Γράφει ο Ευθύμης Παπαβραμίδης,
Η κατάσταση στο χώρο των πανεπιστημίων σαφώς χρειαζόταν μια αλλαγή. Η παρανομία και η παραβατικότητα εντός του χώρου των πανεπιστημίων υπήρχε για χρόνια, ουσιαστική λύση όμως δε δόθηκε, ούτε καταπολεμήθηκε. Η νέα κυβέρνηση μεσούσης του καλοκαιριού του 2019, έχοντας το ήδη ως ένα επικοινωνιακό υπερόπλο στην προεκλογική της φαρέτρα, κατήργησε το πανεπιστημιακό άσυλο θέλοντας να καταπολεμήσει την παρανομία. Πλέον η αστυνομία από την ψήφιση του νέου νομοσχεδίου μπορεί να επέμβει στα πανεπιστήμια αυταπαγγέλτως για κάθε αξιόποινη πράξη. Το ερώτημα που γεννάται είναι γιατί επιλέχθηκε η περαιτέρω αυστηρότητα με την πρόταση του νέου νομοσχεδίου που αφορά την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων ως σεκιούριτι (;) με διακριτικά ρούχα και χωρίς «όπλο», άρα και με αυτήν την παρουσία της θα είναι σε θέση να λύσει τι; Αυτούς τους σεκιούριτι ποιος θα τους προστατέψει σε περίπτωση οργανωμένης ενέργειας εις βάρος τους, εφόσον δεν θα έχουν με τι να αμυνθούν; Θα γίνουν αυτοί τα εξιλαστήρια θύματα μια κακής πολιτικής;
Επίσης, κάνουμε λόγο για αναμόρφωση των πανεπιστημίων και η κυβέρνηση απαντά με διορισμό παραπάνω αστυνομικών! Θα καλυτερέψουν οι αστυνομικοί την παιδεία;; Και αν ναι, πως; Ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την καλυτέρευση των Πανεπιστημίων/Παιδείας δεν πρέπει να στηρίζεται σε νέες προσλήψεις αστυνομικών, αλλά πρέπει να συνδέεται με πολιτικές ανάπτυξης, εκπαίδευσης και ενίσχυσης της επαγγελματικής κατάρτισης. Το ακαδημαϊκό προσωπικό και οι φοιτητές δεν ευθύνονται για την κατάσταση των Πανεπιστημίων. Ούτε για την χρόνια απαξίωση του δημόσιου Πανεπιστημίου και την υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων. Ίσως τελικά οι ευθύνες πρέπει να αποδοθούν στους ηθικούς αυτουργούς.
Το πανεπιστημιακό άσυλο αποτελεί ιδέα, είναι μια νοοτροπία που δεν αλλάζει και δεν χωρά αμφισβήτηση αυτό. Η παραγωγή γνώσης θέλει ελευθερία κινήσεων. Αν η παρουσία της αστυνομίας έχει ως στόχο την αναπαραγωγή και όχι την παραγωγή γνώσης τότε είναι ζήτημα χρόνου να αποτύχει. Λύση για την παραβατικότητα θα ήταν η Πολιτεία να κοιτάξει βαθιά στο δάσος και όχι το πρώτο δέντρο. Αν κάπου πρέπει να διοχετευτούν τα κονδύλια που παρέχονται για την καταπολέμηση της της παρανομίας στα Πανεπιστήμια θα μπορούσαν να επικεντρωθούν στην «πηγή του κακού», εκεί δηλαδή που παράγονται ή από εκεί που έρχονται τα παράνομα προϊόντα. Τα οποία με τη σειρά τους καθιστούν και το Πανεπιστήμιο ως άντρο ανομίας, διότι αυτό το σκεπτικό έχει περάσει στη συνείδηση της κοινής γνώμης και στο δημόσιο λόγο, γιατί να ένα καλό επιχείρημα για τα «ιδιωτικά πανεπιστήμια». Όλοι αυτοί οι νέοι διορισμοί αστυνομικών θα μπορούσαν να αποφέρουν καρπούς συνδράμοντας στο έργο αυτό αν επικεντρωθούν στην καταπολέμηση της παρανομίας στους δρόμους.
Επιπλέον, μια ακόμη εξαιρετική λύση θα ήταν πλέον η κατάργηση των παρατάξεων άρρηκτα συνδεδεμένων με κόμματα. Ουτοπικό μου φαίνεται. Ναι στην πολιτικοποίηση, όχι στην κομματικοποίηση των Πανεπιστημίων. Τα Πανεπιστήμια δεν αποτελούν αρένα επίλυσης της διχόνοιας. Εν έτη 2021 και μιλάμε ακόμα με όρους διαίρεσης και όχι συναίνεσης, «εμείς» και οι «άλλοι»…Να μια ακόμα πληγή των Πανεπιστημίων, που απαιτεί μεταρρύθμιση, και ενδεχομένως πηγή παραβατικότητας, καθώς κάθε ομάδα εμπεριέχει «ακραία» στοιχεία. Η αποδόμηση μιας σαθρής νοοτροπίας και συμπεριφοράς αποτελεί πρόκληση και ευκαιρία ανάδειξης μιας υγιούς συλλογικής συνείδησης, η οποία θα μας βοηθήσει να προοδεύσουμε.
Τέλος, είναι άξιο απορίας για ποιο λόγο να ψηφιστεί ένα τέτοιο νομοσχέδιο ενώ καλά καλά δεν έχουν ανοίξει τα Πανεπιστήμια και δεν έχει γίνει προσπάθεια να ανοίξουν. Η στιγμή και η έκταση του όλου θέματος μοιάζει παραπάνω με αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης, έχοντας βγει στην επιφάνεια άλλη μια αισχρή εικόνα της κοινωνίας μας και όχι με την επιθυμία επίλυσης της παραβατικότητας στο χώρο των Πανεπιστημίων. Άσε που η ανομία στο χώρο της τέχνης φαίνεται να έχει ξεπεράσει κατά πολύ αυτή του ΑΠΘ (!!). Τώρα που το ξανασκέφτομαι ίσως θα ήταν καλύτερα να διοριστούν αστυνομικοί στις πρόβες θεατρικών έργων για την αποφυγή οποιασδήποτε άσεμνης ή βίαιης συμπεριφοράς…
Ευθύμης Παπαβραμίδης, Πολιτικός Επιστήμονας – Μεταπτυχιακός φοιτητής «Πολιτική Ανάλυση»
