Είναι γεγονός ότι ο ανασχηματισμός ο σημερινός θα μείνει στην ιστορία σαν ο ανασχηματισμός της μισής ώρας. Λιγότερο χρονικά και από τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 2000, ήταν η υπουργοποίηση του Αποστολάκη.
Είναι γεγονός, ότι είναι ένα επικοινωνιακό φιάσκο για τον Μητσοτάκη προσωπικά και για την Κυβέρνηση συνολικά. Αυτό δείχνουν όλες οι συζητήσεις που γίνονται μεταξύ όσων ασχολήθηκαν με τον ανασχηματισμό.
Είναι γεγονός ότι παρά την “έντιμη” προσπάθεια του ακραίου κέντρου να ρίξουν την ευθύνη στο ΣΥΡΙΖΑ, ακούγεται αφελές ενώ κάνει ανασχηματισμό ο πανίσχυρος Μητσοτάκης να οφείλεται το φιάσκο στην Αντιπολίτευση. Ακόμη και αν ήταν δική της ευθύνη, είναι γκολ από τα αποδυτήρια απέναντι στην Κυβέρνηση.
Πολιτικά, ότι είχε ζητήσει το Κίνημα Αλλαγής για παραιτήσεις των Χρυσοχοίδη, Χαρδαλιά πρακτικά έγινε. Τι και αν τότε σύσσωμο το ακραίο κέντρο κατηγορούσε το ΚΙΝΑΛ για λαικισμό, πρακτικά φάνηκε ότι ο Πρωθυπουργός αναζήτησε τις ευθύνες, που λέγανε ότι δεν υπήρχαν, στους δύο υπουργούς.
Και τώρα τι; είναι φανερό μετά τις πυρκαγιές ότι η Κυβέρνηση έχει φθορά.
Το σημερινό θα της στοιχίσει λιγάκι σε σοβαρότητα, αλλά το βασικό μέτωπο παραμένει η πανδημία και τα φράγκα.
Πάντως έχει χαθεί αρκετό πολιτικό κεφάλαιο για τη Νέα Δημοκρατία. Πλέον τα λάθη κοστίζουν διπλά.
Η πολιτική είναι και ψυχολογία. Η ψυχρολουσία της αρχικής υπουργοποίησης Αποστολάκη, οδήγησε στο να αναθαρρήσουν οι Συριζαίοι με την κατάληξη της. Ήταν η πρώτη μικρή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο Μητσοτάκη εδώ και πολλά χρόνια.
Το Κίνημα Αλλαγής, αν δεν θέλει να μένει στάσιμο και να παρακολουθεί τα γεγονότα πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες. Να προχωρήσει άμεσα, καταστατικά, οργανωμένα και κυρίως πολιτικά στις εσωτερικές του διεργασίες, ώστε να κινητοποιηθεί το στελεχιακό του δυναμικό και κυρίως να αποκτήσει ξανά ακροατήριο. Υπάρχει, η τελευταία ίσως, καλή ευκαιρία.
