Επιμέλεια: Νότης Χάλαρης
Το «καμάρι» της Αφρικής, ύψους 2,01 μ., που απειλεί τον Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι. Ο Πολ Ονουάτσου «τρομάζει» στο πρωτάθλημα του Βελγίου, σκοράρει ασταμάτητα και κάνει την εθνική Νιγηρίας να… απορεί.
«Έχει παίξει λίγο, όμως είναι εκπληκτικός ποδοσφαιριστής», ήταν τα λόγια του ομοσπονδιακού προπονητή, Γκέρνοτ Ρορ όταν ένας υψηλόσωμος και δυναμικός επιθετικός, σκόραρε στα πρώτα δευτερόλεπτα της πρώτης του εμφάνισης στο βασικό σχήμα. Η συνέχεια, όμως, δεν ήταν σε καμία περίπτωση ανάλογη. Τουλάχιστον με το εθνόσημο.
Ο Πολ Ονουάτσου έχει πάρει «φωτιά» με τη φανέλα της Γκενκ και έχει κάνει όλο το Βέλγιο να παραμιλάει. Ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι νιώθει την απειλή από τα επιτεύγματα του Νιγηριανού, οι άμυνες στο πρωτάθλημα της χώρας τρέμουν στην εμφάνισή του και η εθνική Νιγηρίας συνεχίζει να σκέφτεται τι πάει… λάθος.
Από το μπάσκετ, στο «σχολείο» της Δανίας
Γεννημένος στις 28 Μαΐου του 1994, στο Owerri της Νιγηρίας, ο Πολ Ονουάτσου γνώρισε την ομορφιά του αθλητισμού μέσα από το μπάσκετ. Σύντομα, όμως, αποφάσισε να αλλάξει στρατόπεδο και το ποδόσφαιρο τον κέρδισε. Μπορεί μέχρι τα 18 του, να μην ήταν στο προσκήνιο του ποδοσφαιρικού χάρτη, όμως μία υποτροφία για τις ακαδημίες της Μίντιλαντ, άλλαξαν τα γεγονότα. Η ομάδα της Δανίας αντίκρισε έναν πανύψηλο επιθετικό (2,01 μ.) ο οποίος είχε ανδρωθεί με την ομάδα της Εμπεντέι της Νιγηρίας.
Παρά το ύψος του, το ταλέντο του ήταν ευδιάκριτο και μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα με την μπάλα στα πόδια. Σχεδόν αμέσως φάνηκε ότι πρόκειται για έναν φορ «παλιάς κοπής» αλλά με σύγχρονα στοιχεία που του επιτρέπουν να κινηθεί και εκτός περιοχής. Μέσα σε ένα χρόνο απέδειξε ότι η ποιότητα του δεν τον βαστάει στους νέους της ομάδας ενώ παράλληλα είχε υπογράψει ήδη το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Στις 29 Νοεμβρίου πραγματοποίησε τη πρώτη του επίσημη συμμετοχή στην Ευρώπη, σε αγώνα κυπέλλου κόντρα στη Ράντερς. Αυτή ήταν η αφετηρία της δικής του ιστορίας.
Ο δανεισμός που τον απογείωσε και το παιχνίδι της καθιέρωσης…
Η παρουσία του στην πρώτη ομάδα είχε συμπληρωματικό ρόλο. Ότι ευκαιρία του δόθηκε, την έπιασε από τα «μαλλιά», όμως χρειαζόταν περισσότερα λεπτά συμμετοχής. Για αυτό, τον χειμώνα του 2015, ο δανέζικος σύλλογος αποφασίζει να τον παραχωρήσει δανεικό στην Βάιλε Μπόλντκλουμπ, ομάδα δεύτερης κατηγορίας της χώρας.
Αυτή έμελλε, να είναι και η κίνηση που τον «ξεκλείδωσε». Παρά το επίπεδο της κατηγορίας, εκείνος ξεχώρισε και μέσα σε έξι μήνες, σημείωσε πέντε γκολ και μία ασίστ σε συνολικά 13 αγώνες. Στο πρόσωπό του, η Μίντιλαντ έβλεπε έναν έτοιμο ποδοσφαιριστή και αποφάσισε να του δώσει μία δεύτερη ευκαιρία. Μπορεί στην επιστροφή του να μην ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο, όμως ένα παιχνίδι, άλλαξε τα πάντα στην ζωή του.
Η Μίντιλαντ προκρίθηκε στη φάση των «32» του Europa League και η κλήρωση την έφερε κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο 22χρονος, τότε, φορ, είχε κυρίως αναπληρωματικό ρόλο και όχι βασικό. Στο πρώτο παιχνίδι των δύο ομάδων, ο νεαρός άσος βρισκόταν στον πάγκο και στο 61ο λεπτό, με το σκορ στο 1-1, περνάει ως αλλαγή στον αγωνιστικό χώρο.
Χρειάστηκε μόλις 16 λεπτά για να αγγίξει όσα ονειρευόταν. Από την πρώτη στιγμή έκανε την διαφορά χάρη στο ύψος του, όμως στο 77ο λεπτό, πήρε τη μπάλα έξω από την περιοχή, την κράτησε στην κατοχή και με δυνατό δεξί σουτ, διαμόρφωσε το τελικό 2-1. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, από έναν απαρατήρητο ποδοσφαιριστή, είχε γίνει γνωστός σε όλη την Ευρώπη. Το όνομά του ακούστηκε σε κάθε άκρη της ηπείρου και παρότι η ομάδα του αποκλείστηκε από τη συνέχεια (ήττα με 5-1 στον επαναληπτικό), εκείνος διατήρησε την ψυχολογία του στα ύψη, ολοκληρώνοντας τη σεζόν με 9 γκολ και τρεις ασίστ σε 37 συμμετοχές.
Επιβράβευση ύψους… έξι εκατ. ευρώ!
Από εκεί και πέρα, τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Ο πανύψηλος φορ είχε πάρει τη φανέλα του βασικού στο… σπίτι του. Δεν ήταν απλώς το ύψος του που τον έκανε ανίκητο στον αέρα αλλά και η μοναδική τεχνική κατάρτισης που τον ολοκλήρωναν σαν φορ. Πολλές ομάδες προσπάθησαν να τον κάνουν δικό του, όμως ο νεαρός επιθετικός παρέμενε στη Δανία και κάθε χρόνο απλά ανέβαζε το πήχη. Μέσα σε μία τετραετία, είχε τραντάξει 74 φορές τα αντίπαλα δίχτυα και είχε μοιράσει 23 ασίστ σε ένα σύνολο 181 αγώνων σε όλες τις διοργανώσεις.
Μαζί με αυτά τα στατιστικά, μέτρησε δύο πρωταθλήματα και ένα κύπελλο Δανίας, έχοντας σε όλα ενεργή συμμετοχή. Το καλοκαίρι του 2019, άπαντες γνώριζαν πως ο Νιγηριανός ποδοσφαιριστής πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα στη καριέρα του. Η Μίντιλαντ δεν θα τον άφηνε τόσο εύκολα και ο ίδιος ήθελε να αφήσει γεμάτα τα ταμεία του συλλόγου που τον μεγάλωσε. Έφτασε κοντά σε αρκετούς συλλόγους, όμως η Γκενκ ήταν εκείνη που έπεισε και τις δύο πλευρές να δώσουν το πράσινο «φως», με το κόστος της μεταγραφής να αγγίζει τα 6 εκατ. ευρώ.
Ήταν μέχρι να… προσαρμοστεί
Στη πρώτη σεζόν, ο Ονουάτσου κινήθηκε σε «ρηχά νερά». Ο διαφορετικός τρόπος παιχνιδιού και η πρώτη του έξοδος από τη Δανία, είχαν επηρεάσει τον νεαρό ποδοσφαιριστή. Ο ίδιος δεν λάμβανε την εμπιστοσύνη που ήθελε, ωστόσο κατάφερε να σκοράρει 10 τέρματα σε συνολικά 29 παιχνίδια και να θέσει τις βάσεις για την επόμενη σεζόν. Παράλληλα, η Γκενκ είχε μία γενικά κακή σεζόν, καθώς τερμάτισε μακριά από την κορυφή και συγκεκριμένα, στην 7η θέση.
Η νέα χρονιά και το restart του βελγικού συλλόγου, ήταν το έναυσμα για τον διεθνή επιθετικό. Το ύψος και η δυνατότητα να βρίσκει δίχτυα, τον μετέτρεψαν στο πρόσωπο που πρέπει να «ψάχνουν» οι συμπαίκτες στο επιθετικό μισό του γηπέδου. Η δική του απάντηση σε αυτό; Να κάνει μέχρι και τον Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι να… ιδρώνει για το βραβείο του κορυφαίου σκόρερ της Ευρώπης. Συγκεκριμένα, μέσα σε 15 συμμετοχές, ο 26χρονος άσος έχει σκοράρει 14 τέρματα ενώ έχει μοιράσει και μία ασίστ. Μάλιστα, πριν λίγες μέρες, ισοβαθμούσε με τον επιθετικό της Μπάγερν Μονάχου στην κορυφή των σκόρερ, ενώ την ίδια στιγμή, ξεπερνούσε τους Έρλινγκ Χάαλαντ, Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς κλπ.
Η (ανεξήγητη) αφλογιστία με τη Νιγηρία…
Μία τέτοια περίπτωση επιθετικού, είναι το όνειρο για κάθε ομοσπονδιακό προπονητή. Ειδικά αν στην ομάδα δεν υπάρχει φορ με ανάλογες επιδόσεις. Το ίδιο συνέβη και με τον Γκέρνοτ Ρορ, ο οποίος έτριβε τα χέρια του όταν έβλεπε τις επιδόσεις του νεαρού. Τον Μάρτιο του 2019, έρχεται η πρώτη κλήση του Ονουάτσου για την εθνική Νιγηρίας. Μπορεί στο ντεμπούτο του κόντρα στις Σεϋχέλλες να μην κατάφερε να κάνει κάτι στα 22 λεπτά της παρουσίας του, όμως στο αμέσως επόμενο παιχνίδι, ένα όνειρο πραγματοποιούταν για τον ίδιο.
Οι «αετοί» αντιμετώπιζαν σε φιλική αναμέτρηση την Αίγυπτο. Ο υψηλόσωμος ποδοσφαιριστής βρίσκεται στο βασικό σχήμα για πρώτη φορά με το εθνόσημο και πετυχαίνει ένα τρελό… ρεκόρ. Στα πρώτα 8 δευτερόλεπτα του παιχνιδιού, καταφέρνει να βρει… δίχτυα (!). Από το πρώτο σφύριγμα έκανε ασφυκτική πίεση, έκλεψε τη μπάλα και με ένα απίθανο βολέ έκανε το 1-0, το οποίο ήταν και το τελικό σκορ, χαρίζοντας τη πρώτη νίκη της Νιγηρίας κόντρα στους «Φαραώ» μετά από 29 χρόνια.
Αυτό το γκολ, όμως, ήταν και το τελευταίο του με το εθνόσημο. Ακολούθησαν πέντε συμμετοχές, όπου ο ίδιος δεν κατάφερε να πετύχει ούτε ένα τέρμα, την ίδια στιγμή, που με τις ομάδες του σκόραρε ασταμάτητα. Αυτή η αφλογιστία είναι που κάνει άπαντες να αναρωτιούνται πως γίνεται εντός Βελγίου να είναι ο τρόμος των αμυντικών και με το εθνόσημο να μην μπορεί να πανηγυρίσει κάποιο τέρμα.
Μπορεί το ύψος του, να μην είναι ενός ποδοσφαιριστή ή να μην τον βοηθάει σε πολλά πράγματα. Ξεκίνησε με το μπάσκετ και ίσως να πετύχαινε πολλά περισσότερα από ότι τώρα, όμως το ποδόσφαιρο τον τράβηξε και εκείνος το αγάπησε. Η φετινή χρονιά, είναι η δικαίωση για τον Πολ Ονουάτσου, ο οποίος σπάει τα στερεότυπα των σκόρερ
