Γράφει ο Χαραλαμπάκης Θοδωρής,
Δυστυχώς στην Ελλάδα έχουμε την τάση να γενικεύουμε καταστάσεις και να οριζοντιοποιούμαι γεγονότα συγχεόντας προσωπικότητες.
Προφανώς και αναφέρομαι στον Δημήτρη Κουφοντίνα με αφορμή τις ραγδαίες εξελίξεις περι της υγείας του εξαιτίας της απεργεάις πείνας που πραγματοποιεί. Ήταν, είναι και θα είναι με βάση τα όσα έχει πράξει ένας στυγνός δολοφόνος. Αυτό είναι βέβαιο και γι’αυτό το κάνω ξεκάθαρο εξ αρχής, και έρχεται να το επιβεβαίωσει και η καταδίκη του για 11 ισόβια.
Επομένως πλέον μιλάμε ότι βάσει δημοκρατικών αρχών και σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση ο Δημήρης Κουφοντίνας πρόκειται να τιμωρηθεί για όλα όσα έπραξε. Επομένως η ποινή που «έπρεπε» να δεχθεί είναι πλέον πραγματικότητα . Απο κει και πέρα η απεργία πείνας και οι επιπτώσεις αυτής δεν ΠΡΕΠΕΙ να συνδεθούν σε καμία περίπτωση με την προσωπικότητα του και τα όσα έχει πράξει στο παρελθόν.
Το οτι χρησιμοποιεί ένα είδος «εκβιασμού» προς την πολιτεία για να κερδίσει και ο ίδιος όσον αφορά το που θα εκτίσει την ποινή του, δεν έχει να κάνει με τις δολοφονίες. Το κράτος δεν πρέπει να είναι τιμωρός.
Η πολιτεία πρέπει να πράξει το αυτονόητο, την προστασία του εκάστοτε πολίτη. Αυτή είναι και η διαφορά από ολοκληρωτικά καθεστώτα. Οτιδήποτε άλλο αποτελεί κίνδυνο για τα θεμέλια μιας ελεύθερης – δημοκρατικής κοινωνίας.
Χαραλαμπάκης Θοδωρής, Πολιτικός Επιστήμονας – Δημοσιογράφος
