμε ώστε να επιβιώσει.
-Αν και σε πολύ νεαρή ηλικία έχεις καταφέρει να πάρεις ήδη 6 μετάλλια. Ποια από τις έξι επιτυχίες θυμάσαι πιο έντονα και γιατί;
Ι. Ιωάννου: Θεωρώ πως κάθε αγώνας έχει κάτι να σου προσφέρει, πολλές φορές και η ίδια η αποτυχία σου διδάσκει κάτι είτε στο τεχνικό είτε στο ψυχολογικό κομμάτι. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω την μεγαλύτερη αθλητική μου επιτυχία θα έλεγα πως ήταν εκείνη που ανέβηκα για πρώτη φορά στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου στους πανελλήνιους αγώνες στην ηλικία των 14 ετών. Είχα κερδίσει τον αγώνα με άλμα στα 5.65μ. , μία επίδοση που αποτελούσε κορυφαία επίδοση στην Ελλάδα για τις ηλικίες 14-15.
Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη! Ήταν η πρώτη μου νίκη σε Πανελλήνιο επίπεδο και έχει χαραχθεί πολύ έντονα στη μνήμη μου, κάθε φορά που την ανακαλώ μου θυμίζει που είμαι και τι κάνω και κυρίως αντιλαμβάνομαι πως αξίζει να συνεχίσω να παλεύω για κάτι που με γεμίζει με χαρούμενα συναισθήματα.
-Σε ποιους ανθρώπους θα ήθελες να πεις ένα μεγάλο ευχαριστώ που βρίσκονται δίπλα σου;
I. Ιωάννου: Ένα ευχαριστώ θέλω να πω σε πάρα πολλούς ανθρώπους , γιατί ο καθένας με βοήθησε με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Αρχικά ευχαριστώ την οικογένεια μου που τη θεωρώ από τα πιο πολύτιμα πράγματα της ζωής μου, δεν υπάρχει τίποτα που να ξεπερνάει την εικόνα του μπαμπά μου στις κερκίδες να μου φωνάζει και να με στηρίζει στο κάθε μου άλμα. Όπως βέβαια και τη μαμά μου που είναι δίπλα σε όλες τις επιτυχίες αλλά και τις αποτυχίες μου, το ίδιο και η δίδυμη αδερφή μου που με ενθαρρύνει σε κάθε μου αγώνα.
Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλω στον πρώτο μου προπονητή, Αντώνη Μπόλα που είναι για μένα ο δεύτερος μπαμπάς μου. Είναι ο άνθρωπος που με κράτησε στον αθλητισμό και χάρη σε αυτόν κατέκτησα τα πρώτα μου χρυσά μετάλλια. Ακόμα ένα ευχαριστώ στο νυν προπονητή μου, Θωμά Πάντο που με ανέβασε στο επίπεδο του πρωταθλητισμού δείχνοντας μου πόσο γερό στομάχι πρέπει να έχεις για να αντέξεις. Ευχαριστώ την εταιρεία ρούχων Impact athletics και τον κύριο Μανώλη Κρούσκο που με βοηθά ώστε να φτάσω πιο κοντά στα όνειρά μου. Τέλος ευχαριστώ και όλους όσους στέκονται στο πλευρό μου.
-Ποιοι είναι οι κοντινοί και μακρινοί σου στόχοι;
Ι. Ιωάννου: Γενικά είμαι μία αθλήτρια με αρκετές διακρίσεις σε πανελλήνιο επίπεδο. Έχω κατακτήσει 2 χρυσά , 2 ασημένια και 2 χάλκινα μετάλλια. Δυστυχώς έχω χάσει ευκαιρίες για συμμετοχή σε διεθνείς αγώνες εξαιτίας του τραυματισμού μου και της αναγκαστικής αποχής μου από τους αγώνες σε ηλικίες 16-18. Αυτό όμως δεν συνεπάγεται ότι πιστεύω πως δεν έχω θέση σε διεθνείς αγώνες αλλά αντίθετα διεκδικώ μία από αυτές. Το μεγαλύτερο επίσημο άλμα μου είναι στα 6.24μ. και το κατάφερα σε ηλικία 19 ετών ,δηλαδή δύο χρόνια πριν. Την περσινή χρονιά λόγω του Covid19 οι συνθήκες της προπόνησης δεν ήταν οι ιδανικές ώστε να πετύχω μεγαλύτερη επίδοση. Τη φετινή χρονιά, ο στόχος είναι αφενός να βελτιωθεί το προσωπικό μου ρεκόρ και αφετέρου να εξασφαλίσω μία διεθνή συμμετοχή.
